Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego: Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
M |
||
(Nie pokazano 52 wersji utworzonych przez 39 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:HRR 1789.png|thumb|250px|Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego stało się inspiracją do stworzenia puzzli]] |
|||
'''Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego''' |
'''Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego''' – wersja [[Niemcy|Niemiec]] wprowadzona w [[Średniowiecze|średniowieczu]] i wycofana dopiero w [[XIX wiek]]u. Jak nazwa sugeruje, państwo było wzorowane na [[Cesarstwo Rzymskie|Rzymie]]. Rzymiacy od zawsze byli idolami [[Niemcy (naród)|Helmutów]]. Dążyli oni do bycia równie dobrze zorganizowanym narodem. Żeby zrealizować te plany przyjęli od nich nawet [[Godło|godło]], czyli czarnego [[Orzeł|orła]]. Który bardziej przypominał [[kruk]]a. |
||
==Nazwa |
== Nazwa == |
||
Nazwa była długa. Dlaczego? Bo według |
Nazwa była długa. Dlaczego? Bo według Niemców długie nazwy są zacniejsze niż te krótkie. Inny przykład? Proszę bardzo! ''Zakon Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie'' aka [[Zakon krzyżacki|Zakon Krzyżacki]]. Z tego założenia o lange nazwen wyszły długaśne niemieckie słowa typu ''[[Seks|Geszlekchsferken]]'' (czy jak to tam było). |
||
aka [[Krzyżacy|Zakon Krzyżacki]]. Z tego załozenia o lange nazwen wyszły długaśne niemieckie słowa typu [[''Geszlekchsferken''|Stosunek płciowy]] (czy jak to tam było). |
|||
== Ustrój == |
|||
==Znani i lubiani (chyba) mieszkańcy tego kraju== |
|||
Ustrój polityczny Cesarstwa musiał skombinować jakiś polski doradca, pewnie w czasie [[Oktoberfest]]u, bo cesarzy wybierali książęta (jak w Polsce [[szlachta]] [[król]]ów). Przy okazji wyborów robiło się niezłą imprezę. Tak to się Niemcom spodobało, że ze dwa razy święci cesarze próbowali wygrać także w Polsce (1573 i 1587 roku), ale im nie wyszło, bo transport z Wiednia (czy tam Berlina) do Krakowa oczywiście był opóźniony, jak przystało na InterCity. |
|||
* [[Otton III]] |
|||
⚫ | |||
Początkowo Cesarstwo składało się z kilku księstw, ale z czasem książęta zaczęli się intensywnie mnożyć, więc księstwa musiały się intensywnie dzielić (dla zachowania kosmicznej równowagi). Tymczasem święci cesarze tak bardzo chcieli być rzymscy, że cały czas myśleli o podboju [[Włochy|Włoch]] i olewali Niemcy. W XII i XIII wieku chcieli też być bardzo święci i rzucali się na Jerozolimę. Przez to książęta robili wszystko sami, a kiedy w 1232 roku jeden z cesarzy, Fryderyk II wrócił do domu, dostał od związku zawodowego książąt ultimatum ''dajesz władzę nam, albo wracaj do ciepłych krajów''. No i odtąd święci cesarze we wszystkim musieli pytać o zgodę swoich podwładnych i spełniać ich rozmaite kaprysy. |
|||
* Hans |
|||
* Helga |
|||
Co ciekawe, do Cesarstwa należały również [[Czechy]], a tron czeski był jednym z siedmiu najważniejszych stołków w Cesarstwie (obok księcia, palatyna, margrabiego i trzech [[biskup]]ów). |
|||
* Rycheza |
|||
* Twoja stara |
|||
== Świętość == |
|||
* Mensz ałs [[Bawaria|Bawarien]] |
|||
Cesarstwo miało być z założenia święte i uzupełniać się wzajemnie z [[Kościół katolicki|Kościołem katolickim]], ale cesarze i papieże nie mogli się zdecydować, który ma być ważniejszy. W końcu zawarto kompromis, zgodnie z którym, w 2005 roku, na okres ośmiu lat, papieżem został jakiś pancernik czy tam [[Benedykt XVI|panzerkandinal]] z Niemiec (chociaż sami Niemcy twierdzą, że to [[Bawaria|Bawarczyk]]). A ponieważ Cesarstwo było oficjalnie rzymskie, to w [[Watykan]]ie mówi się po [[Łacina|łacinie]] . |
