Antymon

Antykomor Antymon (Sb) – pięćdziesiąty pierwszy pierwiastek chemiczny, półmetal. Ludzkości znany jest już od starożytności, więc krążyły o nim różne legendy, nadawano mu symbole i tym podobne cuda. Jego symbol wygląda jak stojąca na głowie kobieta. Występuje w czterech odmianach, z czego trzy są kolorowe, a jedna wybuchowa. Spotkać go można w małych ilościach pod ziemią, jednak nie jest zbyt towarzyski i zazwyczaj jest go tam mało. Nie zadaje się z kwasami.

Zastosowanie

Trzech kolorowych odmian używa się między innymi do ekstremalnego kolorowania. Tego ostatniego, wybuchowego, dodaje się do zapałek, aby mała eksplozja rozpaliła całą siarę. Jest go tam stosunkowo mało, bo jeżeli byłoby go dużo, nie istnieliby już palacze. Skurwiel robi na dwa fronty, ponieważ obok podpalania dodawany jest do środków zwiększających odporność na ogień. Antymon dodawany jest też do stopów w drukarstwie, więc po części odpowiedzialny jest za wydawanie Faktu i Wybiórczej. W średniowieczu był także używany do wywoływania wymiotów, jako że wystarczy napić się odrobiny wina z kielicha z dodatkiem antymonu, by zwrócić wszystko, co się ma w żołądku. Jak widać, z jego istnienia płynie wyłącznie samo zło. Należy dodać, że jest to skuteczny środek przeciwko mnichom. W XV w. przeor klasztoru św. Piotra, Bazyli Valentine eksperymentował ze związkami antymonu. Resztki po zabawach w małego chemika wyrzucał wprost do zagrody świń. Zaobserwował, że świniaki przybierają na wadze i są żwawsze po antymonie. Zastosował to również wobec braciszków, jednak przesadził z dawką i uśmiercił wszystkich. Stąd ma się ponoć wywodzić nazwa (fr.) antimonine – przeciwko mnichom.

Układ okresowy pierwiastków chemicznych
H wodór																		He hel
Li lit	Be beryl												B bor	C węgiel	N azot	O tlen	F fluor	Ne neon
Na sód	Mg magnez												Al glin	Si krzem	P fosfor	S siarka	Cl chlor	Ar argon
K potas	Ca wapń		Sc skand	Ti tytan	V wanad	Cr chrom	Mn mangan	Fe żelazo	Co kobalt	Ni nikiel	Cu miedź	Zn cynk	Ga gal	Ge german	As arsen	Se selen	Br brom	Kr krypton
Rb rubid	Sr stront		Y itr	Zr cyrkon	Nb niob	Mo molibden	Tc technet	Ru ruten	Rh rod	Pd pallad	Ag srebro	Cd kadm	In ind	Sn cyna	Sb antymon	Te tellur	I jod	Xe ksenon
Cs cez	Ba bar	*	Lu lutet	Hf hafn	Ta tantal	W wolfram	Re ren	Os osm	Ir iryd	Pt platyna	Au złoto	Hg rtęć	Tl tal	Pb ołów	Bi bizmut	Po polon	At astat	Rn radon
Fr frans	Ra rad	**	Lr lorens	Rf rutherford	Db dubn	Sg seaborg	Bh bohr	Hs has	Mt meitner	Ds darmsztadt	Rg roentgen	Cn kopernik	Nh nihonium	Fl flerow	Mc moscovium	Lv liwermor	Ts tennessine	Og oganesson
Uue ununennium	Ubn unbinilium
				*	La lantan	Ce cer	Pr prazeodym	Nd neodym	Pm promet	Sm samar	Eu europ	Gd gadolin	Tb terb	Dy dysproz	Ho holm	Er erb	Tm tul	Yb iterb
				**	Ac aktyn	Th tor	Pa protaktyn	U uran	Np neptun	Pu pluton	Am ameryk	Cm kiur	Bk berkel	Cf kaliforn	Es einstein	Fm ferm	Md mendelew	No nobel

Oznaczenia kolorów
metale	lantanowce	aktynowce	gazy szlachetne
niemetale	półmetale