Profesor: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (dr.)
M (dr)
Linia 1: Linia 1:
{{T}}największy lawirant spośród [[student]]ów. Wie, gdzie i jaką [[ściąga|literaturę fachową]] czytać.
{{T}}największy lawirant spośród [[student]]ów. Wie gdzie i jaką [[ściąga|literaturę fachową]] czytać.


[[Plik:Prof.jpg|thumb|Typowa twarz profesora, zwłaszcza okulary]]
[[Plik:Prof.jpg|thumb|Typowa twarz profesora, zwłaszcza okulary]]
Podstawową umiejętnością profesora jest wybieranie sobie takich tematów, w których nikt mu nie podskoczy. Bo albo nie ma metod badawczych i nie można zweryfikować lawirowania studenta na każdym etapie egzaminacyjnym, albo profesor tak fachowo zamgli temat, że nikt nie zauważy, że mowa jest o ostatnich fantazjach sennych po nadużyciu przez [[czytelnik]]a literatury naukowej.
Podstawową umiejętnością profesora jest wybieranie sobie takich tematów, w których nikt mu nie podskoczy bo albo nie ma metod badawczych i nie można zweryfikować lawirowania studenta na każdym etapie egzaminacyjnym, albo profesor tak fachowo zamgli temat, że nikt nie zauważy, że mowa jest o ostatnich fantazjach sennych po nadużyciu przez [[czytelnik]]a literatury naukowej.


Profesorowie dzielą się na zwyczajnych (wydali parę dzieł) i nadzwyczajnych (wydali paru kolegów).
Profesorowie dzielą się na zwyczajnych (wydali parę dzieł) i nadzwyczajnych (wydali paru kolegów).

Wersja z 15:24, 4 sty 2015

Szablon:Tnajwiększy lawirant spośród studentów. Wie gdzie i jaką literaturę fachową czytać.

Typowa twarz profesora, zwłaszcza okulary

Podstawową umiejętnością profesora jest wybieranie sobie takich tematów, w których nikt mu nie podskoczy bo albo nie ma metod badawczych i nie można zweryfikować lawirowania studenta na każdym etapie egzaminacyjnym, albo profesor tak fachowo zamgli temat, że nikt nie zauważy, że mowa jest o ostatnich fantazjach sennych po nadużyciu przez czytelnika literatury naukowej.

Profesorowie dzielą się na zwyczajnych (wydali parę dzieł) i nadzwyczajnych (wydali paru kolegów).

Szacunek do studentów jest odwrotnie proporcjonalny do długości tytułu naukowego profesora. Niektórzy mają tytuły naukowe dłuższe od nazwiska.

Zobacz też