Ghana
Ghana | |
---|---|
Stolica | Akra |
Król | Nana Akufo-Addo |
Symbole | piłka nożna, kakao |
Dewiza | I hate Ivory Coast |
Język urzędowy | angielski i liczne niezrozumiałe dialekty |
Religia | do ustalenia, na razie wszystkie się kłócą jak dzieci o pilota |
Ghana – republika bananowa leżąca w Afryce środkowo–zachodniej ze stolicą w Akrze. Ghana uzyskała niepodległość 6 marca 1957 roku od Angoli Angoli[1] jako pierwsi w swojej okolicy.
Historia
Od XVII wieku na terenie obecnej Ghany istniało kilka prowincji zwanych państwami, jak np. Szanti ze stolicą w Kumasi, które w 1901 dały się sfrajerzyć i podbić Brytolom, od tego czasu, aż do uzyskania niepodległości kraj był znany jako Złote Wybrzeże.
W latach 1960–66 prezydentem kraju był niejaki Kwame Nkrumah, który już wcześniej dla kraju przysłużył się niemało, taki ghański Lech Wałęsa, lecz nikomu, poza Brytolami w latach 50. nogi nie dawał. Za jego prezydentury kraj przeżył coś, co w porównaniu z sąsiadami można nazwać rozkwitem gospodarczym.
Kraj wydał na świat kilka znanych postaci, jak np. Kofiego Annana, sekretarza głównego ONZ w latach 1997–2006, oraz paru kopaczy.
Geo-, demo- i inne grafie
Ghana ma powierzchnię 238 tys. km² i 24 mln mieszkańców, czyli jest mniejsza niż Polska. Kraj jest podzielony na dziesięć kawałków. Ciekawostką jest to, że Okręg Północny wcale nie jest najbardziej wysuniętym na północ, tak samo, jak Wschodni na wschód. Ghana, oraz jej zapyziała stolica leży nad nikomu nie znaną Zatoką Gwinejską.
Prezydentem kraju jest Nana Akufo-Addo. Aby ułatwić zagranicznym politologom zapamiętanie tego nazwiska, Ghana zastosowała fortel w postaci objęcia na każdym ważnym stanowisku Akufo-Addo.
Językiem urzędowym w Ghanie jest angielski, którego używa aż 10% ludności kraju. Reszta to ludzi używa najróżniejszych dialektów których nauka jest trudniejsze od języka Chińskiego.
Struktura religijna w Ghanie jest cokolwiek różnorodna: 43% to chrześcijanie, w tym 33% to protestanci różnej maści, a 10% to katolicy, 21% muzułmanów, 15% procent to wyznawcy religii ludowych. Czterech na tysiąc mieszkańców Ghany to, co może oznaczać drobne problemy z nieproszonymi gośćmi.
Religia
Pod względem religijnym Ghana przypomina dzisiejszą Francję – islam jest w natarciu, chrześcijaństwo w odwrocie. I tak różnego rodzaju chrześcijan jest 71,2%, z czego 42,7% to protestanci gnębiący katolików (stanowiących 13,1% ludności). Aby było zabawniej, gdy nie ma katolików, to protestanci atakują samych siebie – i tak 1 620 tys. wyznawcy Kościoła Zielonoświątkowego zabijają wyznawców Kościoła Metodystycznego (których jest także 1 620 tys.), Zbory Boże (1 433 tys.) w sojuszu z Kościołem Prezbiteriańskim (1 355 tys.) dokonują mordów na adwentystów, wyznawców Kościoła Nowo-apostolskiego i anglikanów. 17,6% mieszkańców wyznaje islam. Aby zwiększyć zainteresowanie tą religią islamiści pragną stworzyć z Ghany kolejny kalifat. Mordowanie skłóconych chrześcijan przyczynia się do zwiększenia zasięgu islamu. Pozostają także ateiści, wierzący w pomoc humanitarną oraz paru hinduistów, buddystów, świadków Jehowy i Żydów.
Sport w Ghanie
Narodowym sportem Ghany, tak, jak w sąsiednich państwach jest piłka kopana, w której, głównie od kilku lat odnoszą sukcesy, jak na przykład czterokrotne wygranie Pucharu Republiki Bananowej (1963, 1965, 1978, 1982). Reprezentacja Ghany na Mundial zakwalifikowała się po raz pierwszy dopiero w 2006 roku, ale zaskoczyła wszystkich – odprawiła do domu po fazie grupowej wtedy silnych Czechów i doszli do 1/8 finału, gdzie zostali zlani i odesłani do domu przez Brazylijczyków.
Cztery lata później, w RPA, gdzie mieli ciut bliżej, niż do Niemiec, doszli aż do ćwierćfinału, w 1/8 pokonując Amerykańców 2:1 i przegrywając w karnych z Urugwajczykami, którym łatwo się z Ghaną nie grało.
Reprezentacja Ghany pomimo wystąpienia na Mundialu raptem dwa razy, już jest najbardziej utytułowaną afrykańską reprezentacją. Ciekawostką jest, że reprezentacja doczekała się obszerniejszego artykułu na Wikipedii, niż sama Ghana. Kilku reprezentantów Ghany gra w silnych europejskich klubach i kopie piłkę w takiej Lidze Mistrzów.
Przypisy
- ↑ Tych drugich