Solówa

Solówa – sport walki uprawiany głównie przez młodzież szkolną. Zazwyczaj gale tego typu kończą się interwencją rodziców/nauczyciela/dyrektora. Jest amatorską formą szlachetnego sporu zwanego wrestling. Wersja grupowa tego sportu zwana jest ustawką. Zazwyczaj solówa spowodowana jest kradzieżą pączka, wyzywaniem się, tudzież podrywaniem dziewczyny.

Zasady

• Walczą między sobą dwaj zawodnicy tak, by drugi się poddał, mówiąc Oj dobra, dobra, wyluzuj., Sorry, nie chciałem lub po prostu uciekł.
• Tutaj jest tylko jedna runda, która trwa zazwyczaj od kilku sekund do kilku minut, po czym wszyscy się rozchodzą.
• Zawodnicy nie mogą używać przedmiotów i kopać w krocze (chyba, że jest to ustalone).
• Sędzia nie istnieje, więc zawodnicy działają na zasadzie róbta co chceta.
• Aby wyzwać kogoś do walki, trzeba podać przeciwnikowi rękę i powiedzieć magiczne słowo „Solówa!” i potem poinformować o czasie i miejscu walki.
• Idiotów/Kujonów zwykle się przepędza jeżeli nawet się dowiedzą o domniemanej walce mówiąc im że nie byli na rewanżu z dresem albo innym wściekłym uczniem.
• Jeżeli solo jest po szkole to wszystkie wyjścia ze szkoły (nawet pracowników) są obstawione uczniami z kijami. Jeżeli nie posłuchasz się ich czeka cię niezwykle bolesna kara i przyprowadzenie na „dobrowolne” solo.
• Zakłady na solo są od razu ustalone.
• Jeżeli solo zauważył nauczyciel jest walkower na rzecz kujona (rzadko się to zdarza bo mało który nauczyciel jest na tyle rozgarnięty żeby wykryć solo).

Lokalizacja

Zazwyczaj te szlachetne konfrontacje odbywają się na sali gimnastycznej, w szatni, na łąkach lub w pobliskim lasku, rzadziej w kiblu lub opuszczonym domu/ruinach. Bilety są darmowe, lecz informacje o gali dochodzą tylko do wybranych osób. Najczęściej solówy odbywają się po lekcjach lub na długiej przerwie.

Przebieg

Zaczyna się od przyjścia przeciwników (razem z grupą zainteresowanych) na miejsce wcześniej ustalone. Następnie zawodnicy zdejmują plecaki, wyzywają się od debili, a publiczność krzyczy „Lejta się!”. Następnie odbywa się walka (czyt. tłuczenie się bez celu z przerwami co kilka sekund). Publiczność szaleje, a w tym czasie ktoś krzyczy „Przyjmę zakłady!”. Nim się obejrzymy, jest już po wszystkim. Widzowie się rozchodzą, mówiąc jaki to jeden był dobry, a ten drugi leszcz i lama.

Rodzaje

Solówę wyróżnia się na kilka rodzajów w zależności od zawodników i sytuacji:

• Kujońska – leje się dwóch kujonów, zazwyczaj o to, że jeden drugiemu nie chciał pomóc, lub nazwał „głupek”. Rzadki typ, gdyż zazwyczaj obaj z fochem po szkole idą do samochodu, gdzie czeka mamusia i mówią sobie „Masz szczęście!”, a mamie: „Mamo, on mi powiedział, że jestem głupi”. Jeśli już taka walka trwa, to nie dłużej niż pół minuty, a następnego dnia przychodzi przegrany z rodzicem do szkoły.
• Mysz vs. Lew – w takich solówach od razu wiadomo, że Mysz nie ma szans, więc zazwyczaj Mysz ucieka, a Lew ją gania przez 200m, wołając „No chodź, chodź!” Zazwyczaj jest to kujon i dresiarz.
• Równe szanse – takich solów prawie nigdy nie ma, gdyż wiadomo, że „on też jest dobry, to może mi dokopać”. Kończy się na wyzywaniu i dwóch lub trzech ciosach.
• Dresiarska – bardzo ostra. Jest dużo ciosów i brak jakichkolwiek zasad i ograniczeń.
• Położyć go! – chodzi o to, by kogoś przewrócić na podłogę i zaczyna się liczenie do trzech. Jeśli wstanie – kontynuowanie solówy, jeśli nie wstanie – wygrywasz.
• Aspiowa – coś jak bitwa w Anime, tyle że bez supermocy.