Nikita Chruszczow: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Znacznik: edytor źródłowy
M
Linia 1: Linia 1:
{{sur|rosyjskiego komunisty|imię|Mikołaj}}
{{sur|rosyjskiego komunisty|imię|Mikołaj}}
{{Naucz}}
[[Plik:Joseph Stalin and Nikita Khrushchev, 1936.jpg|thumb|200px|Stalin uczy Nikitę czytać]]
[[Plik:Joseph Stalin and Nikita Khrushchev, 1936.jpg|thumb|200px|Stalin uczy Nikitę czytać]]
[[Plik:Chruszczow but.jpg|thumb|200px|Chruszczow sprzedaje prawy but]]
[[Plik:Chruszczow but.jpg|thumb|200px|Chruszczow sprzedaje prawy but]]

Wersja z 00:47, 28 paź 2017

Szablon:Naucz

Stalin uczy Nikitę czytać
Chruszczow sprzedaje prawy but

Oh, Nikita!

Elton John o Nikicie

Bardzo się cieszyłem, kiedy Chruszczow oświadczył, że Związek Sowiecki w ciągu 25 lat dogoni i przegoni USA.

Janusz Korwin-Mikke chwali Chruszczowa

Nikita Chruszczow (właśc. Ники́та Серге́евич Хрущёв; ur. 17 kwietnia 1894 w Kalinówce koło Kurska, na szczęście zm. 11 września (!) 1971 w Moskwie) – słynny radziecki model i aktor, znany z wiekopomnej reklamy butów „Nikecharosze” oraz „Dżugaszwili”.

Urodził się jako niezły model i takim pozostał do końca życia. Reklamował różne ciuchy, często-gęsto występując na wybiegu ze swoim najlepszym kumplem i przyjacielemWiesławem. Przez pewien czas pracował jako męska sekretarka w partii, dzięki czemu mógł dać upust swoim skłonnościom.

Zasłynął podczas prezentacji nowej kolekcji butów Dżugaszwili w październiku 1962 r. Wtedy to na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ w szokujący sposób zareklamował buty z tej kolekcji, a zwłaszcza modele o nazwie Kuba i Rakieta. Początkowo planował wystąpić z programem artystycznym pt: Dżugaszwili życie ci umili, ale wychodząc na wybieg zrezygnował z tego pomysłu i w spontanicznym porywie, najzwyczajniej w świecie zdjął but i zaczął walić nim w pulpit skandując jedne z przygotowanych na tę okazję wierszy. W rezultacie następnego dnia wszystkie gazety świata opublikowały materiał z tej akcji, zaś w/w buty zaczęły się sprzedawać w zawrotnym tempie i Związek Radziecki po raz kolejny mógł wyjść z kryzysu gospodarczego, który był wynikiem spisku imperialistyczno-burżuazyjnych mocarstw zachodnich.

W późniejszym okresie życia zajął się propagowaniem upraw bawełny na stepach Azji Środkowej, czym chciał wspomóc wielką akcję utrącania monopolu USA w tym sektorze gospodarki. Za to wszystko został uhonorowany przez partię wyjątkowym przywilejem spokojnej śmierci w daczy pod Moskwą, bez ingerencji osób trzecich i czwartych.