Wsiobus: Różnice pomiędzy wersjami
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) (grafika) Znacznik: edytor źródłowy |
Ostrzyciel (dyskusja • edycje) M (botfix) |
||
| (Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Wnetrzejelcza.jpg|thumb|200px|Ergonomiczne wnętrze luksusowego wsiobusu]] |
[[Plik:Wnetrzejelcza.jpg|thumb|200px|Ergonomiczne wnętrze luksusowego wsiobusu]] |
||
{{Youtube|EWoFmf56pkM|width=300|[[Warszawa|Warszawieś]] też ma wsiobusy!}} |
|||
'''Wsiobus''' – pojazd mechaniczny, nieco podobny do [[autobus]]u, aczkolwiek różniący się od niego kilkoma szczegółami. Zasilany jest [[benzyna|benzyną]], [[Olej opałowy|olejem opałowym]], ropą, lub mieszanką [[piwo|piwa]], nawozu do [[burak]]ów i gnojówki. Sercem wsiobusu jest silnik spalinowy o mocy jednego, raczej starego, konia pociągowego. Słyną z tego, iż potrafią dotrzeć do najgorszych polskich wsi. Nie straszne im są polskie drogi, które, jak wiemy, słyną z dużej górzystości, licznych wyboi, braku asfaltu i dużej ilości odchodów trzody, rozsmarowanych po trasie. |
'''Wsiobus''' – pojazd mechaniczny, nieco podobny do [[autobus]]u, aczkolwiek różniący się od niego kilkoma szczegółami. Zasilany jest [[benzyna|benzyną]], [[Olej opałowy|olejem opałowym]], ropą, lub mieszanką [[piwo|piwa]], nawozu do [[burak]]ów i gnojówki. Sercem wsiobusu jest silnik spalinowy o mocy jednego, raczej starego, konia pociągowego. Słyną z tego, iż potrafią dotrzeć do najgorszych polskich wsi. Nie straszne im są polskie drogi, które, jak wiemy, słyną z dużej górzystości, licznych wyboi, braku asfaltu i dużej ilości odchodów trzody, rozsmarowanych po trasie. |
||
| Linia 13: | Linia 14: | ||
* [[pekaes]], [[autobus]] |
* [[pekaes]], [[autobus]] |
||
* [[dresowóz]] |
* [[dresowóz]] |
||
{{komunikacja}} |
|||
{{Komunikacja miejska}} |
|||
{{Motoryzacja}} |
{{Motoryzacja}} |
||
[[Kategoria:Autobusy]] |
[[Kategoria:Autobusy]] |
||
Aktualna wersja na dzień 21:21, 8 mar 2019
Wsiobus – pojazd mechaniczny, nieco podobny do autobusu, aczkolwiek różniący się od niego kilkoma szczegółami. Zasilany jest benzyną, olejem opałowym, ropą, lub mieszanką piwa, nawozu do buraków i gnojówki. Sercem wsiobusu jest silnik spalinowy o mocy jednego, raczej starego, konia pociągowego. Słyną z tego, iż potrafią dotrzeć do najgorszych polskich wsi. Nie straszne im są polskie drogi, które, jak wiemy, słyną z dużej górzystości, licznych wyboi, braku asfaltu i dużej ilości odchodów trzody, rozsmarowanych po trasie.
Wsiobusy znane są także pod nazwą „ogórki”. Ma to coś wspólnego z zapachem panującym wewnątrz wsiobusu.
Mikroklimat[edytuj • edytuj kod]
Wsiobusy słyną z unikalnego mikroklimatu panującego wewnątrz. Temperatura w przeciętnym pojeździe tego typu wynosi od ok. 40 stopni, do nawet 56, gdy nie ma zimy. Ciśnienie może przekraczać 2–3 atmosfery, więc wrażliwi mogą dosłownie stracić głowę. Do tego dochodzi zapach, który jest mieszanką ogórków, spoconych mieszczan, gnoju na filcach i tym podobnych.
Zastosowanie[edytuj • edytuj kod]
Wsiobusy pierwotnie służyły do transportu turystów, lecz po pojawieniu się innych środków lokomocji, zaczęli używać ich rolnicy do przewozu kur z targu do zagrody i z zagrody na targ. W ciągu ostatnich lat wsiobus zyskał dodatkowe zastosowanie: transport mas wieśniaków do autobusów podmiejskich, co powoduje znaczne przeciążenia, przeładowania oraz opóźnienia tychże.
