Need for Speed: Carbon

Need For Speed: Carbon – gra – między innymi – na komputery, PlayStation® 2 i 3, a także pierwszego XBoxa, z 2006 roku, dziesiąta część Need for Speeda, kontynuacja Most Wanteda 2005.

Fabuła

Ledwo udało nam się spierdć przed sierżantem Crossem naszym ultra wypasionym BMW M3 GTR (odmiana E46). Zanim dojedziemy do Palmont City, czeka nas droga przez mękę i kaniony. W trakcie jazdy trafiamy na rusztowanie jak z Usterki, które niszczy nasz wóz na zawsze. Nigdy już nie odzyskamy naszej beemy. Potem trafiamy do salonu samochodowego, w którym wybieramy totalnego złoma spośród trzech takowych. Zapoznajemy się z zasadami wyścigów wśród górników i walczymy o węgiel. Kiedy Neville pyta nas o swoją historię, ścigamy się po chwili z policją. Kiedy rozwalimy kilka radiowozów, jedziemy do jednej z kryjówek zaoferowanych przez Darka. Dalej przyjdzie nam się mierzyć z czterema górnikami: Kenji, Angie, Wolfem i Dariusem. Na końcu walczymy przeciwko nim o wieleset ton porządnego węgla, a także dowiadujemy się, że Dariusz to totalny zdrajca. Beemy jednak nie odzyskujemy, a co gorsze – Audi Le Mans Quattro do nas nie trafi.

Kariera

Tutaj jest trochę inaczej niż w przypadku Most Wanteda 2005. Zamiast czarnej listy, znanej z poprzedniej części, walczymy tutaj ze stertą górników o szacunek wśród „kolegów” ze swojej branży i węgiel do samochodu. Cross przyjechał do Palmont, by zwalczyć lokalną szajkę górników. Typujemy najpierw jedną z trzech klas samochodu – tuningowane, muscle lub egzotyczne. W międzyczasie walczymy z czterema najważniejszymi górnikami i przejmujemy od nich tereny:

• Kenji – Japoniec, który wozi się Mazdą RX-7 FD3S. Totalny przygłup, a jego wóz to przereklamowany złom. Wybebeszył całe wnętrze aby jego auto przyspieszało szybciej niż Fiat Cinquecento. Szef gangu Bullshito. Na ostatecznym wyzwaniu w końcu wozi się świetnym autem, jakim jest Mitsubishi Lancer Evolution IX MR Edition.
• Angie – wozi się Dodge'm Chargerem R/T. Jej wóz prowadzi wygląda fajnie, tylko prowadzi się kiepsko, więc wygranie z nią wymaga tylko sprawnego monitora LCD. Szefowa gangu 21st Street Crew. Na ostatecznym wyzwaniu zmienia wóz na służbowego Dodge'a Challengera concept.
• Wolf - szef gangu F.C.K, chociaż on sam nie wie, co ten skrót oznacza. Ściga się w dzielnicy Fortuna, mając nadzieję że przyniesie mu szczęście bo ją komuś ukradł. Później kradniesz Wolfowi pomocnika i dzielnice. W pierwszej fazie gry wozi się Astonem Martinem DB9, który jest najlepszym wozem poziomu 2 i brytyjskim dziełem sztuki, lecz w ostatecznym wyzwaniu było mu mało, więc zmienił auto na włoskie dzieło sztuki, jakim jest Lamborghini Murcielago.
• Darius – szef wszystkich szefów (nie tylko gangu Stacked Deck). Jego siłą jest dosłownie wszystko. Ma do swojej dyspozycji służbowe Audi Le Mans quattro. Jego wóz skręca dosłownie bez problemów, ma doskonałe hamowanie i prędkość maksymalną powyżej 400 km/h. Pokonujemy go w czterech rundach: dwóch wyzwaniach typu sprint (pierwszy w kanionie, a drugi na terenie całego miasta), wyścigu na torze i dwóch rundach w kanionie.

W międzyczasie pojawiają się mniej znaczące gangi, które chcą zatrzymać import kazachskiego węgla. Ich samochody jeżdżą na słabszej jakości mieszankę węgla i azotu, dlatego się aż tak nie liczą. Oczywiście oni chcą przejąć kontrolę nad miastem, ale łatwo przegrywają przez trzy najważniejsze gangi w mieście.

