Czad (państwo)
| Czad Wielkie i Czadowe Imperium Czadu | |
|---|---|
 | |
| A to plagiatorzy, idę na policję! | |
| Stolica | Ndżamena |
| Symbole | pustynia, bieda i co najważniejsze tlenek węgla (II) |
| Ludność | czarna |
| Religia | głównie islam, ale wszyscy modlą się o jedzenie i wodę |
| Waluta | piasek |
 | |
| Dlaczego przypomina mi to głowę? | |
Czad – przyszła potęga Afryki, a przynajmniej są ku temu warunki: jest piasek, ropa, bawełna i dyktator, którego pięcioosobowa rodzina stanowi 100% populacji piśmiennej kraju. Ale czad! Obecnie jest potęgą, ale w drugą stronę.
Historia
Wszystko zaczęło się od uzyskania niepodległości od Francji w 1960 roku. Optymizm niepodległościowy utrzymywał się przez zaskakująco długi czas. Dopiero piętnaście lat później dochodzi do zrealizowania podstawowych zasad afrykańskiego kraju sukcesu[1] przez nijakiego Hissène Habré. Dorobił się on tytułu „afrykańskiego Pinocheta”.
Ten sposób był tak udany, że w 1990 roku armia postanowiła zrobić powtórkę. Wtedy do władzy doszedł Idriss Debil. W 2011 roku odbyły się wybory, które były wyjątkowo demokratyczne; tylko 17 partii opozycyjnych uznało wynik za fałszywy. Dzięki temu wszystkiemu kraj zajmuje drugie miejsce w kategorii najbardziej totalitarnych demokratycznych na świecie zaraz po Korei Północnej.
Geografia i turystyka
Większość powierzchni tego kraju to Sahara. Na południu kraju jest jezioro Czad, które powinieneś odwiedzić, póki jeszcze tam jest. Kiedyś drugie co do wielkości jezioro w Afryce, a za chwilę może przestać istnieć z powodu stopniowego zanikania.
Wizyta w kraju jest zalecana szczególnie dla tych, którzy chcą schudnąć. Szczególną zaletą jest ekologiczna sauna, która jest dostępna wszędzie, dzięki średniej temperaturze 48°C. Ponadto nieistniejące zapasy żywności zapobiegają przyrostowi masy ciała, podczas gdy zardzewiałe noże przewodników zapewniają dbanie o formę.
Ekonomia
Zobacz też
Przypisy
- ↑ czyt. zamachu stanu
