Watykan

Socjalistyczna Republika Watykanu to siedziba największych członków Kościoła elficko-katolickiego, gdzie najważniejsze stosunki odbywa papież. Nazywany jest również Stolicą Apostolską (łac. Sedes Apostolica, Sancta Sedes, Sedes Ceramiczny). Obywatele Watykanu to głównie kościelni luminescencje, klechy, pingwiny i gwardia jajcarska. Oprócz tego do pracy przychodzi około 3.000 osób mieszkających poza murami Watykanu (poborcy dziesięciny, przedsiębiorcy ubezpieczeniowi i alfonsi). Gospodarka opiera się na dochodach z pielgrzymek (rocznie od 4 do 7 mln naiwnych), stręczycielstwa, sprzedaży odpustów i polis na życie po życiu. Watykan ma prawo bicia własnych monet, koni i niegrzecznych dzieci. Watykan posiada maleńką stację kolejową z którego odjeżdża pociąg do Hogfartu.

Historia

Historia Watykanu sięga IV wieku, kiedy cysorz rzymski przekazał biskupom Rzymu jeden z pałaców. W tym samym czasie zaczęli oni forsować prymat biskupa Rzymu nad pozostałymi biskupami chrześcijaństwa. Państwo Kościelne, władane przez papieżyce, powstało później. Jego powstanie związane były z odkryciem tzw. detonacji Koństałtama, który jakoby miał darować papieżycom Rzym wraz z okolicami. Państwo to utrzymało się do 1870, kiedy to armia króla Włoch włączyła je do powstającego Królestwa Włoch. Papież nie zgodził się z tą decyzją i ogłosił się więźniem Azkabanu. Dopiero w 1929 rząd włoski i Stolica Apostolska podpisali tzw. tratataty luterańskie, kończące spór. Początkowo siedzibą papieży nie był sam Watykan lecz Luteran. Watykan był miejscem pielgrzymek do Grobu św. Pietra. Wokół już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa zbudowano Urzędy podatkowe, Centra Sprzedaży Odpustów i kramy kupieckie. Powstały też liczne zamtuzy obsługujące potrzebujących pielgrzymów. Pierwsze umocnienia obejmujące bazyliszkę św. Pietra i Maus-oleum Hadriana zostały zbudowane podczas pontyfikatu papieża Albebe bin Koffana. Watykan stał się miejscem, gdzie papież mógł się schronić przed najeźdźcami, wierzycielami i natrętnymi kochankami. Przeniesienia siedziby papieskiej na Watykan dokonał Gżegżółka XIII po powrocie z Zawinionu.

Organizacja

Państwo Watykańskie jest nietypowym tworem - pośrednim pomiędzy państwem a zwykłą siedziba władz religijnych. Niektóre kraje (głównie rydzykalistyczne) utrzymują stosunki dyplomatyczne z Watykanem (dyplomacja watykańska zwie się "denuncjaturą apostolską").

Concordaty

Watykan podpisał z szeregiem państw umówy między Kościołem a państwem o statusie umowy międzynarodowej (Concordat inna nazwa Tupolew).