Karabin maszynowy RPK: Różnice pomiędzy wersjami
M |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:RPK.jpg||thumb|200px|Oto RPK, jedna z niewielu współczesnych broni, która brakiem celności dogoniła pistolety skałkowe z XVII wieku]] |
[[Plik:RPK.jpg||thumb|200px|Oto RPK, jedna z niewielu współczesnych broni, która brakiem celności dogoniła pistolety skałkowe z XVII wieku]] |
||
{{t|Rucznoj Puliemiot Kalasznikowa, RPK|Rozwiązywacz Problemów Kałasznikowa |
{{t|Rucznoj Puliemiot Kalasznikowa, RPK|Rozwiązywacz Problemów Kałasznikowa |
||
– [[język rosyjski|ros.]] Ручной Пулемет Калашникова, РПК}}[[ |
– [[język rosyjski|ros.]] Ручной Пулемет Калашникова, РПК}}[[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] [[ręczny karabin maszynowy]]. |
||
==Historia== |
== Historia == |
||
RPK został stworzony na fali fascynacji sowieckich konstruktorów [[karabinek AK|karabinkiem szturmowym AK-47]], który był przekształcany na wszelkie możliwe rodzaje broni ręcznej, z wyłączeniem jedynie wyrzutni rakietowej i bezodrzutowego działa przeciwpancernego. |
RPK został stworzony na fali fascynacji sowieckich konstruktorów [[karabinek AK|karabinkiem szturmowym AK-47]], który był przekształcany na wszelkie możliwe rodzaje broni ręcznej, z wyłączeniem jedynie wyrzutni rakietowej i bezodrzutowego działa przeciwpancernego. |
||
==Budowa== |
== Budowa == |
||
W przypadku RPK przebudowa pierwotnej konstrukcji polegała jedynie na wydłużeniu lufy i władowaniu większych magazynków (w tym także bębenkowych, zabójczo wygodnych przy składowaniu w magazynie, ale już bardzo niekoniecznie przy strzelaniu w warunkach pola bitwy), więc projekt nie był przesadnie ambitny. |
W przypadku RPK przebudowa pierwotnej konstrukcji polegała jedynie na wydłużeniu lufy i władowaniu większych magazynków (w tym także bębenkowych, zabójczo wygodnych przy składowaniu w magazynie, ale już bardzo niekoniecznie przy strzelaniu w warunkach pola bitwy), więc projekt nie był przesadnie ambitny. |
||
==Powstanie i zastosowanie== |
== Powstanie i zastosowanie == |
||
W wyniku tych zmian powstała [[broń]] szybkostrzelna, skuteczna i precyzyjna, która mogła świetnie sprawdzać się w roli ręcznego karabinu maszynowego. Jednak radzieccy inżynierowie uznali, że broń tego typu nie może być aż tak celna, ponieważ przeciętny [[żołnierz]] radziecki i tak nie za bardzo wie, jak się strzela, a już na pewno nie potrafi celować. Zmienili więc konstrukcję lufy, zwiększając rozrzut do tego stopnia, że trafienie z Rucznjego Puliemiotu Kalasznikowa w kartkę formatu A1 z odległości 5 m graniczyło z cudem. Dzięki temu żołnierz radziecki strzelając na oślep miał większa szansę dosięgnięcia wroga kulą. Krótko mówiąc, RPK stało się typową „maszynką do mielenia mięsa”, wypluwającą duża liczbę pocisków o sporej mocy w praktycznie losowych kierunkach. W niedługim czasie okazało się również, że karabin jest na tyle mocny, by przebić stalowy hełm radzieckiego żołnierza (np. tego, który z niego strzela). |
