Machina oblężnicza

Szablon:T urządzenie służące do ładnego wyglądania na polu bitwy, oraz, jak niektórzy sądzą do niszczenia fortyfikacji. Zostały wymyślone bardzo, bardzo dawno.

Rodzaje machin oblężniczych

• Szablon:T machina, która wygląda jak duża kusza. Pierwsze wzmianki o tej broni pochodzą z IV w. p.n.e., z miejscowości Serakozy (Syrakuzy). Wymyślona została przez pewnego greckiego pastucha, który najwyraźniej chciał pozbyć się swojej żony, mówiąc jej, że to nowy rodzaj ścinarki wełny. Rzucały kijami.
• Szablon:T duża i prymitywna mobilna chatka z drabinami w środku. Służyły one do bezpiecznego zbliżania się pod mury zamkowe. Ciągnięta przez stado Turków, którzy nie mieli co robić ze swoim życiem. W rzeczywistości wieża oblężnicza była niszczona w połowie drogi pod mury, ponieważ po drodze Tania Siła Robocza zatrzymywała się na małą drzemkę albo urządziła protest i szła rozkładać namioty. Przy odrobinie szczęścia, kiedy wieża dotarła pod mury zamkowe, okazało się, że trafili do złej warowni (najczęściej swojej).
• Szablon:Tmała chatka otwarta po obu stronach, z kłodą obgryzioną z przodu przez bobry (które znają tysiąc bitów) przyczepioną za pomocą lin do dachu. Podobno miała służyć do niszczenia bram przeciwnika. Później wymyślono, że będzie to świetna wyciskarka do pomidorów i tak skończyła się kariera pana Tarana.
• Szablon:T wyrzutnia podobna do balisty (wymyślone przez tego samego Papadopulosa) zamiast kijami rzucały gruzem sprzedawanym przez Cyganów na pewnym portalu internetowym, tym co Grecy wyrzucili z siebie lub nieposłusznymi kozami. Często nie sięgały celu, lecz istnieją do tej pory. Jeśli spadnie na ciebie coś brązowego lub białego, to już wiesz co to jest.