Nonsensopedia:Redakcja

Podstawowe zalecenia dotyczące redakcji artykułów na Nonsie. Zapoznaj się z nimi – zwiększy to szanse na przyjęcie twojego artykułu, a nam oszczędzisz mnóstwa pracy w poprawianiu go.

Ogólne zalecenia

• Pisz śmiało! Nie usuwamy wszystkiego z automatu – ba, nawet staramy się pomagać (szokujące, nieprawdaż?).
• Nie stosuj emotikon w tekście (chyba że wymaga tego jego stylizacja) – jest to odbierane źle.
• Nie pisz liczebników za pomocą cyfr, chyba że składają się z więcej niż z dwóch wyrazów (trzydziestu trzech emo szło przez las, ale już 124 pokemony spacerowały brzegiem morza).
• Unikaj pisania skrótami (tj., jw. tzn., np., itd., itp.; dwa ostatnie z wymienionych są szczególnie źle odbierane) – pisz pełne sformułowania.
• Jeżeli chcesz wyróżnić fragment tekstu, nie rób tego przy pomocy WIELKICH LITER – rób to przy pomocy pogrubienia (zalecane), kursywy (mało zalecane, gdyż jest używane głównie do nazw i cytatów) lub pogrubionej kursywy (zalecane, gdy potrzeba mocniejszego wyróżnienia).
  • Istnieją jednak wyjątki – na przykład ZUO z reguły piszemy dużymi literami.
• Jeśli piszesz artykuł, to napisz trochę więcej niż tylko dwa zdania – artykuły pisane telegraficznym skrótem są usuwane.
  • Ale z drugiej strony nie owijaj w bawełnę – „nabijanie” słów i zdań nie jest u nas mile widziane.
• „Końcowe” sekcje, szablony i linki uporządkowujemy według schematu: zobacz też → linki zewnętrzne → {{przypisy}} → {{DEFAULTSORT}} → {{stub}} → szablon nawigacyjny → kategorie → linki do artykułu w innych wersjach językowych (interwiki).

Akapity i nowe linie

Przykłady akapitów i nowych linii

Wpisujesz	Otrzymujesz
Słowo pierwsze Słowo drugie Słowo trzecie Słowo czwarte	Słowo pierwsze Słowo drugie Słowo trzecie Słowo czwarte
Wiersz pierwszy <br /> Wiersz drugi <br /> Wiersz trzeci <br /> Wiersz czwarty <br />	Wiersz pierwszy Wiersz drugi Wiersz trzeci Wiersz czwarty
<poem> Wiersz pierwszy Wiersz drugi Wiersz trzeci Wiersz czwarty </poem>
Akapit pierwszy Akapit drugi Akapit trzeci Akapit czwarty	Akapit pierwszy Akapit drugi Akapit trzeci Akapit czwarty

Znaki nowej linii (entery) w źródle strony nie pokrywają się z kolejnymi liniami w tekście.

• Pojedynczy enter w źródle jest traktowany jako jedna spacja (odstęp) w artykule.
• Podwójny enter w źródle oznacza akapit – służący do rozdzielania dwóch myśli (wątków) w tekście jednej sekcji.
• Jeżeli chcesz wymusić rozpoczęcie nowej linii, możesz zrobić to na dwa sposoby:
  • Wstawiając znacznik <br /> w miejscu, gdzie ma się rozpocząć kolejny wiersz.
  • W przypadku konieczności wymuszenia wielu nowych linii pod rząd tekst można wsadzić między znaczniki <poem> i </poem> – każdy enter wewnątrz tych znaczników będzie odpowiadał kolejnemu wierszowi w tekście.

Znaki typograficzne

Ważne zalecenia dotyczą również typografii – czyli użycia znaków w tekście.

Cudzysłowy europejskie

Na Nonsensopedii używamy jedynie cudzysłowów europejskich, które niestety trudno wpisać na klawiaturze.