W wyniku tych zmian powstała [[broń]] szybkostrzelna, skuteczna i precyzyjna, która mogła świetnie sprawdzać się w roli ręcznego karabinu maszynowego. Jednak radzieccy inżynierowie uznali, że broń tego typu nie może być aż tak celna, ponieważ przeciętny [[żołnierz]] radziecki i tak nie za bardzo wie, jak się strzela, a już na pewno nie potrafi celować. Zmienili więc konstrukcję lufy, zwiększając rozrzut do tego stopnia, że trafienie z Rucznjego Puliemiotu Kalasznikowa w kartkę formatu A1 z odległości 5 m graniczyło z cudem. Dzięki temu żołnierz radziecki strzelając na oślep miał większa szansę dosięgnięcia wroga kulą. Krótko mówiąc, RPK stało się typową „maszynką do mielenia mięsa”, wypluwającą duża liczbę pocisków o sporej mocy w praktycznie losowych kierunkach. W niedługim czasie okazało się również, że karabin jest na tyle mocny, by przebić stalowy hełm radzieckiego żołnierza (np. tego, który z niego strzela). |
||
==Popularność== |
== Popularność == |
||
RPK zyskało aprobatę radzieckich dowódców wojskowych i szybko stało się podstawowym RKM-em armii [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. W latach siedemdziesiątych stworzono na bazie [[karabinek AK-74|AK-74]] nowszą wersję RPK, nazwaną niezwykle oryginalnie [[Karabin maszynowy RPK-74|RPK-74]]. |
RPK zyskało aprobatę radzieckich dowódców wojskowych i szybko stało się podstawowym RKM-em armii [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. W latach siedemdziesiątych stworzono na bazie [[karabinek AK-74|AK-74]] nowszą wersję RPK, nazwaną niezwykle oryginalnie [[Karabin maszynowy RPK-74|RPK-74]]. |
||
{{broń}} |
{{broń}} |
||
Wersja z 18:07, 10 sty 2014
Szablon:Tradziecki ręczny karabin maszynowy.
Historia
RPK został stworzony na fali fascynacji sowieckich konstruktorów karabinkiem szturmowym AK-47, który był przekształcany na wszelkie możliwe rodzaje broni ręcznej, z wyłączeniem jedynie wyrzutni rakietowej i bezodrzutowego działa przeciwpancernego.
Budowa
W przypadku RPK przebudowa pierwotnej konstrukcji polegała jedynie na wydłużeniu lufy i władowaniu większych magazynków (w tym także bębenkowych, zabójczo wygodnych przy składowaniu w magazynie, ale już bardzo niekoniecznie przy strzelaniu w warunkach pola bitwy), więc projekt nie był przesadnie ambitny.
Powstanie i zastosowanie
W wyniku tych zmian powstała broń szybkostrzelna, skuteczna i precyzyjna, która mogła świetnie sprawdzać się w roli ręcznego karabinu maszynowego. Jednak radzieccy inżynierowie uznali, że broń tego typu nie może być aż tak celna, ponieważ przeciętny żołnierz radziecki i tak nie za bardzo wie, jak się strzela, a już na pewno nie potrafi celować. Zmienili więc konstrukcję lufy, zwiększając rozrzut do tego stopnia, że trafienie z Rucznjego Puliemiotu Kalasznikowa w kartkę formatu A1 z odległości 5 m graniczyło z cudem. Dzięki temu żołnierz radziecki strzelając na oślep miał większa szansę dosięgnięcia wroga kulą. Krótko mówiąc, RPK stało się typową „maszynką do mielenia mięsa”, wypluwającą duża liczbę pocisków o sporej mocy w praktycznie losowych kierunkach. W niedługim czasie okazało się również, że karabin jest na tyle mocny, by przebić stalowy hełm radzieckiego żołnierza (np. tego, który z niego strzela).
Popularność
RPK zyskało aprobatę radzieckich dowódców wojskowych i szybko stało się podstawowym RKM-em armii ZSRR. W latach siedemdziesiątych stworzono na bazie AK-74 nowszą wersję RPK, nazwaną niezwykle oryginalnie RPK-74.