|||
* [[Otto von Bismarck]] |
|||
* Twój stary |
|||
== Zepsucie obyczajów == |
|||
* Prapraprapradziadek [[Adolf Hitler|tego małego]] |
|||
W XVIII wieku Cesarstwo dzieliło się na [[Austria|Austrię]], [[Prusy]] i resztę, która kibicowała jednemu z dwóch pierwszych. Austria i Prusy dla rozrywki chciały się nawzajem porozbierać. W 1740 roku, kiedy Austrię odziedziczyła Maria Teresa, usiłował ją rozebrać król pruski [[Fryderyk Wielki]] (chociaż podobno był gejem). W 1763 roku Maria Teresa próbowała rozebrać Prusy (chociaż podobno była cnotliwą katoliczką). Nic z tego nie wyszło, ponieważ nie zgadzała się na to strażniczka politycznej moralności, słynącą jak wiadomo z ogromnej pruderii caryca [[Rosja|Rosji]] [[Katarzyna II|Katarzyna Wielka]]. Wreszcie cała trójka się dogadała i rozebrała Polskę, bo w promocji można było rozebrać także [[Litwa|Litwę]]. |
|||
* Helmut |
|||
* Helga |
|||
== Upadek == |
|||
* Facet od buraków |
|||
Nieprzyzwoite zabawy Niemców wywołały [[Rewolucja francuska|rewolucję we Francji]], ponieważ królowa Maria Antonina była siostrą świętego cesarza i coś tu Francuzom śmierdziało… Po kilkunastu latach Francuzi odkryli, że rozbieranki są jednak ciekawsze niż obcinanie głów na [[Gilotyna|gilotynie]] i zresetowali monarchię, wybierając Napoleona na cesarza. Książęta niemieccy wypisali się ze Świętego Cesarstwa i przeszli z całą rodziną do Cesarstwa Napoleona, bo ten obiecał im luksusową wycieczkę do Rosji i sporty zimowe. Po wycofaniu się akcjonariuszy święty cesarz Franciszek II musiał zamknąć biznes i tak Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego spoczęło w pokoju (a dokładniej w sypialni Napoleona, bo córka Franciszka, Maria Ludwika, została żoną korsykańskiego kurdupla). |
|||
== Świeckie Cesarstwo == |
|||
Rozeszły się plotki, jakoby grupa niemieckich monarchistów przygotowywała reaktywację czy raczej poprawione wydanie Świętego Cesarstwa. Miałoby się nazywać Świeckie i być odkościelnione, czyli zsekularyzowane. Plotki są jednak nie potwierdzone i rozsiewa je jedynie autor tego tekstu. |
|||
== Świńskie Cesarstwo == |
|||
A to na Oktoberfeście… |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Cesarstwo Rzymskie]] |
|||
⚫ | |||
* [[Królestwo Obojga Sycylii]] |
|||
* [[Sachsen-Coburg-Gotha]] |
|||
{{stopka}} |
|||
{{Europa}} |
|||
[[Kategoria:Średniowiecze]] |
|||
[[Kategoria:Historia nowożytna]] |
|||
[[Kategoria:Historia (1789–1918)]] |
|||
[[Kategoria:Historia Niemiec]] |
|||
[[Kategoria:Dawne państwa]] |
|||
[[de:Heiliges Römisches Reich]] |
|||
[[en:Holy Roman Empire]] |
|||
[[fi:Pyhä saksalais-roomalainen keisarikunta]] |
|||
[[fr:Saint Empire romain germanique]] |
|||
[[it:Sacro Romano Impero]] |
|||
[[ja:神聖ローマ帝国]] |
|||
[[pt:Sacro Império Romano-Germânico]] |
|||
[[zh:神圣罗马帝国]] |
Aktualna wersja na dzień 09:26, 27 kwi 2021
Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego – wersja Niemiec wprowadzona w średniowieczu i wycofana dopiero w XIX wieku. Jak nazwa sugeruje, państwo było wzorowane na Rzymie. Rzymiacy od zawsze byli idolami Helmutów. Dążyli oni do bycia równie dobrze zorganizowanym narodem. Żeby zrealizować te plany przyjęli od nich nawet godło, czyli czarnego orła. Który bardziej przypominał kruka.
Nazwa[edytuj • edytuj kod]
Nazwa była długa. Dlaczego? Bo według Niemców długie nazwy są zacniejsze niż te krótkie. Inny przykład? Proszę bardzo! Zakon Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie aka Zakon Krzyżacki. Z tego założenia o lange nazwen wyszły długaśne niemieckie słowa typu Geszlekchsferken (czy jak to tam było).
