Patapon

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Atak Ufoponów na niezwyciężone plemię Pataponów

Pata–Pata–Pata–Pon!

Patapony, kiedy idą dać wpiCenzura2.svgol.

Pon–Pon–Pata–Pon!

Patapony, kiedy już dają wpiCenzura2.svgol.

Patapon – jedna z najstraszniejszych chińskich zabijanek. Trylogia utworzona przez Sony Computer Entertaiment na konsolkę kieszonkową PSP. Jest jedną z najbardziej grywalnych wojskowych gier, typu „prawie-FPP”, która wzbudza u grających niesamowite przeżycia – potrafi wywołać płacz, zgrzytanie zębów, a nawet być powodem zonka. Chińska armia ludowa używa tej gry do szkolenia swoich „asasynów” oraz innych oddziałów zajmujących się obroną demokratycznego Państwa Środka. Niektórzy twierdzą, że to następna część Silent Hilla.

Specyfikacja gry

Ci przedawkowali Patapona. Też chcesz tak skończyć?

Gra polega na tym aby wybijać rytm z poszczególnych bębenków[1]. Sens gry jest niemalże niewidoczny, ale niektórzy go dostrzegają. Sęk w tym, że niektórzy myślą, iż rozumieją sens tej gry, lecz tylko im się tak wydaje. Otóż nieprawdą jest, że sensem i celem tej gry jest propaganda i zrobienie chińskim dzieciom wody mózgu. Nie! Celem jest bojowe szkolenie dzięki czemu Chińska Republika Ludowa zawładnie światem. Każdy z takiego plemienia Pataponów jest utożsamiany z jednym chińskim dzieckiem pod względem IQ oraz wyglądu zewnętrznego. Jest to wprowadzenie młodych w świat pełen nienawiści i śmierci!

Jest już dostępna gra Patapon 3 z dostępem do gry multiplayer, dzięki czemu chińscy rekruci będą mogli zabijać się, kiedy tylko chcą.

Postaci

  • Gong – badass z kosą; umarł jakieś trzy razy i wciąż żyje.
  • Meden – stara baba; zawsze daje się porwać i boi się ognia.
  • Bohater – gościu od dostawania w ryj, którego boi się pokazać. Nosi maskę, a gdy każesz Pataponom uciekać, to ma to w dupie i i tak atakuje.
  • Nęciłuska – najokrutniejsza antagonistka w Patapon 3. Wszyscy Bohaterowie i gracze się w niej z czasem zakochują. W rzeczywistości jest jakąś księżniczką, ale kogo to obchodzi…?
  • Hatepon – szpanerski szpaner który szpanuje swoją okrągłą flagą w kształcie prostokąta
  • Fever – kolorowy wąż który mieszka po lewej stronie Twojego ekranu. Symbolizuje DzikiSzał.

