Wypracowanie
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 21:32, 3 sty 2016 autorstwa Szprot (dyskusja • edycje) (Wycofano ostatnie edycje autorstwa MultiGTAMISSION; przywrócono ostatnią wersję autorstwa Suchareq.)
Ten artykuł można by wysłać telegramem. A mamy już XXI wiek.
Dodaj do niego jakieś grafiki, bo Tesla się w grobie przewraca. |
Wypracowanie – tortura stosowana zadanie zadane przez nauczyciela niewymagające rozwiniętej odpowiedzi pisemnej, ale sprytu: jak napisać, żeby się nie zmęczyć. Obejmują zwykle stronę znaków pisanych bez zachowania żadnych zasad stylistyki, ortografii ani logiki. Zdarzają się wyjątki przeczące temu założeniu, ale to naprawdę rzadkość.
Sprawdzający najczęściej ma trudniejsze zadanie – przeczytać i zrozumieć wypracowanie.
Budowa
- Wstęp – przepisane i wielokrotnie rozwinięte zdanie tematu;
- Rozwinięcie – powtarzana ta sama myśl (najczęściej bełkot), aby zużycie długopisu było proporcjonalne do zapisywanej kartki i odwrotnie proporcjonalne do zamierzonej wielkości pracy;
- Zakończenie – powtórzone zdanie z wstępu. Niekiedy zawiera myśl, którą nikt się nie przejmuje.
Metody pisania wypracowań
- Nowoczesny – przepisanie z internetu. Sugerowane jest użycie dalszych stron w wyszukiwarce z tego względu, iż nauczyciel/ka powie w przeciwnym razie, że „spisywaliście od siebie, nieroby sfilcowane! Zadzwonię do waszych rodziców, niech więdzą jak się syn/córka w szkole zachowuje!”;
- Tradycyjny – spisanie z książki z opracowaniami;
- Awaryjny – spisywane na kolanie własnymi (skróconymi) zdaniami na korytarzu podczas przerwy. Zero możliwości podejrzenia o ściąganie. Charakteryzuje się dużą ilością treści przy małej ilości formy;
- Drogi – skorzystanie z usług firmy piszącej prace magisterskie, wypracowania też chętnie piszą;
- Drogi na ryzykanta – należy zapłacić nauczycielowi, by napisał za ciebie, albo chociaż ocenił to co sam by napisał na ocenę celującą. Wiąże się z ryzykiem wezwania CBA, ale w razie powodzenia masz fory u nauczyciela;
- Na „słodkie oczka” – poprosić mamę, by napisała za ciebie;
- Optymalny – złapać kujona, który napisze wypracowanie za ciebie;
- Czasochłonny – zapisanie 50 stron, w czym tylko pierwsze dwie mają coś wspólnego z tematem, nauczycielowi nie będzie chciało się czytać pozostałych 48 stron;
- Nieefektywny – napisać wypracowanie samemu. Efekt będzie taki sam jak nienapisanie, czyli ndst, więc nieopłacalny.
Przykładowe typy i tematy wypracowań
- Opowiadanie – „O tym jak Tibijczyk zabija matkę krzesłem bojowym”.
- Opis, Charakterystyka – „Siostra Tomka – fajna dupa”.
- Rozprawka – „Czy surfowanie po internecie jest szkodliwe dla dzieci? Dlaczego tak?”
- List – „Witaj Aniu, ostatnio przeczytałam interesującą książkę”.
- Sprawozdanie – „Wycieczka do burdelu”.