Ustrój[edytuj • edytuj kod]
Ustrój polityczny Cesarstwa musiał skombinować jakiś polski doradca, pewnie w czasie Oktoberfestu, bo cesarzy wybierali książęta (jak w Polsce szlachta królów). Przy okazji wyborów robiło się niezłą imprezę. Tak to się Niemcom spodobało, że ze dwa razy święci cesarze próbowali wygrać także w Polsce (1573 i 1587 roku), ale im nie wyszło, bo transport z Wiednia (czy tam Berlina) do Krakowa oczywiście był opóźniony, jak przystało na InterCity.
Początkowo Cesarstwo składało się z kilku księstw, ale z czasem książęta zaczęli się intensywnie mnożyć, więc księstwa musiały się intensywnie dzielić (dla zachowania kosmicznej równowagi). Tymczasem święci cesarze tak bardzo chcieli być rzymscy, że cały czas myśleli o podboju Włoch i olewali Niemcy. W XII i XIII wieku chcieli też być bardzo święci i rzucali się na Jerozolimę. Przez to książęta robili wszystko sami, a kiedy w 1232 roku jeden z cesarzy, Fryderyk II wrócił do domu, dostał od związku zawodowego książąt ultimatum dajesz władzę nam, albo wracaj do ciepłych krajów. No i odtąd święci cesarze we wszystkim musieli pytać o zgodę swoich podwładnych i spełniać ich rozmaite kaprysy.
Co ciekawe, do Cesarstwa należały również Czechy, a tron czeski był jednym z siedmiu najważniejszych stołków w Cesarstwie (obok księcia, palatyna, margrabiego i trzech biskupów).
Świętość[edytuj • edytuj kod]
Cesarstwo miało być z założenia święte i uzupełniać się wzajemnie z Kościołem katolickim, ale cesarze i papieże nie mogli się zdecydować, który ma być ważniejszy. W końcu zawarto kompromis, zgodnie z którym, w 2005 roku, na okres ośmiu lat, papieżem został jakiś pancernik czy tam panzerkandinal z Niemiec (chociaż sami Niemcy twierdzą, że to Bawarczyk). A ponieważ Cesarstwo było oficjalnie rzymskie, to w Watykanie mówi się po łacinie .
Zepsucie obyczajów[edytuj • edytuj kod]
W XVIII wieku Cesarstwo dzieliło się na Austrię, Prusy i resztę, która kibicowała jednemu z dwóch pierwszych. Austria i Prusy dla rozrywki chciały się nawzajem porozbierać. W 1740 roku, kiedy Austrię odziedziczyła Maria Teresa, usiłował ją rozebrać król pruski Fryderyk Wielki (chociaż podobno był gejem). W 1763 roku Maria Teresa próbowała rozebrać Prusy (chociaż podobno była cnotliwą katoliczką). Nic z tego nie wyszło, ponieważ nie zgadzała się na to strażniczka politycznej moralności, słynącą jak wiadomo z ogromnej pruderii caryca Rosji Katarzyna Wielka. Wreszcie cała trójka się dogadała i rozebrała Polskę, bo w promocji można było rozebrać także Litwę.
Upadek[edytuj • edytuj kod]
Nieprzyzwoite zabawy Niemców wywołały rewolucję we Francji, ponieważ królowa Maria Antonina była siostrą świętego cesarza i coś tu Francuzom śmierdziało… Po kilkunastu latach Francuzi odkryli, że rozbieranki są jednak ciekawsze niż obcinanie głów na gilotynie i zresetowali monarchię, wybierając Napoleona na cesarza. Książęta niemieccy wypisali się ze Świętego Cesarstwa i przeszli z całą rodziną do Cesarstwa Napoleona, bo ten obiecał im luksusową wycieczkę do Rosji i sporty zimowe. Po wycofaniu się akcjonariuszy święty cesarz Franciszek II musiał zamknąć biznes i tak Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego spoczęło w pokoju (a dokładniej w sypialni Napoleona, bo córka Franciszka, Maria Ludwika, została żoną korsykańskiego kurdupla).
Świeckie Cesarstwo[edytuj • edytuj kod]
Rozeszły się plotki, jakoby grupa niemieckich monarchistów przygotowywała reaktywację czy raczej poprawione wydanie Świętego Cesarstwa. Miałoby się nazywać Świeckie i być odkościelnione, czyli zsekularyzowane. Plotki są jednak nie potwierdzone i rozsiewa je jedynie autor tego tekstu.
Świńskie Cesarstwo[edytuj • edytuj kod]
A to na Oktoberfeście…