Policja

Policja w Carbonie ma takie same samochody, co w Most Wantedzie 2005. Nie ma jednak punktów notowań za każde 10 sekund pościgu. Policja ma kilka poziomów:

• Pierwszy – normalny patrol. Po zderzeniu zamienia się w kupę złomu. Notowania: 250.
• Drugi – miejski agent, podobny do pierwszego, tylko że samochód nieco cięższy i zawsze granatowy. Bardzo mało blokad. Wystarczy uderzyć w tylne koła i radiowóz leci tylko na złom. Notowania: 500.
• Trzeci – stanowy pojazd pościgowy – Pontiaki GTO policji stanowej. Non-stop są blokady, wyjeżdżają lekkie SUV-y z samobójcami. Notowania: 5 000.
• Czwarty – pojazd agentów stanowych – granatowe Pontiaki GTO policji stanowej. Kiedy już nas mają, zamykają nas w trójkącie; zaś helikopter za nami już nie lata. Trochę częściej niż w Most Wantedzie 2005 jadą ciężkie oddziały w SUV-ach. Blokady od tego poziomu mają kolczatki. Notowania: 10 000.
• Piąty – biały federalny pojazd pościgowy z oddziału Crossa. Przekraczają prędkość 360 km/h. Non-stop blokady z kolczatkami i ciężkie SUV-y. Raz na jakiś czas pojawia się sam Cross. Notowania: 25 000 za białe Corvetty, za Crossa – 300 000 (pierwsze podejście), 200 000 (drugie) i 100 000 (od trzeciego).
• Siódmy – pojawia się tylko w edycji kolekcjonerskiej i jednym z późniejszych wyzwań z serii prób. Czarne pojazdy agentów federalnych i później sam Cross. Pojawiają się także ciężkie SUV-y. Notowania: 30 000.
• Ósmy – tylko edycja kolekcjonerska, w końcowych zadaniach z serii prób. Same zwykłe radiowozy w liczbie przekraczającej 50. Brak Crossa. Notowania: 250.
• Dwunasty – tylko edycja kolekcjonerska, zadania na dole. Tylko ciężkie oddziały Rhino SUV jadące tak, jak radiowozy z poprzednich poziomów. Raz na jakiś czas zdarzy się oczywiście samobójca. Notowania: 15 000.

Pościg

Pościgi w Carbonie są podobne do tych z Most Wanteda 2005. Są one krwawe i brutalne. Nie są już aż tak nudne jak w poprzedniku. Tutaj pojawiło się ułatwienie – należy uderzyć ciężarówkę z drewnem lub lawetę, dzięki czemu radiowozy staną, zaczną dymić i polecą tylko na złom. W trakcie pościgu podobno można zaliczyć wykroczenia, ale gra już nas o tym nie informuje. Oto prawdopodobna lista:

1. Ściganie się – przekroczenie 180 km/h,
2. Taranowanie radiowozu – uszkodzenie radiowozu,
3. Opór przy aresztowaniu – zgubienie policji,
4. Przekroczenie prędkości – rozwinięcie prędkości 250 km/h,
5. Uszkodzenie mienia – rozwalenie np. słupa,
6. Ucieczka z miejsca wypadku – uszkodzenie jakiejś taksówki lub samochodu mafii ubezpieczeniowej,
7. Jazda poboczem – nie po ulicy,
8. Nieostrożna jazda – rozwinięcie prędkości 330 km/h.