• „ do otwierania.
• ” do zamykania.
• Nie wolno używać " (nie myl z ”, różnica jest kolosalna). Są to cudzysłowy amerykańskie, tak, właśnie one znajdują się na twojej klawiaturze.
• Stosowanie podwójnych przecinków: ,, jako cudzysłowu otwierającego („) jest uznawane za najgorszą zbrodnię – każdy dokonujący tego amoralnego czynu zostanie rozstrzelany.
• Oba cudzysłowy europejskie („ i ”) znajdziesz w Edittools, znajdujących się na dole strony gdy edytujesz.
  • Dodatkowo, w systemie Windows można uzyskać je korzystając ze skrótów klawiaturowych (przytrzymując lewy klawisz Alt): Alt+0132 da cudzysłów otwierający („), zaś Alt+0148 zamykający (”). W systemach linuksowych o polskim układzie klawiatury są to odpowiednio Alt+B i Alt+V.
• Przykład poprawnego zastosowania: „tekst”.
• Uwaga! Cudzysłowów używamy jedynie do cytowania pojedynczych słów i równoważników zdań! Do cytowania fragmentów składających się z co najmniej jednego zdania używamy tekstu pisanego kursywą.
  • Istnieje jednak wyjątek – gdy cytowany tekst sam w sobie cytuje inny tekst, ten podwójnie cytowany fragment zawsze wkładamy w cudzysłowy.

Półpauza

W wielu sytuacjach na Nonsensopedii należy użyć znaku półpauzy, który jest często mylony z dywizem – ten drugi bowiem standardowo znajdziemy na klawiaturze.

• Półpauza wygląda tak: –.
• Uwaga! Półpauza to nie to samo co dywiz! Dywiz wygląda tak: -. Porównaj to do znaku półpauzy: –. Widzisz różnicę?
• Również bardzo podobna do myślnika (zwanego także pauzą): —. Na Nonsensopedii myślnik nie jest jednak używany – zawsze zastępujemy go półpauzą.
• Używana zamiennie z dwukropkiem (:) – do rozwinięcia treści, wprowadzenia kontrapunktu, jako elipsa; tak jak właśnie została użyta w tym zdaniu.
• Używana również do zapisywania przedziałów liczbowych, wiekowych i roczników – wtedy nie używamy spacji wokół niej; na przykład: 20–39; a także do zapisu tras między miejscowościami; na przykład: Warszawa–Kraków.
  • Wyjątek – w zapisie przedziału dwóch roczników następujących jeden po drugim, zamiast półpauzy używamy ukośnika (/), w ten sposób: 1992/1993, 2012/2013.
• Nie rozpoczyna nowego zdania – dlatego pierwszy wyraz po półpauzie piszemy od małej litery (oczywiście tylko jeżeli żadna inna zasada nie wymaga od nas pisania go od litery wielkiej – wtedy pierwszeństwo ma litera wielka).

Dywiz

Dywiz jest często mylony z półpauzą, chociaż ma całkowicie inne zastosowanie.

• Stosowany jest do połączeń wyrazów. Oto przykłady: polsko-angielski, biało-czerwony, Bielsko-Biała.
• Do połączeń wyrazów i liczb – na przykład: „746-wątkowy”.

Odmiany pisma

Fragmenty tekstu znajdujące się w artykule mogą być wyróżniane na wiele sposobów – poprzez zmianę wyglądu liter go tworzących.

Kursywa

Przykłady kursywy

Wpisujesz	Otrzymujesz
''Ten tekst jest kursywą''	Ten tekst jest kursywą
''<poem> Ten tekst także jest kursywą A nawet ma kilka linii! O, tutaj kolejna Jeszcze jedną, jeszcze musisz! </poem>''	Ten tekst także jest kursywą A nawet ma kilka linii! O, tutaj kolejna Jeszcze jedną, jeszcze musisz!

Kursywa jest często błędnie zastępowana cudzysłowami, z powodu podobnego zastosowania.

• Tworzona jest poprzez wkładanie tekstu pomiędzy dwie pary apostrof: ''.
  • Jeżeli chcemy by tekst pisany kursywą miał długość kilku linii, to wewnątrz apostrof tekst dodatkowo otaczamy parą znaczników HTML-owych: <poem> oraz </poem>.
• Stosowana jest w wielu sytuacjach:
  • Do cytowania fragmentów zawierających co najmniej jedno zdanie (równoważniki zdań się jako zdania nie liczą). W przypadku gdy cytowany fragment sam cytuje inny fragment, ten drugi wkładamy w cudzysłowy.
    • Jeżeli cytowany fragment kończy się znakiem interpunkcyjnym innym niż pytajnik lub wykrzyknik, to należy go pominąć.
  • Do zapisywania tytułów utworów i albumów muzycznych, wierszy, powieści, filmów, seriali, memów i innych (u)tworów; przetłumaczonych lub nie. Nazw zespołów, wykonawców oraz poetów jednak to nie dotyczy, ogólnie żadnych autorów kursywą nie piszemy.
  • Jeżeli fragment został z jakiegoś powodu pogrubiony (patrz niżej), to kursywę na nim pomijamy – chyba że potrzebujemy dodatkowego wyróżnienia.

