Max Payne: Różnice pomiędzy wersjami
M (dr.) |
|||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
== Bullet time == |
== Bullet time == |
||
Znakiem rozpoznawczym gry jest bullet time, czyli spowolnienie czasu podczas strzelania ułatwiające celowanie. O dziwo nie jest to efekt zacięcia się [[Commodore 64|Commodore'a]], lecz celowy zabieg twórców. Podczas spowolnienia czasu Max może wypi{{cenzura3}}lić spektakularnego fikoła. Niektórzy uważają tę mechanikę za durnotę, ale jest ona uznana przez czołowych naukowców. Słuszność tej mechaniki potwierdza |
Znakiem rozpoznawczym gry jest bullet time, czyli spowolnienie czasu podczas strzelania ułatwiające celowanie. O dziwo nie jest to efekt zacięcia się [[Commodore 64|Commodore'a]], lecz celowy zabieg twórców. Podczas spowolnienia czasu Max może wypi{{cenzura3}}lić spektakularnego fikoła. Niektórzy uważają tę mechanikę za durnotę, ale jest ona uznana przez czołowych naukowców. Słuszność tej mechaniki potwierdza też następujące prawo fizyki: ''Nikt cię trafić nie zdoła, gdy pier{{cenzura3}}niesz fikoła.'' |
||
== Polski dubbing == |
== Polski dubbing == |
||
Wersja z 22:44, 28 lis 2017
|
Ten artykuł dotyczy gry komputerowej. Zobacz też postać z serii. |
Max Payne (Maks Pejn, Max Pain, Maks Pejn Srejn) – gra komputerowa z gatunku strzelec trzecioosobowy, wydana w 2001 roku przez nikomu nie znane studio Remedy Entertainment we współpracy z jego przeciwieństwem – Rockstar Games. Prawdopodobnie autorzy podczas tworzenia gry wzorowali się na Matriksie. Produkcja była niskobudżetowa, więc zamiast cutscenek zastosowano komiksowe przerywniki z dubbingiem.
Fabuła
Maks Pejn jest policjantem w piekielnej kuchni w Nowym Jorku. Pewnego dnia przychodzi do domu i widzi, że ktoś się włamał i jeszcze jest w środku. Grupa włamywaczy pod wpływem narkotyku o nazwie walkiria morduje jego żonę i córkę. Max zajął się sprawą narkotyku i wniknął w struktury mafii. Fabuła jest przedstawiona w formie retrospekcji, czyli główny bohater mendzi o tym co kiedyś było i nie minęło.
Bohaterowie
- Max Payne – główny bohater, nie ma co o nim pisać.
- Alex – współpraconik Pejna, został zamordowany na początku gry przez BB.
- BB – skorumpowany glina. Widzimy go tylko dwa razy podczas gry: pierwszy raz w metrze, gdy zabija Alexa, a drugi raz, gdy Max zabija go na parkingu podziemnym.
- Vinnie Gogniti – jeden z mafijnych bossów, po efektownym pościgu Max postrzelił go i zostawił w zaułku.
- Jack Lupino – kolejny boss, satanista odprawiający rytuały w swoim ukrytym sanktuarium. Max ubił go podczas jego diabelskich obrzędów.
- Angelo Puncinello – szef wszystkich szefów, jego ulubionymi zajęciami były znęcanie się nad żoną i nabijanie na pal niepokornych podwładnych. Rozstrzelany przez smutnych panów w garniturach.
- Lisa Puncinello – siostra Mony Sax, żona Angelo Puncinello. Zabita przez męża.
- Mona Sax – płatna zabójczyni i wynalazczyni sexofonu. Jedna litera przekręcona w jej nazwisku może wywołać niezręczną sytuację.
- Nicole Horne – główna antagonistka w grze. Jest odpowiedzialna za produkcję narkotyku walkirii. Max ubija ją wysadzając maszt, który przewraca się na helikopter, w którym się znajdowała.
Bullet time
Znakiem rozpoznawczym gry jest bullet time, czyli spowolnienie czasu podczas strzelania ułatwiające celowanie. O dziwo nie jest to efekt zacięcia się Commodore'a, lecz celowy zabieg twórców. Podczas spowolnienia czasu Max może wypi
lić spektakularnego fikoła. Niektórzy uważają tę mechanikę za durnotę, ale jest ona uznana przez czołowych naukowców. Słuszność tej mechaniki potwierdza też następujące prawo fizyki: Nikt cię trafić nie zdoła, gdy pierniesz fikoła.
Polski dubbing
Powstały dwa dubbingi do gry – jeden profesjonalny i jeden amatorski, wykonany przez ruskich z bazaru, w którym niektóre kwestie są przetłumaczone tak źle, że są całkowicie niezrozumiałe.
