TVP2

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 13:43, 12 kwi 2017 autorstwa Runab (dyskusja • edycje) (Wycofano ostatnie edycje autorstwa Zenek Wójcik; przywrócono ostatnią wersję autorstwa LecęjakMagik.)

TVP2 – drugi program Telewizji Polskiej. Powstał on 2 października 1970 roku, by można było zwiększyć propagandę sukcesu Edwarda Gierka o 100%.

Znane programy

Nadal emitowane

Czar wspomnień

  • 30 ton – lista, lista przebojów – połowa YouTube'a z końca lat 90. W programie prezentowano największe hity muzyczne z świata oraz najnowsze single Ich Troje.
  • Dubidu – pajacowanie znanych celebrytów sprzed 15 lat przy dowcipach Piotra Gąsowskiego.
  • Duże dzieci – program publicystyczny Wojciecha Manna, w którym zapraszał wybitnych politologów do rozmów na wszelkie tematy.
  • Dzieciaki górą! – teleturniej Tomasza Karmela i Marzeny „Gwóźdź” Rogalskiej. Spadł z anteny przez rodziców, którzy uważali, że występujące tam dzieciaki powinny sprawdzić w słowniku, co znaczy „stresowe wychowanie”. Na pocieszenie Tomek i Marzena dostali pracę w Pytaniu na śniadanie, gdzie zapraszają znanych magików do pokazów.
  • Europa da się lubić – program promujący lokalne zwyczaje motocyklistów z Hiszpanii.
  • Fort Boyard – reality show, w którym Robert Gonera szukał frajerów do szukania kluczy. Prawdopodobnie prowadzący w ten sposób wyżywał się na poniżanie go w wojsku[1].
  • Gwiazdy tańczą na lodzie – przeznaczony dla klasy wyższej program rozrywkowy, w którym zawodnicy recytowali dzieła Platona podczas akrobacji figurowych.
  • Kabaretowy Klub Dwójki – program, w którym Robert Górski i Marcin Wójcik parodiowali Strasburgera i polityków z PO. Pomimo braku nowych odcinków nadal emitowany, z naciskiem na obrady rady ministrów Donalda Tuska.
  • Koło Fortuny – teleturniej, w którym Magda pokazywała cztery litery. Po dużym sukcesie z lat 90. program na chwilę reaktywowano w 2008, by KRRiT mogło ukarać TVP za ubliżanie jąkałów.
  • Lokatorzy – serial o życiu studentów w Warszawie. Humor dopasowany do wyśmiewanej grupy społecznej.
  • Makłowicz w podróży – pół godziny przyjaźni małopolsko-węgierskiej. Program prowadził znany klient sieci Alma.
  • Mój pierwszy raz – Jerzy Kryszak zapraszał celebrytów do tego pierwszego razu. Na przykład do pierwszego w życiu piłowania drzewa.
  • Sąsiedzi – kontynuacja Lokatorów, znienawidzony przez Polaków za podszywanie się pod czechosłowacką wersję Zrób to sam.
  • Studio 2 – PRL-owska talent show, w którym wypromowała się ABBA.
  • Szansa na sukces – teleturniej polegający na zaśpiewaniu piosenki zespołu siedzącego na kanapie, czytając jednocześnie jej słowa z nieczytelnego niebieskiego ekranu (prototyp karaoke). Dziś już show należące do wymarłych. Donald Tusk tam śpiewał kolędy, ale zapatrzony w Steczkowską mylił słowa i fałszował.
  • Szkoła życia – serial paradokumentalny, opowiadający o tym, co (podobno) robią gimbusy i kujony z liceum. Można odnieść wrażenie, że temat zawsze jest taki sam.
  • Śpiewające fortepiany – show Rudi Schuberta. Pomysłodawca tej głupiej nazwy programu został z TVP wyrzucony i czekał 15 lat na drugą szansę, którą otrzymał od Polsatu.
  • Święta wojna – program z sucharami dla mieszkańców Niemiec.
  • Tak to leciało! – osoby upośledzone po wypadkach lotniczych próbują szans w śpiewaniu jako formie rehabilitacji.
  • Tomasz Lis na żywo – seanse nienawiści PO.
  • Va Banque – teleturniej, w którym to zawodnicy zadawali pytania. Również głupie.
  • Wielka gra – teleturniej, który wypromował „Dwójkę”, zlikwidowany w 2006 roku po czyszczeniu TVP z peerelowskich ługów.
  • Złotopolscy – serial przygodowy o skłóconych ze sobą polskich poszukiwaczach złota-amatorach.

Przypisy

  1. Co, Samowolki się nie oglądało?