Katiusza: Różnice pomiędzy wersjami
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Artur21. Ofiarą rewertu jest 89.191.156.3.) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
{{cytat|Hans! Co tam tak leci w naszą stronę?|'''Niemiecki oficer tuż przed przylotem radzieckich pocisków'''}} |
{{cytat|Hans! Co tam tak leci w naszą stronę?|'''Niemiecki oficer tuż przed przylotem radzieckich pocisków'''}} |
||
'''Katiusza''' (ros. Катюша) – Radziecka wyrzutnia rakiet niekierowanych, i co za tym idzie nieprzewidywalnych. Na froncie słynęła z niecelności, wynikającej zapewne stąd, że celowało się z tego na hektary. Jej główna zaletą było to, że robiła mnóstwo huku i błysku, co wywoływało panikę w szeregach wroga. Została przyjęta do uzbrojenia [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] ponieważ konstruktor miał układy. Początkowo wyrzutnie montowano na ciężarówkach ZIS-6 ale że były to wersje ciężarówek ZIS-5 a wiadomo iż "ZIS Piać, na dół jedzie w górę pchać" więc Czerwonoarmiejcy montowali je później na Jankeskich Studebakerah US6 które jednak nie mogły jeździć na bimbrze. |
'''Katiusza''' (ros. Катюша) – Radziecka wyrzutnia rakiet niekierowanych, i co za tym idzie nieprzewidywalnych. Na froncie słynęła z niecelności, wynikającej zapewne stąd, że celowało się z tego na hektary. Jej główna zaletą było to, że robiła mnóstwo huku i błysku, co wywoływało panikę w szeregach wroga. Została przyjęta do uzbrojenia [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] ponieważ konstruktor miał układy. Początkowo wyrzutnie montowano na ciężarówkach ZIS-6 ale że były to wersje ciężarówek ZIS-5 a wiadomo iż "ZIS Piać, na dół jedzie w górę pchać" więc Czerwonoarmiejcy montowali je później na Jankeskich Studebakerah US6 które jednak nie mogły jeździć na bimbrze. |
||
== Wersje == |
== Wersje == |
||
Wersja z 20:43, 11 lip 2012
A teraz czemu wśród ludzi, tyle łez jęków Katiuszy?
- Słowa znanej kolędy
Hans! Co tam tak leci w naszą stronę?
- Niemiecki oficer tuż przed przylotem radzieckich pocisków
Katiusza (ros. Катюша) – Radziecka wyrzutnia rakiet niekierowanych, i co za tym idzie nieprzewidywalnych. Na froncie słynęła z niecelności, wynikającej zapewne stąd, że celowało się z tego na hektary. Jej główna zaletą było to, że robiła mnóstwo huku i błysku, co wywoływało panikę w szeregach wroga. Została przyjęta do uzbrojenia Armii Czerwonej ponieważ konstruktor miał układy. Początkowo wyrzutnie montowano na ciężarówkach ZIS-6 ale że były to wersje ciężarówek ZIS-5 a wiadomo iż "ZIS Piać, na dół jedzie w górę pchać" więc Czerwonoarmiejcy montowali je później na Jankeskich Studebakerah US6 które jednak nie mogły jeździć na bimbrze.
Wersje
Jako szanujący się pojazd również Katiusza posiadała kilka wersji:
BM-8- wersja napędzana korbką przed wystrzałem. Miała zasięg aż kilkunastu metrów i wywoływała śmiech na sali bądź na polu walki gdy wkraczała do akcji.
BM-13- no to już była dość porządna wersja. Miała już wszystko napedzane mechanicznie a zasięg był o wiele większy. Zazwyczaj jednak pociski trafiały we własne wojska niż w szwabskie. Były montowane przez eskimosów w hali produkcyjnej bez dachu na dalekiej Syberii.
BM-31-12- ultratajna wersja. Normalnie Wunderwaffe sowieckiej armii. Pociski były laserowo namierzane a ciężarówka dzięki ultranowoczesnym technologiom spalała tylko 100l na 100km. Nikt nie wie dokładnie ile ich wyprodukowano ale wiadomo że nie mniej niż milion- ale co to dla radzieckiego przemysłu.