Pogrubienie

Przykłady pogrubienia

Wpisujesz	Otrzymujesz
'''Ten tekst jest pogrubiony'''	Ten tekst jest pogrubiony
'''<poem> Życie nie trwa wiecznie Ale miłość tak Nie zostawaj w tyle Czytaj Fakt! </poem>'''	Życie nie trwa wiecznie Ale miłość tak Nie zostawaj w tyle Czytaj Fakt!

Podstawowym sposobem wyróżniania tekstu jest jego pogrubienie.

• Tworzone poprzez wkładanie tekstu pomiędzy parę potrójnych apostrof: '''.
  • Tak jak w przypadku kursywy, jeśli chcemy by nasz pogrubiony tekst rozciągał się na kilka wierszy, to wewnątrz apostrof otaczamy tekst parą znaczników <poem> oraz </poem>.
• Stosowane jest dość powszechnie:
  • Jako wyróżnienie tekstu.
  • Do oznaczania pojęć definiowanych w danym artykule, sekcji lub punkcie.
  • Ma pierwszeństwo nad kursywą – jeżeli tekst został pogrubiony, to nie piszemy go kursywą – chyba że potrzebujemy dodatkowego wyróżnienia.

Podkreślenie

Przykład podkreślenia

Wpisujesz	Otrzymujesz
<u>Ten tekst jest podkreślony</u>	Ten tekst jest podkreślony

Kolejnym sposobem wyróżniania tekstu jest jego podkreślenie.

• Tworzymy je poprzez włożenie tekstu pomiędzy <u> oraz </u>.
• Podkreślenia nigdy nie rozciągamy na kilka linii.
• Jest rzadko stosowane i niezalecane.

kolory

Przykłady zastosowania kolorowego tekstu i tła

Wpisujesz	Otrzymujesz
{{c|#CC6699|Ten tekst jest koloru „CC6699”.}}	Ten tekst jest koloru „CC6699”.
{{c|#000666|Strzeż się tego koloru,  ponieważ jest on kodowany jako „000666”.}}	Strzeż się tego koloru, ponieważ jest on kodowany jako „000666”.
<div style="background-color: #000000;"> Ten tekst jest na czarnym tle, więc go nie widać.  </div style="background-color>Ten już widać, bo czarne tło się skończyło.	Ten tekst jest na czarnym tle, więc go nie widać. Ten już widać, bo czarne tło się skończyło.

Do kodowania kolorów na Nonsensopedii używany jest system szesnastkowy. Kod danego koloru można znaleźć na przykład tutaj. W artykułach należy jednak używać tych technik wyjątkowo sporadycznie w uzasadnionych przypadkach. W większości służą one do upiękrzania stron użytkowników przez nich samych. Używanie kolorów zamiast na przykład pogrubienia jest błędem. Barwione linki można uzyskiwać poprzez zastąpienie literki „c” na początku przez „kl”.

Zmiana wielkości

Manipulować wielkością tekstu na Nonsensopedii można za pomocą wyrażeń:

• <big> </big>
• <small> </small>

Ich efekt (do pewnej wielkości) się kumuluje. To znaczy, że jeżeli dany tekst napiszesz wewnątrz frazy „<big><big> </big></big>” – będzie on większy, niż przy jednorazowym powiększeniu.

Przykład jednorazowego powiększenia, a zarazem przesłanie: „Używać rozsądnie.”

Kod

Przykłady kodu

Wpisujesz	Otrzymujesz
<code>Ten tekst jest kodem</code>	Ten tekst jest kodem
<poem><code> user@host$ cd katalog user@host$ ls plik user@host$ rm plik </code></poem>	user@host$ cd katalog user@host$ ls plik user@host$ rm plik

Cytowanie kodu.

