Arszenik: Różnice pomiędzy wersjami
M |
|||
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 17 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Arsenic trioxide.jpg|thumb|220px|Mniam!]] |
|||
'''Tlenek arsenu |
'''Tlenek arsenu(III)''', '''Tritlenek Diarsenu''' (rzadziej '''Przysmak Teściowej''') – egzotyczna przyprawa do [[mięso|mięs]] i wędlin. Mimo iż nie wydziela specyficznego zapachu czy smaku, dania przyrządzone z jego dodaniem są niepowtarzalne. W starożytności używany był do przyprawiania dań z gryzoni – świadczą o tym duże zawartości w ciałach zwierząt, głównie [[szczur]]ów. |
||
Po zmieszaniu z [[amoniak]]iem tworzy lekarstwo na kaca bądź orzeźwiający napój na lato. |
|||
{{stubchem}} |
|||
== Zastosowanie == |
|||
⚫ | |||
Najczęściej spotykanym zastosowaniem arszeniku jest podanie go [[teściowa|teściowej]], [[szef]]owi, lub małżonce/małżonkowi w jego celu neutralizacji. Działa on bardzo profilaktycznie, a jego skuteczność jest niemal stuprocentowa. Niegdyś oswobadzał on kobiety od niechcianego [[dziecko|pasożyta]] [[ciąża|rosnącego]] w ich łonie. Kończyło się to najczęściej [[śmierć|śmiertelnym]] zatruciem, ale widać warto było ryzykować dla jednego porodu mniej. Arszenikiem leczono też choroby skóry, zatruwając ją tym samym w podobnym stopniu. Ktokolwiek to wymyślił, musiał być nieźle najebany (arszenikiem oczywiście). |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[cyjanek potasu]] |
|||
{{stub|chem}} |
|||
{{broń}} |
|||
⚫ | |||
[[Kategoria:Związki chemiczne]] |
Aktualna wersja na dzień 17:46, 4 lut 2022
Tlenek arsenu(III), Tritlenek Diarsenu (rzadziej Przysmak Teściowej) – egzotyczna przyprawa do mięs i wędlin. Mimo iż nie wydziela specyficznego zapachu czy smaku, dania przyrządzone z jego dodaniem są niepowtarzalne. W starożytności używany był do przyprawiania dań z gryzoni – świadczą o tym duże zawartości w ciałach zwierząt, głównie szczurów.
Po zmieszaniu z amoniakiem tworzy lekarstwo na kaca bądź orzeźwiający napój na lato.
Zastosowanie[edytuj • edytuj kod]
Najczęściej spotykanym zastosowaniem arszeniku jest podanie go teściowej, szefowi, lub małżonce/małżonkowi w jego celu neutralizacji. Działa on bardzo profilaktycznie, a jego skuteczność jest niemal stuprocentowa. Niegdyś oswobadzał on kobiety od niechcianego pasożyta rosnącego w ich łonie. Kończyło się to najczęściej śmiertelnym zatruciem, ale widać warto było ryzykować dla jednego porodu mniej. Arszenikiem leczono też choroby skóry, zatruwając ją tym samym w podobnym stopniu. Ktokolwiek to wymyślił, musiał być nieźle najebany (arszenikiem oczywiście).
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny chemii. Jeżeli cierpisz na alkanolepsję – rozbuduj go.