Smutny Autobus

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Smutny Autobus – dreszczowiec stworzony na zlecenie Centralnego Ośrodka Informatyki dla Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Bardzo szybko stał się popularny, że nawet doczekał się swoich parodii. Ludzie krytykują ten film za podejście do starych autobusów, które pod koniec swojego żywota muszą się złomować.

Fabuła[edytuj • edytuj kod]

Był sobie autobus z niedotrzymaniem moczu oleju napędowego. Pewnego dnia przyjechał do dużego miasta do parkingu dla autobusów. Gdy już zaparkował, jeden ze Wspaniałych Autobusów[1] odepchnął go, nie wyrządzając sobie, ani jemu, żadnych szkód. Smutny Autobus musiał przenocować koło śmietnika. Jego sen przeszkodziły gimbusy, tłukąc boczną szybę i wymalowując mu karnego k... napis „Brudas”. Obejrzawszy plakat ze Wspaniałym Autobusem, wpadł na pomysł. Zamierzał się odpicować. Zamiast zgłosić się do programu Pimp My Ride, nałożył na siebie białą płachtę. Po przyjeździe Smutnego Autobusu na przystanek z gimbusami zawiał wiatr i odkrył prawdziwe oblicze autobusu. Smutny Autobus nie mógł już znieść swojego życia i postanowił się „powiesić” na złomowisku. Tuż przed zmiażdżeniem uratował go motyl, na tyle silny, że mógł wyłączyć brykieciarkę, siadając na przełączniku. Motyl z opatrunkiem usiadł na lusterku bocznym i szeptał autobusowi, żeby on został emo. Chwilę później przyszła matka jednego z gimbusów i uruchomiła z powrotem maszynę. Tak oto Smutny Autobus trafił jako złom.

Morał forsowany przez twórców[edytuj • edytuj kod]

Nie miej litości dla niesprawnego autobusu, który wozi twoje dziecko. Sprawdź maszynę po rejestracji, bla bla bla. Morał jest niewiarygodny z co najmniej trzech powodów:

  • Realizacja założeń filmu w praktyce oznaczałaby niemal kompletną anihilację floty służb transportu publicznego.
  • W Polsce nie działa internet.
  • Dramatyczna muzyka i skierowana do najmłodszych oprawa graficzna dobitnie sugerują, że ta historia ma ukryte przesłanie. I rzeczywiście tak jest:

Prawdziwe przesłanie filmu[edytuj • edytuj kod]

Film uczy dzieci prawidłowych zachowań. W jego myśl należy gnębić słabszych, dobijać smutnych i zdołowanych, należy doprowadzić do ich autounicestwienia, aby po eliminacji słabego ogniwa społeczeństwa wszystkim pozostałym żyło się lepiej. Innym przesłaniem jest to, że kobiety w ciąży mają skłonności sadystyczne.

Bohaterowie[edytuj • edytuj kod]

Smutny Autobus
Autobus produkcji nieznanej, upadłej firmy z lat 70. Jest żółto-czerwonego koloru, cały zabrudzony, ma zakrzywione wycieraczki. Pomagał w dowożeniu związkowców Solidarności. W filmie jest niepełnosprawny i od dawna niebadany. Jego marzeniem było dowożenie gimbusów do szkoły. Swojego marzenia nigdy nie spełnił. Z winy wrednej matki gimbusa został zamieniony w brykiet. Jeszcze przed śmiercią szybko zaprzyjaźnił się z motylem.
Wspaniałe Autobusy
Białe autobusy powstałe w latach 20072013. Wszystkie są własnymi klonami. Są tak popularne, że aż zapraszają je na sesję fotograficzną do dworcowych plakatów.
Gimbusy-wandale
Dwoje dzieci z ulicy, którzy psocą na dworcowym parkingu. Za dobrą opłatą mogą zrobić wszystko.
Gimbusy na przystanku
Dzieci wcześniej występujące na plakacie, oczekujące na autobus do szkoły. Po pojawieniu się Smutnego Autobusu zaczęły płakać, a dziewczynka zginęła na miejscu.
Matka gimbusa
W filmie występuje jako czarny charakter. Od dawna nienawidzi Smutnego Autobusu, więc postanowiła bezlitośnie zakończyć jego żywot. Wymyśliła więc sprytny plan:
  • Zapełniła cały parking Wspaniałymi Autobusami;
  • Namówiła dwóch gimbusów do wymalowania napisu;
  • Zrobiła zdjęcie z dziećmi i autobusem na przystanku;
  • Dmuchnęła w autobus, aby temu spadła płachta;
  • Zatruła dziewczynkę, by wszyscy myśleli, że to wina autobusu;
  • Stworzyła złomowisko, żeby tam Smutny Autobus mógł się zabić.
Pomimo przeszkód, plan matki gimbusa się powiódł.
Motyl
Koks spośród motyli. Nosi na skrzydle opatrunek, bo złamał sobie skrzydło na siłowni. Jedyny przyjaciel Smutnego Autobusu. Przeszkodził matce gimbusa w jej niecnych planach. Niestety nie mógł już pomóc autobusowi, ale został przy jego szczątkach.

Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]

  • Rejestracja samochodowa Smutnego Autobusu to „S4D 2562”, gdzie S4D czytane jest jako sad (smutny). Z tego wynika, iż jego smutek był pisany od nadania mu rejestracji.
  • Inne autobusy mają jedną, wspólną rejestrację, „GR34T 892”, dlatego te autobusy są nazywane Wspaniałymi (ang. great).
  • Smutny Autobus nie zawsze był smutny.
  • Według strony e-usługi Bezpieczny Autobus żaden z autobusów z filmu nie istnieje w bazie danych.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]

Przypisy

  1. Przeczytaj sekcję Ciekawostki