• Jest tworzone poprzez włożenie tekstu pomiędzy <code> oraz </code>.
  • Jeżeli chcemy rozciągnąć to na kilka wierszy, to tak jak w poprzednich przypadkach – opatrzamy wewnątrz (po <code>) tekst znacznikami <poem>.
    • Jednakże zamiast tego warto również rozważyć użycie <source> lub <pre>, opisanych niżej.
• Służy do ogólnego cytowania kodu źródłowego, czasami jest stosowane jako zwykłe wyróżnienie tekstu.
• Jest pisane czcionką o stałej szerokości – przez co niektóre znaki mogą w nim wyglądać tak samo (z reguły dywizy i półpauzy).

Kod podświetlany

Przykład kodu podświetlanego

Wpisujesz	Otrzymujesz
<source lang="lua"> local sum = 0 for i = 1, #arg do   if tonumber(i) then     sum = sum + i   end end print(sum) </source>	local sum = 0 for i = 1, #arg do if tonumber(i) then sum = sum + i end end print(sum)

Cytowanie kodu z podświetlaniem składni.

• Aby utworzyć, należy włożyć tekst pomiędzy <source lang="nazwa"> oraz </source>, gdzie w miejscu nazwa należy wpisać odpowiednią nazwę języka, którego składnia ma być podświetlana w tekście.
• Jest podobne do <code>, ale pozwala podświetlać składnię języka, w jakim jest kod pisany – jednakże uniemożliwia inną stylizację.
  • Tak jak <code> może zawierać wiele linii.
• Lista języków i ich nazw znajduje się tutaj.

Preformatowanie

Przykłady preformatowania

Wpisujesz	Otrzymujesz
Ta linia zaczyna się od spacji	Ta linia zaczyna się od spacji
<pre> Róże są czerwone Fiołki są niebieskie Cukier jest słodki A alkohol niezdrowy </pre>	Róże są czerwone Fiołki są niebieskie Cukier jest słodki A alkohol niezdrowy

Cytowanie kodu „na twardo”.

• Aby uzyskać, należy rozpocząć linię od spacji, lub wsadzić tekst w parę znaczników <pre> oraz </pre>, jeżeli tekst rozciąga się na kilka wierszy.
• Służy do cytowania dłuższych fragmentów kodu, bez podświetlania składni lub jakiejkolwiek stylizacji.

Sekcje

Przykłady sekcji

Wpisujesz	Otrzymujesz
== Tytuł sekcji ==	Tytuł sekcji
=== Tytuł podsekcji ===	Tytuł podsekcji
==== Tytuł podsekcji drugiego stopnia ====	Tytuł podsekcji drugiego stopnia
===== Tytuł podsekcji trzeciego stopnia =====	Tytuł podsekcji trzeciego stopnia
<h2>Tytuł sekcji nieedytowalnej</h2>	Tytuł sekcji nieedytowalnej
<h3>Tytuł podsekcji nieedytowalnej</h3>	Tytuł podsekcji nieedytowalnej
<h4>Tytuł podsekcji nieedytowalnej drugiego stopnia</h4>	Tytuł podsekcji nieedytowalnej drugiego stopnia
<h5>Tytuł podsekcji nieedytowalnej trzeciego stopnia</h5>	Tytuł podsekcji nieedytowalnej trzeciego stopnia

Sekcja to fragment artykułu opisujący konkretną część poruszanego tematu. Naturalną koleją rzeczy jest, że im dłuższy i bardziej wyczerpujący artykuł, tym więcej posiada sekcji. Każda sekcja może się dzielić na podsekcje, te zaś mogą mieć własne podsekcje i tak dalej.

Sekcje i podsekcje służą do uporządkowania treści artykułu i ułatwienia nawigacji po nim wraz ze spisem treści. Przyciski „edytuj” przy nagłówkach pozwalają na edycję jedynie konkretnej sekcji, co przydaje się przy długich artykułach.

