Neptun (pierwiastek)

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Neptun (Np) – dziewięćdziesiąty trzeci pierwiastek chemiczny, aktynowiec, silnie radioaktywny. Jeszcze jeden dziad z mitologii. Wbrew pozorom nie jest wydobywany na Neptunie, chociaż mogą tam być jakieś jego złoża, gdzieś pod Wielką Ciemną Plamą. Żaden z jego izotopów nie jest trwały, ale biorąc pod uwagę najdłuższy okres połowicznego rozpadu – 2 miliony lat, można uznać, że jest. Neptun powstaje w reaktorach jądrowych jako efekt uboczny wytwarzania energii. Nie można by było bez niego otrzymywać plutonu, choć nie wiadomo czy się z tego powodu cieszyć czy nie. Jedna z największych szumowin środowiska, z którą nawet najtęższe głowy nie umieją sobie poradzić na dłuższą metę. Nie byłoby w tym nic dziwnego, w końcu problemy się zdarzają. W 99,9% jest on jednak wytwarzany przez człowieka, który potem się dziwi dlaczego kolejna wioska ludzi nagle zmutowała.

Zastosowanie[edytuj • edytuj kod]

Pozyskany w elektrowniach atomowych neptun zakopać można na polu w pobliskiej wsi, aby lokalni rolnicy zmutowali w armię zbawienia. Można go też używać do produkcji bomb atomowych, przez co wszelkie międzynarodowe komisje mają na niego oko i po znajomości pozwalają tylko swoim na jego pozyskiwanie. 54 kg neptunu wystarczy, by zmieść z powierzchni ziemi duże miasto. W samym 2003 roku wyprodukowano go 54 tony. Możesz więc powoli pakować swoje manele i przygotowywać się do lotu na Marsa.




Oznaczenia kolorów
metale
lantanowce
aktynowce
gazy szlachetne
niemetale
półmetale