Klasy w Patapon 3

  1. Tarcza
    • Taterazay – pierwszy bezmózg; w sumie nic ciekawego, po prostu miecz i tarcza.
    • Tondenga – drugi bezmózg, ale tym razem przepakowany; jego HP jest równe nieskończoności, a ciosy się od niego odbijają. Po prostu świnia z maczugą i zbroją.
    • Destrobo – psychopata niszczyciel stworzony tylko po to, aby mieć co burzyć, lecz w praktyce nie nadaje się do niczego; posiada rękawice.
    • Guardira – jeszcze jeden koleś do kompletu. Z założenia miał kryć przyjaciół za swoją dwa razy większą od siebie Wielką Tarczą, lecz w praktyce jest stosowany w celach ofensywnych.
    • Myamsar – przerośnięty ninja, który przy odpowiednim ekwipunku wykonuje pierdylion ataków na sekundę, minimalnie wpływając przy tym na przeciwnika, w dodatku ma mało HP.
    • Bowmunk – przeciwieństwo Destrobo; zamiast niszczyć, buduje, ale i tak jest słaby;
    • Grenburr – największy idiota z super atakiem, który rozwala od kamieni aż po Gigantusy; posiada Wielki Miecz (TAK, TEN TEŻ!), który jest dziesięciokrotnie większy od niego samego.
  2. Włócznia
    • Yarida – nic ciekawego; jedyne, co mu wychodzi, to nakurwianie salt podczas napierdalania;
    • Kibadda – Yarida na koniu; szarżuje na wszystko i wszystkich; ma tarczę, której używa głównie do wzmocnienia siły ataku.
    • Piekron – bezużyteczny włócznik z tarczą; przywołuje deszcz, który niczego nie zmienia.
    • Wooyari – idiota z piką, który atakuje, waląc przeciwnika w łeb; HP jest równe -666, co daje dużo do myślenia.
    • Pyokorider – Struś Pędziwiatr, który jest królikiem na koniu; jego ataki są tak szybkie, że nikt nie widzi, jak atakuje. Ulubiona jednostka wszystkich prosów na kontry.
    • Cannasault – jeleń w rydwano-czymśtam robiący rozpierduchę toporem długim na trzy metry.
    • Charibassa – najwyższy badass w rydwano-czymśtam rzucający włóczniami; coś w stylu Piekrona, ale jeszcze słabszy.
  3. Łuk
    • Yumiyacha – po prostu łuk; strzela na oślep w niebo, byleby tylko nie trafić w przeciwników.
    • Alosson – strzelec, którego liczba strzał na sekundę spamuje przeciwników oraz zawiesza Twoje PSP. Podobnie jak Yumiyacha robi wszystko, aby nie skrzywdzić swoich wrogów. Chińczycy stworzyli go na wzór Sonica.
    • Wondabarappa – koleś z super-hiper-mega-popierdoloną trąbką/wuwuzelą, która nic nie zadaje, bo przeciwnikowi wieje wiatr w plecy.
    • Jamsch – Wondabarappa, który przedawkował grzybki halucynogenne i teraz nic nie zadaje, ale przeciwnik zamiast tego zamienia się w przewróconą, palącą się, zatrutą figurę lodową.
    • Oohoroc – Mag mudżyn (bo to czarny mag), który podpala wszystko w zasięgu wzroku; ponoć ma jakieś związki z blond Marisą Kirisame, ale nikt nie wnika, JAKIE.
    • Pingrek – biały mag leczący wszystkich, tylko nie siebie, przez co ginie po dwóch ciosach. Jego atak jest równy zeru. Jest najprostszą postacią do solowego grania w fabule.
    • Cannongabang – Super Najwyższy strzelec z armatą; chowa się za klasami z tarczą, bo nie ma w ogóle HP, ale jego ataki są tak silne, że mógłby zabić 777 takich jak on. Potrafi używać laserów kutych w średniowiecznej kuźni. Niektórzy uważają, że jest amerykańskim naukowcem.
  4. Mroczni Bohaterowie – jeżeli przeszedłeś całą grę, możesz grać jako antagoniści w wiecznym trybie Kontra. Niestety mało kto gra i opcję tę wybierają tylko po to, by dłużej patrzeć na Nęciłuskę. Oto Bohaterowie!
    • Wściekłowilk – jeden sfrustrowany dupek, który jest ucieleśnieniem Gniewu, Jego ataki polegają na podejściu do przeciwnika i delikatnym podrapaniu jego pleców. Posiada Szpony
    • Nęciłuska – wspomniana wyżej Antagonistka. Panują powszechne podejrzenia że pracuje dla Tej innej drużyny, a że jest ucieleśnieniem Żądzy, daje to wiele do myślenia. Teoretycznie, walczy włócznią. Praktycznie, tańczy na niej jak na rurze.
    • Nietaktoperz Sonarcha – pamiętacie tych wszystkich denerwujących niebiesko-krwistych Arystokratów co do niczego się nie nadawali? Cóż ten tu przykład Pysznego sukinkota przynajmniej zadaje obrażenia.
    • Krukolec – to jest to czym stał się Gong w Pataponie 3. Cholerną sroką! Teraz, do cech dodatkowych dopisali chciwość. I z jakiegoś powodu teraz jest niebieski.
    • Żarcioczułek – kolejny Mroczny Bohater do kolekcji. Reprezentuje głód, lecz z jakiegoś powodu w grze nie wspominają o tym zbyt bardzo. Zamiast tego mamy żądnego władzy rycerza z fetyszem na pojedynki
    • Powolny Leniożółw – kryjący się za tarczą leń. Pomógł by strzelając do tych dobrych z procy czy czegoś, ale nie. Najstarszy z Mrocznych Bohaterów, żyje w terenie najtrudniejszych misji w Pataponie.
    • Śliskoszept – oryginalnie ten koleś miał pokazywać zazdrość, ale twórcy się rozmyślili i teraz mamy Słodkiego Transwestytę zrzucającego skórę codziennie, dlatego że jest wężem. Piękny przykład Ideologii Gender. Wychowuje syna… no wiecie tego Sonarchę. Bardzo lubi wielkie działa.
Plik:PATAPON
Film instruktażowy o sterowaniu

Nie masz PSP?

To masz problem. Ale demo drugiej wersji tej demonicznej gry można znaleźć jako flashówkę w i Internecie. Jest ona znacznie uproszczona, gdyż działa tylko Pata-Pata-Pata-Pon i Pon-Pon-Pata-Pon. Ale demo wzbogacono o generator łolpejperów, co miało zwiększyć sprzedaż tej gry i samego PSP o około 50%, lecz niestety zadziałało w przeciwnym kierunku. Gra została już usunięta z oficjalnej strony, aby nie zniechęcać potencjalnych nabywców.

Przypisy

  1. Tak, klawiszy. A niby skąd na konsoli perkusja?!