• Aby utworzyć sekcję, należy umieścić na jej początku jej nagłówek. Robimy to, umieszczając tytuł sekcji pomiędzy dwiema parami znaków równości: == Tytuł sekcji ==. Należy pamiętać, że w tej samej linii nie może się znajdować nic innego.
• W podobny sposób wstawiamy nagłówki podsekcji, jednak dla każdego kolejnego stopnia zagnieżdżenia dokładamy po jednym znaku równości w obu parach: === Tytuł podsekcji ===. Podsekcja musi znajdować się wewnątrz sekcji, więc nagłówka podsekcji nie można umiejscowić przed pierwszym nagłówkiem sekcji.
• Spis treści (Table of Contents) domyślnie pojawia się pod pierwszym nagłówkiem sekcji w artykule, o ile ów się pojawia, spisy treści nie są wyłączone w preferencjach użytkownika, nie został wyłączony w artykule przez użycie przełącznika __NOTOC__ lub przemieszczony przy użyciu __TOC__.
• Nie umieszczamy nagłówka sekcji na samym początku artykułu, zostawiamy miejsce na wstęp do artykułu.
• Jeżeli nagłówek sekcji ma być elementem szablonu, na przykład dyskusji użytkownika, wtedy zamiast znaków równości używamy znaczników HTML: <h2>Tytuł sekcji</h2>, <h3>Tytuł podsekcji</h3> i tak dalej, za każdym razem zwiększając cyfrę w znaczniku o jeden. Usunie to przycisk „edytuj” z nagłówka sekcji, którego kliknięcie otworzyłoby okno edycji nie sekcji dyskusji, lecz samego szablonu. Te znaczniki nie muszą mieć osobnej linii.

Przypisy

Przykłady przypisów

Wpisujesz	Otrzymujesz
Zdanie<ref>Przypis</ref>	Zdanie
Zdanie<ref name="p1">Powtarzający się przypis</ref> Inne zdanie<ref name="p1" />	Zdanie Inne zdanie
{{Przypisy}}	Przypisy

Przypisy są na Nonsensopedii używane w innym celu, niż na Wikipedii – nie zawierają odnośników do źródeł popierających stwierdzenia przed nimi umiejscowione (choć mogą), zamiast tego są stosowane jako element żartu, dosłownie wtrącając zdania między wierszami.

• Aby wstawić przypis używamy znaczników <ref>Treść przypisu</ref>.
• Aby przypisy działały, musimy wstawić w artykule szablon {{Przypisy}}. Umiejscawiamy go zawsze na dole artykułu, nad szablonami nawigacyjnymi i kategoriami, gdyż znajdujący się w szablonie znacznik <references /> ignoruje wszystkie przypisy poniżej niego oraz powyżej poprzedniego znacznika <references />, co pozwala utworzyć kilka sekcji przypisów w jednym artykule.
• Można umieścić odnośniki do tego samego przypisu w wielu miejscach w artykule.
  • Aby to zrobić musimy w miejscu, w którym pojawia się po raz pierwszy wpisać <ref name="nazwa">Przypis</ref>, gdzie nazwa to krótka nazwa przypisu, która musi składać się z liter i może zawierać cyfry.
  • Przy każdym kolejnym odwołaniu wpisujemy tylko <ref name="nazwa" />, co utworzy odnośnik do tego samego przypisu.
• Nie stawiamy kropki na końcu przypisu. To ograniczenie nie dotyczy jednak wykrzyknika, pytajnika, czy wielokropka.

Cytaty

• Cytaty wprowadzamy z pomocą szablonu {{cytat}}, wpisując {{cytat|cytowany fragment|krótki opis}}. Należy również pamiętać o postawieniu kropki na końcu cytatu, nigdy zaś w opisie. Wszystkie zalecenia odnośnie wprowadzania cytatów znajdują się tutaj.
• Możesz też wprowadzić bardziej dekoracyjną wersję szablonu – {{cytat2}} lub {{cquote}}. Nie powinna jednak zaburzać układu graficznego strony.

