Karabinek AKSU: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (kat.)
Znacznik: rewert
Znacznik: edytor źródłowy
Linia 3: Linia 3:


== Historia ==
== Historia ==
AKSU powstał w latach 70. dwudziestego wieku w wyniku badań radzieckich konstruktorów nad zagadnieniem ''jak przerobić [[Karabinek AK-74|AK-74]] na pistolet kieszonkowy bez zmniejszania pojemności magazynka?''. Niestety ich badania nie zakończyły się pełnym sukcesem, tak samo jak ogólne dążenie, aby w Armii Czerwonej nie była używana żadna broń niebędąca kiepską przeróbką kałasza. Jakkolwiek, udało im się przypadkiem stworzyć to coś, co znane jest obecnie jako AKSU. Dokładnie „coś”, ponieważ stworzono broń, której w żaden sposób nie da sie jednoznacznie zakwalifikować. No bo jak określić rzecz, która ma rozmiar pistoletu maszynowego, używa amunicji do karabinu szturmowego, a skutecznością bojową plasuje się dokładnie na granicy tych dwóch rodzajów broni? No właśnie…
AKSU powstał w latach 70. dwudziestego wieku. Ich badania zakończyły się pełnym sukcesem. ponieważ stworzono broń, której w żaden sposób nie da sie jednoznacznie zakwalifikować. No bo jak określić rzecz, która ma rozmiar pistoletu maszynowego, używa amunicji do karabinu szturmowego, a skutecznością bojową plasuje się dokładnie na granicy tych dwóch rodzajów broni? No właśnie…


== Właściwości i zastosowanie ==
== Właściwości i zastosowanie ==
Pod względem właściwości AKSU niewiele się różni się swojego pierwowzoru, poza faktem, że jest duuuużo mniej celny i ma odrobinę mniejszą siłę rażenia oraz trochę mniejszą donośność. Dowódcy radzieccy długo się zastanawiali, komu oprócz załóg czołgów (im w końcu można dać cokolwiek – i tak nie będą mieli okazji z tego skorzystać, jak [[NATO]]-wski [[M1 Abrams|Abrams]] jednym strzałem ich konserwę przerobi na 50 ton pogiętego złomu) można coś takiego upchać. Jako, że alkoholu sobie nie szczędzili i mieli poczucie humoru, uznali, iż dadzą to [[SPECNAZ]]-owi i ustanowią podstawową bronią komandosa w [[Układ Warszawski|Układzie Warszawskim]], odpowiednikiem [[Karabinek M4|M4A1]] z wyposażenia sił NATO. Przy porównaniu AKSU z M4 od razu widać, że jest to czysta kpina i nonsens, ale jak wiadomo [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] nie było miejscem, gdzie często kwestionowało się odgórne rozkazy.
Pod względem właściwości AKSU niewiele się różni się swojego pierwowzoru, poza faktem, że jest duuuużo mniejszy. Dowódcy radzieccy długo się zastanawiali, komu oprócz załóg czołgów (im w końcu można dać cokolwiek – i tak nie będą mieli okazji z tego skorzystać, jak na razie żadna NATOwska konstrukcja nie może równać się z Rosyjskimi czołgami. Jako, że alkoholu sobie nie szczędzili i mieli poczucie humoru, uznali, iż dadzą to [[SPECNAZ]]-owi i ustanowią podstawową bronią komandosa w [[Układ Warszawski|Układzie Warszawskim]], odpowiednikiem [[Karabinek M4|M4A1]] z wyposażenia sił NATO. Przy porównaniu AKSU z M4 od razu widać, że jest to czysta kpina i nonsens ponieważ M4 to gówno.


== Popularność ==
== Popularność ==
AKSU było od lat siedemdziesiątych masowo produkowane w ZSRR i zgodnie z ówczesnym zwyczajem masowo eksportowane do krajów „sojuszniczych” (gdzie również nikt nie odważył się powiedzieć, że to jakaś kpina i tego g{{cenzura3}} w swojej armii nie potrzebują – w sumie trudno się dziwić). Z tej przyczyny współcześnie AKSU jest bardzo powszechne wszędzie tam, gdzie do niedawna była wschodnia strona żelaznej kurtyny i dzisiejsi dowódcy tamtejszych armii muszą nadal stawać przed dylematami typu: ''Przetopić to cholerstwo, oddać na skup złomu, czy sprzedać bojownikom w Afganistanie?''.
AKSU było od lat siedemdziesiątych masowo produkowane w ZSRR i zgodnie z ówczesnym zwyczajem masowo eksportowane do krajów „sojuszniczych”. Z tej przyczyny współcześnie AKSU jest bardzo powszechne wszędzie tam, gdzie do niedawna była wschodnia strona żelaznej kurtyny i dzisiejsi dowódcy tamtejszych armii muszą nadal stawać przed dylematami czy wyminić to na jakieś zachodnie gówno


{{broń}}
{{broń}}

Wersja z 16:09, 26 wrz 2015

Plik:AKSU74.jpg
Też żołnierz ma podwójnego pecha – nie dość że urodził sie w bloku wschodnim, to jeszcze dali mu w armii AKSU…

Szablon:T radziecki karabin szturm… Chwila… Pistolet maszyn… Nie… Broń hybryd… Nie, nie, bez sensu… Eeeee… Radziecka broń palna.

Historia

AKSU powstał w latach 70. dwudziestego wieku. Ich badania zakończyły się pełnym sukcesem. ponieważ stworzono broń, której w żaden sposób nie da sie jednoznacznie zakwalifikować. No bo jak określić rzecz, która ma rozmiar pistoletu maszynowego, używa amunicji do karabinu szturmowego, a skutecznością bojową plasuje się dokładnie na granicy tych dwóch rodzajów broni? No właśnie…

Właściwości i zastosowanie

Pod względem właściwości AKSU niewiele się różni się swojego pierwowzoru, poza faktem, że jest duuuużo mniejszy. Dowódcy radzieccy długo się zastanawiali, komu oprócz załóg czołgów (im w końcu można dać cokolwiek – i tak nie będą mieli okazji z tego skorzystać, jak na razie żadna NATOwska konstrukcja nie może równać się z Rosyjskimi czołgami. Jako, że alkoholu sobie nie szczędzili i mieli poczucie humoru, uznali, iż dadzą to SPECNAZ-owi i ustanowią podstawową bronią komandosa w Układzie Warszawskim, odpowiednikiem M4A1 z wyposażenia sił NATO. Przy porównaniu AKSU z M4 od razu widać, że jest to czysta kpina i nonsens ponieważ M4 to gówno.

Popularność

AKSU było od lat siedemdziesiątych masowo produkowane w ZSRR i zgodnie z ówczesnym zwyczajem masowo eksportowane do krajów „sojuszniczych”. Z tej przyczyny współcześnie AKSU jest bardzo powszechne wszędzie tam, gdzie do niedawna była wschodnia strona żelaznej kurtyny i dzisiejsi dowódcy tamtejszych armii muszą nadal stawać przed dylematami czy wyminić to na jakieś zachodnie gówno