Wodór

Bez wodoru, nie byłoby tu niczego, co właśnie widzisz. Dlaczego nie jesteś mu za to wdzięczny?

Anonimowy chemik i jego refleksja

A jakby zamiast wodoru pierwszy powstał np. hel?

Anonimowy nie-chemik i jego pytanie

Nie zadawaj głupich pytań!

Anonimowy chemik i jego odpowiedź

Wodór (H) – pierwszy w układzie pierwiastek chemiczny, niemetal, a mimo to podstawowa substancja szeregu aktywności metali. Wodór z pozoru jest bardzo skromny i uniwersalny. Jeden proton i jeden elektron. Taki układ sprawia, że chce on za wszelką cenę upodobnić się do starszego brata – helu, który ma o jeden elektron więcej. Przez to wodór łączy się z czym popadnie. Z tlenem dając wodę i jon wodorotlenowy, z węglem dając węglowodory, z innymi niemetalami dając kwasy (dresy) i z metalami dając wodorki. Wodór prawdopodobnie współpracował z SB. Znaleziono jego teczki, w których występował pod pseudonimami Prot, Deuter i Tryt.

Zastosowanie

Czerpiąc inspirację z kosmosu, wodór świetnie sprawdzałby się jako paliwo napędowe. Jest wszędzie dookoła nas, a nawet i w nas samych. Jako źródło energii, byłby praktycznie darmowy i niewyczerpalny. Dopóki jednak koncerny naftowe nie wydobędą ostatniej kropelki ropy z ziemi, dziwnym zbiegiem okoliczności napędy wodorowe nie trafią do publicznego użytku. Poza tym, wodór składa się na praktycznie każdą organiczną substancję znaną człowiekowi. W połączeniu z tlenem tworzy zabójczy Monotlenek diwodoru. Dzięki niemu istnieją alkohol, papierosy i narkotyki, a to dopiero początek listy…

Jon H⁺

Wodór, poszukując towarzysza, często, a raczej zawsze, pożycza koledze swój elektron, aby kompan pożyczył mu swój. Gdy przychodzi co do czego, to taki przykładowy chlor, z którym biedak się połączył, zabiera jedyny elektron H. I powstaje H⁺-czyli sam proton. H⁺ występuje w kwasach. Bez wodoru, kwas to nie kwas, tylko jakiś wodnopodobny szmatławiec. Niby taki jeden proton, a ile potrafi zmienić! Spróbuj włożyć rękę do kwasu solnego. Teraz!

I jak…? Najbliższy szpital 200m na prawo.

Związki

• H – wodór
• H₂ – wodór cząsteczkowy
• H-H – rapowodór
• HHH (ha-ha-ha) – gaz rozweselający
• HOH – woda (a co z H₂O?)
• HO HO HO – święty mikołajnik
• CHWDP – węglo-wodór w denaturacie fosforyzującym
• HWDP – fosforowodorodeuterek wolframu
• CHUI – jodometan uranu(II)
• MoHEr – erbowodór molibdenu
• HAu – złotan wodoru (powstający w strunach głosowych psów)

Otrzymywanie

Wodór można otrzymać metodą rtęciową przez elektrochemiczny rozpad rtęci zgodnie z równaniem: 2 Hg --> H2 + 2g

Układ okresowy pierwiastków chemicznych
H wodór																		He hel
Li lit	Be beryl												B bor	C węgiel	N azot	O tlen	F fluor	Ne neon
Na sód	Mg magnez												Al glin	Si krzem	P fosfor	S siarka	Cl chlor	Ar argon
K potas	Ca wapń		Sc skand	Ti tytan	V wanad	Cr chrom	Mn mangan	Fe żelazo	Co kobalt	Ni nikiel	Cu miedź	Zn cynk	Ga gal	Ge german	As arsen	Se selen	Br brom	Kr krypton
Rb rubid	Sr stront		Y itr	Zr cyrkon	Nb niob	Mo molibden	Tc technet	Ru ruten	Rh rod	Pd pallad	Ag srebro	Cd kadm	In ind	Sn cyna	Sb antymon	Te tellur	I jod	Xe ksenon
Cs cez	Ba bar	*	Lu lutet	Hf hafn	Ta tantal	W wolfram	Re ren	Os osm	Ir iryd	Pt platyna	Au złoto	Hg rtęć	Tl tal	Pb ołów	Bi bizmut	Po polon	At astat	Rn radon
Fr frans	Ra rad	**	Lr lorens	Rf rutherford	Db dubn	Sg seaborg	Bh bohr	Hs has	Mt meitner	Ds darmsztadt	Rg roentgen	Cn kopernik	Nh nihonium	Fl flerow	Mc moscovium	Lv liwermor	Ts tennessine	Og oganesson
Uue ununennium	Ubn unbinilium
				*	La lantan	Ce cer	Pr prazeodym	Nd neodym	Pm promet	Sm samar	Eu europ	Gd gadolin	Tb terb	Dy dysproz	Ho holm	Er erb	Tm tul	Yb iterb
				**	Ac aktyn	Th tor	Pa protaktyn	U uran	Np neptun	Pu pluton	Am ameryk	Cm kiur	Bk berkel	Cf kaliforn	Es einstein	Fm ferm	Md mendelew	No nobel

Oznaczenia kolorów
metale	lantanowce	aktynowce	gazy szlachetne
niemetale	półmetale