Pisak

Szablon:T przyrząd piśmienniczy, przeważnie służący do nanoszenia zanieczyszczonego ołowiem tuszu na papier. Jest w tym zwykle mniej precyzyjny od pióra wiecznego, za to znacznie odeń wytrzymalszy, a swą stylistyką wyraźnie przeznaczony dla osób o minimalistycznych poglądach estetycznych.

Wygląd

Cienka, kolorowa rurka, która zapewne kiedyś doprowadzała wodę nad kambodżańskie obozowisko, ale przez rozszczelnienie na styku z pierwszym prysznicem została oddana do zutylizowania wraz z setkami podobnych elementów. Niezależnie od pochodzenia, pisaki są podobne do siebie jak ludzie je wyrabiający, a dzięki przyjaźni gospodarczej Chin z resztą świata można je nabyć w dowolnym sklepie w zamian za łyżeczkę cukru.

Tryby pracy

• Szablon:T standardowy tryb pracy, rokujący pewne nadzieje na wyczerpanie wkładu bez połamania obudowy. Daje średniej jakości pismo z tendencją do zamazywania już napisanych fragmentów, co skutkuje maksymalną oceną dostateczną z właśnie pisanej pracy.
• Szablon:T jaki sprzęt, takie metody. Polega na niczym nieskoordynowanych ruchach nadgarstka weń wyposażonym po materiale zdatnym do zapisania. Podpowiedź: łatwo zmyć go z twarzy. Masowo używane w tym celu przez gimbazjalistów znudzonych bieżącą lekcją.
• Szablon:T wystarczy krótkie zdanie: „Do końca testu pozostało 5 minut”, aby przybory piśmiennicze przeszły ze zwykłej pracy w ekstremalny tryb wytrzymałościowy, gdzie nawet tytanowo-wanadowe długopisy łamią się niczym zapałki. W tym swoistym piekle ważna jest szybka wymiana przegrzanych pisadeł w czym pakowane po 50 sztuk pisaki nie mają sobie równych.
• Szablon:T używane, gdy artysta jest zbyt najarany, by odróżnić tani badziew od obsydianowych rysików używanych dotychczas. Co ciekawe, po powrocie zdolności racjonalnego myślenia, niektórzy z nich sprzedają swoje bohomazy za bajońskie sumy jako sztukę nowoczesną.

Inne zastosowania

Jak łatwo się domyślić, pisaki mają wiele innych zastosowań, które zwykle odkrywają dzieci oraz uczniowie:

• Malowanie ścian/sprzętów domowych;
• Farbowanie włosów własnych, zwierzęcych oraz dywanów;
• Gastroskopia stosowana;
• Sonda analna;
• Jednorazowe tatuaże;
• Konstrukcje z większej ilości pisaków;
• Gubienie zatyczek;
• Rozkręcanie i zabawa wkładem połączone z przefarbowaniem wszystkiego wokół.