Beryl

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Kryształy berylu. Zajebiste, nie?

Beryl (Be) – czwarty pierwiastek chemiczny, sprawca szlachetności kamieni szlachetnych, choć sam do szlachty nie należy. Dlatego mimo braku znaczenia biologicznego, niezbędny jest do życia wielu wysoko ceniących się kobiet. Jego związki są silnie trujące, zatem po znalezieniu takiego na podwórku obowiązkowo umyj łapki. Jakieś kraje na pewno używały go do neutralizowania niewygodnych, ale od kiedy ceny berylu poszły w górę, taniej wychodzi arszenik.

Zastosowanie

Oprócz obecności w kamieniach szlachetnych, beryl używany jest w przemyśle jądrowym: wewnętrznym – zapewniającym ciepło i energię rodakom oraz zewnętrznym – zapewniającym jeszcze więcej ciepła i energii wrogom poprzez falę uderzeniową. Potrafi skutecznie izolować, więc jest wykorzystywany do produkcji kombinezonu Beryl w serii gier S.T.A.L.K.E.R. oraz jako izolator w narzędziach, aby elektryka prąd nie tykał. Niestety, nie sprawdził się w termosach, gdyż kawa tam przechowywana stawała się dziwnie zielona. Można go też znaleźć w najwyższej klasy zwierciadłach, w których przeglądający się wygląda jeszcze wyraźniej niż w rzeczywistości. Mało kto się w nich jednak przegląda, ponieważ umiejscowione są one na orbicie. Może dlatego obcy boją się przylecieć, myśląc, że mają za duże pryszcze niż w rzeczywistości.

Związki

Na swoje szczęście beryl jest na tyle cwany, by mieć tylko jeden izotop, co ułatwia studentom chemii życie przed sesją. Beryl możemy spotkać w ciekawych postaciach:

  • OBe – tzw. związek tamponowy,
  • BeBOK – potworan tlenku potasu,
  • BeReK – uciekan potasu,
  • BeTa – wstępna wersja tantalu,
  • UBeK – radioaktywny komunian potasu,
  • BeRnO – szwajcarian tlenku radonu.
  • OBeReK – tańcownik potasowy
  • BeHeMoTh – berylek helu molibdenku toru
  • BeKAs – lotny arsenian potasu



Oznaczenia kolorów
metale
lantanowce
aktynowce
gazy szlachetne
niemetale
półmetale