Typy wyścigów

• Sprint – zwykły wyścig z punktu A do B. Jeden z prostszych.
• Sprint w kanionie – dokładnie to co powyżej, tylko że ulice są puste, a patrol został posłany na patrol w innym mieście.
• Tor – jazda w kółko. Najczęściej są to 3 okrążenia. Na ostatnim zawsze pojawia się taksówka, przez którą przegrasz o 15 sekund wobec przedostatniego górnika i 2 minuty wobec lidera.
• Wojny wyścigowe – to samo co tor, z tym że tutejsze wojny są tak pokojowe, że cały sztab policji wziął tymczasowy urlop, a zawodników jest aż dwudziestu.
• Próba prędkości – trzeba uzyskać największą prędkość przejeżdżając przez stertę statycznych, nieprecyzyjnych fotoradarów z Ukrainy.
• Próba czasowa – należy dojechać do mety przed czasem. W odróżnieniu od poprzednika, nie ma w tym trybie policji. Przejeżdżamy przez oprawy confetti.
• Wyzwanie – dwie rundy w kanionie. Nitro i spowalniacz zostają wyłączone. W pierwszej rundzie należy jechać jak najbliżej przeciwnika, by zdobyć jak najwięcej punktów. W drugiej uciekamy przez adwersarzem na jak największą odległość, żeby punkty nam nie uciekły. Gdy wyprzedzimy przeciwnika na ponad 10 sekund w pierwszej rundzie, wygrywamy z automatu. A jak uda nam się uciec w drugiej rundzie na ponad 140 metrów na więcej niż dziesięć sekund, wygramy tak samo. Licznik punktów zawsze się mrozi, gdy odległość między uczestnikami wynosi ponad 140 metrów.
• Drift – prawdziwe ślizganie się po oleistym torze. Należy tylko uważać, żeby przypadkowo nie przywalić w ściany.
• Drift w kanionie – ślizganie się po krętych drogach kanionu. Trudniejszy od zwykłego driftu, bo można spaść rozwalając miękkie barierki, które rysują bardzo lekki lakier – i żaden blacharz tego nie wyklepie!

Klasy samochodów

Samochody dzielą się na trzy klasy: tuningowane, muscle i egzotyczne. Każdy typ się czymś charakteryzuje:

• Tuningowane – dobrze kręcą na zakrętach. Mają średnie przyspieszenie i prędkość.
• Muscle – mają słabe prowadzenie, przyspieszenie i średnią prędkość maksymalną. Mogą się wywrócić na dowolnym skręcie.
• Egzotyczne – super fury godne szejków z krajów arabskich. Wysoka prędkość maksymalna i dobre prowadzenie, niewiele gorsze od tuningowanych.

(Pseudo)pomocnicy

W grze można czasem wywołać (pseudo)pomocników do tablicy. Są trzy typy:

• Zwiadowca – pokazuje błędne drogi ze swojej nawigacji Lark.
• Drafter – daje przez kilka sekund większą prędkość.
• Stoper – unieruchamia na 0,000003 sekundy rywala z jednej pozycji wyżej od stopera.

Seria prób

W odróżnieniu od poprzednika, zadania w serii prób podzielone są na trzy medale – brązowy, srebrny i złoty. Nie są już ponumerowane. O ile w poprzedniku należało uciec przed wyznaczonym czasem (lub w niektórych wyzwaniach po nim), EA postanowiło przekształcić swój profesjonalny ośrodek szkolenia kierowców w jeszcze bardziej profesjonalny – zostawiając wyzwania polegające na zgubienie policji po wyznaczonym czasie. Do tego należy wykonywać zadania według medalu – najpierw brąz, potem srebro, a na koniec złoto. Zadania brązowe można wykonać w dowolnej kolejności, dzięki czemu nie musimy się męczyć przedzierając się przez zadania w kolejności w-x-y-z, jak było w Most Wantedzie 2005. W edycji kolekcjonerskiej jest dziewięć dodatkowych zadań, które wymagają porządnej klawiatury i minimum 24-calowego monitora LCD lub LED.

Karty nagród

Żebyśmy się nie nudzili, zespół EA dał nam możliwość zrobienia dodatkowych zadań, po wykonaniu których dostajemy jakąś część do samochodu (ewentualnie cały samochód). Tylko że tej części nie da się zamontować w trybie kariery, a dodatkowe „furmanki” są dostępne tylko w trybie szybkiego wyścigu, co oznacza, że są totalnie bezużyteczne. Do tego należy wykonać zadania w trybie online, żeby uzyskać Porsche 911 GT3 RS do szybkich wyścigów. Problem z tymi zadaniami jest taki, że nikt w tę grę przez Internet od co najmniej 2009 roku już nie gra, przez co nie da się ich wykonać.

Zobacz też

• Need for Speed (seria)
• Need for Speed: Most Wanted
• Need for Speed: Payback
• Need for Speed: Underground 2