Sprzątaczka

Plik:Ekwipunek sprzątaczki.JPG

Podstawowe wyposażenie sprzątaczki

Sprzątaczka (właśc. Pani Woźna, Konserwatorka powierzchni płaskich, Woźnica) – osoba płci żeńskiej (choć czasem trudno stwierdzić) pracująca w każdej szkole. Jej głównym zajęciem jest szorowanie szkolnych kibli, korytarzy i szatni. W jednej szkole pracuje zazwyczaj po kilka sprzątaczek. Są to współpracownice wielkiego woźnego. Często zastępują go w jego obowiązkach, podczas gdy on idzie z uczniami na browara.

Życie codzienne

Plik:Korytarz uniwersytecki.jpg

Profesjonalne wyczyszczenie korytarza przez sprzątaczkę

Mimo, iż podobno każda ze sprzątaczek gdzieś mieszka, to jeszcze nikt nie widział, aby wchodziły, czy wychodziły ze szkoły. Najprawdopodobniej całe swoje życie spędzają właśnie w szkole, szorując brudne kible i zamiatając ogólny syf, który uczniowie po sobie zostawiają. Sprzątaczki nie muszą również spać, ze względu na nieograniczone zasoby energii. Z tego też względu niektórzy porównują je do nad-istot. Podstawowym ekwipunkiem każdej sprzątaczki jest mop jakaś stara szmata (często jakieś stare ubranie "przeznaczone na szmatę do podłogi") wiadro z wodą gumowe rękawiczki i mnóstwo gąbek

Rozkład zajęć typowej sprzątaczki

• 7:30 – uczniowie zaczynają dobijać się do szatni, tak więc to czas na jej otworzenie;
• 8:00 – 8:05 – zaczynają się lekcje. Szorowanie mopem podłóg na korytarzu;
• 8:06 – 8:10 – szorowanie kibli;
• 8:10 – 8:11 – rozejrzenie się za ewentualnymi uczniami pałętającymi się bezprawnie po korytarzu;
• 8:11 – 8:44 – czatowanie na korytarzu, pogawędka z woźnym i innymi sprzątaczkami;
• 8:45 – uczniowie wychodzą na korytarz. Czas na schowanie się do „pokoju Woźnego” (inaczej składzik);
• 8:55 – 9:55 – ponowne szorowanie podłóg i kibli, oraz standardowa pogawędka o niczym z woźnym i spółką;
• 9:56 – 13:05 – tradycyjne szorowanie i plotkowanie z woźnym, oraz pomaganie co głupszym uczniom w ich problemach np. prowadzenie ich do pielęgniarki lub do toalety, albo pomaganie w szukaniu zaginionych butów, które dziwnym trafem leżą w śmietniku;
• 13:06 – 16:04 – szorowania i tarzania się w brudzie ciąg dalszy. Teraz bez pogawędki z woźnym, gdyż ten standardowo poszedł się nachlać z uczniami za szkołą;
• 16:05 – koniec lekcji, tak więc czas na przedzieranie się przez stado wrzeszczących małolatów i otworzenie im szatni;
• 17:00 – 19:30 – najgorsza pora dnia. Łażenie po klasach, zdrapywanie gum spod ławek i wyrzucanie puszek po Coca-Coli ponowne szorowanie kibli oraz usuwanie wymiocin z krzesła nauczyciela;
• 20:00 – 6:00 – nocne czuwanie. Sprzątaczki siedzą w szkole i urządzają całonocną Wielką Libację. Na balangę wbija się woźny z zapasami browara (czasem z kilkoma uczniami);
• 6:01 – 7:00 – sprzątanie po imprezie i udawanie, że nic się nie działo;
• 7:01 – 7:29 – przygotowania do kolejnego dnia pracy (moczenie mopa, moczenie szmaty, napełnianie wiadra z wodą).

Typy

Na ogół istnieje 6 podstawowych typów sprzątaczek:

• Fajna, Przyjazna i Naiwna – superhipermiła dla wszystkich uczniów. Pozwala ci siedzieć na korytarzu podczas lekcji, nawet jak wagarujesz. Łatwa w użyciu. Na wszystko ci pozwoli i we wszystko ci uwierzy;
• Fajna, Przyjazna i Nienaiwna – to samo co wyżej, ale nie jest tak uległa. Mimo to i tak ją wszyscy lubią. Porządnie wykonuje swoje obowiązki i jest mistrzynią we władaniu mopem;
• Wredna, Młoda i Ruda – taka woźna to zapewne córka starej woźnej, która miała same dobre oceny i w nagrodę ją tam wysłali. Charakter porządny okropny. Uczniowie myślą, że swoja, ale jak zajrzy na dwór i zobaczy co tam wyczyniasz, przegoni mopem i poskarży pani. Najlepiej dyrektor
• Wredna, Stara i Gruba – nikt jej nie lubi. Siedzi na korytarzu i wżera pączki, przez co jest jeszcze grubsza niż była. Na starość nie znalazła pracy, a że emerytura jej nie przysługuje, to dorabia sobie w szkole i wyżywa się na uczniach;
• Wredna, Stara, Ruda i Brzydka – zachowuje się jak gestapo. Wszyscy uczniowie się jej boją. Gdy zobaczy jakiegoś ucznia na jej „posterunku”, grozi dyrektorem. Sieje postrach nawet wśród nauczycieli;
• Sprzątaczka do zadań specjalnych „Ninja” – nigdy się nie pokazuje, nigdy nie okazuje litości i nigdy się nie zdradza. Najgroźniejszy osobnik w całej szkole. Dostaje specjalne misje od nauczycieli (za „małą” opłatą), które polegają na porwaniu i bezlitosnym karaniu uczniów za wybryki na lekcjach. Nikt nigdy nie widział sprzątaczki do zadań specjalnych, a nazywamy ją… Toaletowy Zabójca.

Woźnokracja

Zjawisko występujące wtedy, gdy woźne zaklepią sobie zbyt dobrą pozycję w szkole. Polega ono na tym, że woźne stają się bardzo egoistyczne i/lub złośliwe. Zjawisko najbardziej uciążliwe jest podczas korzystania z szatni. Przykłady:

• Konieczność noszenia kurtek i butów na zajęcia dodatkowe (jeśli zechcemy dostać się do szatni po tych zajęciach, to usłyszymy: Otworzy pani szatnię? – Nie, nie chce mi się.)
• Brak możliwości dostania się do szatni po dzwonku na lekcję.
• Po skończeniu lekcji konieczność czekania 10 minut po ostatniej lekcji, zanim woźna przywlecze się, znajdzie klucz i otworzy szatnię.
• Spróbuj tylko pokazać się jej na oczy bez butów zastępczych – decybele wydobywające się z jej gardzieli rozsadzą ci bębenki, a reszta szkoły zostanie zmieciona porywem wiatru o zapachu żółtego sera i herbaty.