PzKpfw I
Stirlitz trafił do armii, bo chciał pojeździć czołgiem, a dali mu Panzer I
- Jeden z kawałów o Stirlitzu
Większego gówna nie mogliście wymyślić? Brać się za projektowanie Tygrysa!
- Adolf Hitler o Panzer I
Szablon:Tniemiecka samodegradująca się konserwa, wykorzystywana podczas wieców i defilad, wpuszczona na front z opłakanym skutkiem. Żołnierze Polscy, widząc nadjeżdżające Panzer I, wysyłali kawalerię do cięcia szablami karoserii, bo naboi zwyczajnie było na ten shit szkoda. Ponieważ zapłacono z góry za całą produkcję seryjną, wyprodukowano łącznie przeszło dwa tysiące tych gniotów, co wywołało falę protestów wśród osób, które nie mogły przez to zrealizować talonu na swojego garbusa.
Pierwsze koncepcje
sW ramach akcji pacyfikowania kiboli na stadionach, Niemcy szybko dostrzegli brak odpowiedniej maszyny bojowej do zaprowadzania porządku w rozjuszonym tłumie. Wtedy narodził się pomysł lekkiego kosza na odpadki z silnikiem od suszarki uzbrojonym w dwa utylizatory. Na stadionach podczas burd Panzery spisywały się idealnie – zajmowały uwagę rozwydrzonych kiboli i odciągali ich od wyrywania krzesełek. Zamiast tego organizowano zawody w przeciąganiu konserwy oraz obalaniu na bok.
Zastosowanie bojowe
W wyniku przewalenia większości sprzętu w trzy karty z Frankiem Dolasem, strzelcem wyborowym spod Warszawy, w przeddzień operacji przeciwko Polsce, Niemcy zmuszeni byli sięgnąć po rezerwy w postaci wysłużonych walką z chuligaństwem Panzerów I. Załogi, które w obawie o swoje życie odmawiały prowadzenia maszyny do boju w perspektywie walki z 7TP, kierowano do batalionów karnych na front wschodni, który miał powstać za dwa lata. Polscy partyzanci radzili sobie z tą konserwą doskonale, poprzez kopanie wilczych dołów, w które wpadały.
Front wschodni
Niemcy, nie zrażeni początkowymi porażkami Panzer I, postanowili dać im jeszcze jedną szansę. Gdzie tam w Rosji jakieś czołgi – zapewniały broszury informacyjne. Pancerniacy poszli w bój i ku ich przerażeniu napotkali ruskie T-34 i KW. Jeden z dowódców, widząc co się święci, wypowiedział znamienne słowa: Pierdolę, nie jadę!, a za nim ruszyła reszta wojska, porzucając swoje maszyny. Niemieckie archiwa mówią o 500 utraconych w boju maszynach. Rosjanie twierdzą, że większość poszła za dobrą kasę do prywatnych kolekcji.