Listy

Przykłady list

Wpisujesz	Otrzymujesz
* Punkt ** Podpunkt *** Podpodpunkt	Punkt Podpunkt Podpodpunkt
# Jeden ## Jeden kropka jeden # Dwa Bum # Ojej	Jeden Jeden kropka jeden Dwa Bum Ojej
* Normalny punkt *# Numerowany podpunkt *#* Normalny podpodpunkt *# Kolejny numerowany podpunkt	Normalny punkt Numerowany podpunkt Normalny podpodpunkt Kolejny numerowany podpunkt
# Numerowany punkt #* Normalny podpunkt #*# Numerowany podpodpunkt # Kolejny numerowany punkt	Numerowany punkt Normalny podpunkt Numerowany podpodpunkt Kolejny numerowany punkt

Listy służą do wymienienia i ewentualnego krótkiego opisania pokrewnych elementów danego zagadnienia, np. członków zespołu, listy utworów, szeregu dat, czy kolejnych kroków jakiegoś działania. Są dwa rodzaje list – wypunktowana i numerowana.

• Lista wypunktowana charakteryzuje się punktem przed elementem listy (również zwanym punktem). Używamy go, gdy elementy są sobie równorzędne i mogą mieć dowolną kolejność, np. podgatunki zwierzęcia. Aby wstawić taki punkt, stawiamy asterysk (gwiazdkę, *) na początku nowej linii. Ta strona składa się z list wypunktowanych.
  • Lista taka może mieć podpunkty, które mogą dalej rozwijać dany element lub stanowić uwagi go dotyczące. Podpunkty uzyskujemy stawiając na początku nowej linii dwa asteryski (**). Rzecz jasna, unikamy podpunktów bez punktów.
    • Podpunkty również mogą mieć swoje podpunkty, które tworzymy znów dostawiając kolejny asterysk. Można tak w nieskończoność, choć staramy się tego unikać.
  • Kolejne punkty oddzielamy nie jak akapity podwójnymi enterami, lecz tak, jak wewnątrz <poem> pojedynczymi.
• Lista numerowana służy wymienieniu elementów o konkretnej kolejności, np. ciąg przyczynowo-skutkowy, lista utworów lub klasyfikacja w zawodach sportowych. Aby dodać punkt listy numerowanej stawiamy kratkę zwaną także hashem (#) na początku linii.
  • Tak samo, jak w przypadku listy wypunktowanej, tak i lista numerowana może mieć podpunkty. Tworzymy je stawiając w nowej linii dwie kratki (##). Tak samo działają i kolejne rzędy podpunktów.
  • Lista numerowana jest dość wrażliwa i musi zostać zachowana sekwencja kratek w każdej kolejnej linii, by lista nie została nagle przerwana, tzn. tylko jeden enter przed kolejnym punktem.
• Listy mogą być mieszane, tj. lista wypunktowana ma numerowane podpunkty, lub lista numerowana ma wypunktowane podpunkty.
  • Aby lista wypunktowana mogła mieć numerowane podpunkty, w podpunkcie zamiast dwóch asterysków (**) stawiamy asterysk i kratkę (*#).
  • Aby lista numerowana mogła mieć podpunkty robimy na odwrót – kratka przed asteryskiem (#*).
  • Takie listy mogą mieć i dalsze podpunkty kolejnych rodzajów.

Tabele

Przykłady tabeli

Wpisujesz	Otrzymujesz
{| | jeden | dwa | trzy |- | cztery | pięć | sześć |- | siedem | osiem | dziewięć |}	jeden dwa trzy cztery pięć sześć siedem osiem dziewięć

Jeżeli chcemy wygodnie i czytelnie zestawić ze sobą kilka elementów, to warto stworzyć tabelę.

• Tabelę zaczynamy od {| i kończymy ją przy pomocy |}. Obie pary znaków muszą być na wyodrębnionych liniach.
• Każdą nową komórkę tabeli rozpoczynamy od znaku |, za każdym razem na nowej linii.
• Komórki domyślnie ustawiają się obok siebie poziomo. Aby kolejne komórki znajdowały się w nowym rzędzie, wpisujemy parę znaków |-.
• Jeśli komórka zawiera kilka linii, to po | opuszczamy linię i dopiero tam piszemy tekst właściwy.
• Jeżeli chcesz, by twoja tabela miała obramowania, to za {|, w tej samej linii, po spacji, należy dodać class="wikitable".
• By ustawić tabelę po lewej, prawej lub pośrodku strony, należy odpowiednio za {| dodać class="floatleft", class="floatright" lub class="center".
  • Jeżeli chcemy to połączyć z obramowaniem, to piszemy odpowiednio class="wikitable floatleft", class="wikitable floatright" lub class="wikitable center".