Katiusza: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M
M
Linia 1: Linia 1:
{{cytat|A teraz czemu wśród ludzi, tyle łez jęków Katiuszy?|'''Słowa znanej kolędy'''}}
{{cytat|A teraz czemu wśród ludzi, tyle łez jęków Katiuszy?|Słowa znanej kolędy}}
{{cytat|Hans! Co tam tak leci w naszą stronę?|'''Niemiecki oficer tuż przed przylotem radzieckich pocisków'''}}
{{cytat|Hans! Co tam tak leci w naszą stronę?|Niemiecki oficer tuż przed przylotem radzieckich pocisków}}
{{cytat|Wychadiła na bierieg Katiusza|'''Rosjanie śpiewający podczas strzelania'''}}
{{cytat|Wychadiła na bierieg Katiusza|Rosjanie śpiewający podczas strzelania}}
'''Katiusza''' (ros. Катюша) – Radziecka wyrzutnia rakiet niekierowanych, i co za tym idzie nieprzewidywalnych. Na froncie słynęła z niecelności, wynikającej zapewne stąd, że celowało się z tego na hektary. Jej główna zaletą było to, że robiła mnóstwo huku i błysku, co wywoływało panikę w szeregach wroga. Została przyjęta do uzbrojenia [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] ponieważ konstruktor miał układy. Początkowo wyrzutnie montowano na ciężarówkach ZIS-6 ale że były to wersje ciężarówek ZIS-5 a wiadomo iż "ZIS Piać, na dół jedzie w górę pchać" więc Czerwonoarmiejcy montowali je później na Jankeskich Studebakerah US6 które jednak nie mogły jeździć na bimbrze.
{{T||ros. Катюша}}radziecka wyrzutnia rakiet niekierowanych, i co za tym idzie nieprzewidywalnych. Na froncie słynęła z niecelności, wynikającej zapewne stąd, że celowało się z tego na hektary. Jej główna zaletą było to, że robiła mnóstwo huku i błysku, co wywoływało panikę w szeregach wroga. Została przyjęta do uzbrojenia [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] ponieważ konstruktor miał układy. Początkowo wyrzutnie montowano na ciężarówkach ZIS-6 ale że były to wersje ciężarówek ZIS-5 a wiadomo iż "ZIS Piać, na dół jedzie w górę pchać" więc Czerwonoarmiejcy montowali je później na Jankeskich Studebakerah US6 które jednak nie mogły jeździć na bimbrze.


== Wersje ==
== Wersje ==
Jako szanujący się pojazd również Katiusza posiadała kilka wersji:
Jako szanujący się pojazd również Katiusza posiadała kilka wersji:
* '''BM-8'''- wersja napędzana korbką przed wystrzałem. Miała zasięg aż kilkunastu metrów
*{{T|BM-8}}wersja napędzana korbką przed wystrzałem. Miała zasięg aż kilkunastu metrów
i wywoływała śmiech na sali bądź na polu walki gdy wkraczała do akcji.
i wywoływała śmiech na sali bądź na polu walki gdy wkraczała do akcji.
* '''BM-13'''- no to już była dość porządna wersja. Miała już wszystko napedzane mechanicznie a zasięg był o wiele większy. Zazwyczaj jednak pociski trafiały we własne wojska niż w szwabskie. Były montowane przez eskimosów w hali produkcyjnej bez dachu na dalekiej Syberii.
*{{T|BM-13}}no to już była dość porządna wersja. Miała już wszystko napedzane mechanicznie a zasięg był o wiele większy. Zazwyczaj jednak pociski trafiały we własne wojska niż w szwabskie. Były montowane przez eskimosów w hali produkcyjnej bez dachu na dalekiej Syberii.
* '''BM-31-12'''- ultratajna wersja. Normalnie Wunderwaffe sowieckiej armii. Pociski były laserowo namierzane a ciężarówka dzięki ultranowoczesnym technologiom spalała tylko 100l na 100km. Nikt nie wie dokładnie ile ich wyprodukowano ale wiadomo że nie mniej niż milion- ale co to dla radzieckiego przemysłu.
*{{T|BM-31-12}}ultratajna wersja. Normalnie Wunderwaffe sowieckiej armii. Pociski były laserowo namierzane a ciężarówka dzięki ultranowoczesnym technologiom spalała tylko 100l na 100km. Nikt nie wie dokładnie ile ich wyprodukowano ale wiadomo że nie mniej niż milion- ale co to dla radzieckiego przemysłu.


{{broń}}
{{broń}}

Wersja z 20:30, 2 paź 2013

A teraz czemu wśród ludzi, tyle łez jęków Katiuszy?

Słowa znanej kolędy

Hans! Co tam tak leci w naszą stronę?

Niemiecki oficer tuż przed przylotem radzieckich pocisków

Wychadiła na bierieg Katiusza

Rosjanie śpiewający podczas strzelania

Szablon:Tradziecka wyrzutnia rakiet niekierowanych, i co za tym idzie nieprzewidywalnych. Na froncie słynęła z niecelności, wynikającej zapewne stąd, że celowało się z tego na hektary. Jej główna zaletą było to, że robiła mnóstwo huku i błysku, co wywoływało panikę w szeregach wroga. Została przyjęta do uzbrojenia Armii Czerwonej ponieważ konstruktor miał układy. Początkowo wyrzutnie montowano na ciężarówkach ZIS-6 ale że były to wersje ciężarówek ZIS-5 a wiadomo iż "ZIS Piać, na dół jedzie w górę pchać" więc Czerwonoarmiejcy montowali je później na Jankeskich Studebakerah US6 które jednak nie mogły jeździć na bimbrze.

Wersje

Jako szanujący się pojazd również Katiusza posiadała kilka wersji:

  • Szablon:Twersja napędzana korbką przed wystrzałem. Miała zasięg aż kilkunastu metrów

i wywoływała śmiech na sali bądź na polu walki gdy wkraczała do akcji.

  • Szablon:Tno to już była dość porządna wersja. Miała już wszystko napedzane mechanicznie a zasięg był o wiele większy. Zazwyczaj jednak pociski trafiały we własne wojska niż w szwabskie. Były montowane przez eskimosów w hali produkcyjnej bez dachu na dalekiej Syberii.
  • Szablon:Tultratajna wersja. Normalnie Wunderwaffe sowieckiej armii. Pociski były laserowo namierzane a ciężarówka dzięki ultranowoczesnym technologiom spalała tylko 100l na 100km. Nikt nie wie dokładnie ile ich wyprodukowano ale wiadomo że nie mniej niż milion- ale co to dla radzieckiego przemysłu.