Sprzątaczka

Dziewicza przestrzeń nieskażona dłonią sprzątaczki

Sprzątaczka (właśc. Pani Woźna, Konserwatorka powierzchni płaskich, Woźnica) – osoba płci żeńskiej (choć czasem trudno stwierdzić) pracująca w każdej szkole. Jej głównym zajęciem jest szorowanie szkolnych kibli, korytarzy i szatni. W jednej szkole pracuje zazwyczaj po kilka sprzątaczek. Są to współpracownice wielkiego woźnego. Często zastępują go w jego obowiązkach, podczas gdy on idzie z uczniami na browara.

Życie codzienne

Mimo, iż podobno każda ze sprzątaczek gdzieś mieszka, to jeszcze nikt nie widział, aby wchodziły, czy wychodziły ze szkoły. Najprawdopodobniej całe swoje życie spędzają właśnie w szkole, szorując i zamiatając ogólny syf, który uczniowie po sobie zostawiają. Sprzątaczki nie muszą również spać, ze względu na nieograniczone zasoby energii. Z tego też względu niektórzy porównują je do nad-istot.

Rozkład zajęć typowej sprzątaczki

• 7:30 – uczniowie zaczynają dobijać się do szatni, tak więc to czas na jej otworzenie;
• 8:00 – 8:05 – zaczynają się lekcje. Moczenie ścier oraz szorowanie mopem podłóg na korytarzu;
• 8:06 – 8:10 – szczotka w dłoń i szybkie czyszczenie kibli;
• 8:10 – 8:11 – rozejrzenie się za ewentualnymi uczniami pałętającymi się bezprawnie po korytarzu;
• 8:11 – 8:44 – czatowanie na korytarzu, pogawędka z woźnym i innymi sprzątaczkami;
• 8:45 – uczniowie wychodzą na korytarz. Czas na schowanie się do „pokoju Woźnego” (inaczej składzik);
• 8:55 – 9:55 – ponowne szorowanie podłóg szmatą i już zasyfionych kibli, oraz standardowa pogawędka o niczym z woźnym i spółką;
• 9:56 – 13:05 – tradycyjne szorowanie i plotkowanie z woźnym, oraz pomaganie co głupszym uczniom w ich problemach np. prowadzenie ich do pielęgniarki lub do toalety, albo pomaganie w szukaniu zaginionych butów, które dziwnym trafem leżą w śmietniku;
• 13:06 – 16:04 – szorowania i tarzania się w brudzie ciąg dalszy. Ponowne czyszczenie zaszczanych kibli, teraz bez pogawędki z woźnym, gdyż ten standardowo poszedł się nachlać z uczniami za szkołą;
• 16:05 – koniec lekcji, tak więc czas na przedzieranie się przez stado wrzeszczących małolatów i otworzenie im szatni;
• 17:00 – 19:30 – najgorsza pora dnia. Łażenie po klasach, zdrapywanie gum spod ławek i wyrzucanie puszek po Coca-Coli, zmywanie z podłóg czyjegoś moczu oraz usuwanie wymiocin z krzesła nauczyciela;
• 20:00 – 6:00 – Nocne czuwanie, ewentualnie szorowanie podłóg. Potem sprzątaczki siedzą w szkole i urządzają całonocną Wielką Libację. Na balangę wbija się woźny z zapasami browara (czasem z kilkoma uczniami);
• 6:01 – 7:00 – sprzątanie po imprezie i udawanie, że nic się nie działo;
• 7:01 – 7:29 – przygotowania do kolejnego dnia pracy (moczenie mopa, moczenie szmaty, napełnianie wiadra z wodą).

Typy

Na ogół istnieje 6 podstawowych typów sprzątaczek:

• Fajna, Przyjazna i Naiwna – superhipermiła dla wszystkich uczniów. Pozwala ci siedzieć na korytarzu podczas lekcji, nawet jak wagarujesz. Łatwa w użyciu. Na wszystko ci pozwoli i we wszystko ci uwierzy;
• Fajna, Przyjazna i Nienaiwna – to samo co wyżej, ale nie jest tak uległa. Mimo to i tak ją wszyscy lubią. Porządnie wykonuje swoje obowiązki i jest mistrzynią we władaniu mopem;
• Wredna, Młoda i Ruda – taka woźna to zapewne córka starej woźnej, która miała same dobre oceny i w nagrodę ją tam wysłali. Charakter porządny okropny. Uczniowie myślą, że swoja, ale jak zajrzy na dwór i zobaczy co tam wyczyniasz, przegoni mopem i poskarży pani.
• Wredna, Stara i Gruba – nikt jej nie lubi. Siedzi na korytarzu i wżera pączki, przez co jest jeszcze grubsza niż była. Na starość nie znalazła pracy, a że emerytura jej nie przysługuje, to dorabia sobie w szkole i wyżywa się na uczniach;
• Wredna, Stara, Ruda i Brzydka – zachowuje się jak gestapo. Wszyscy uczniowie się jej boją. Gdy zobaczy jakiegoś ucznia na jej „posterunku”, grozi dyrektorem. Sieje postrach nawet wśród nauczycieli;
• Sprzątaczka do zadań specjalnych „Ninja” – nigdy się nie pokazuje, nigdy nie okazuje litości i nigdy się nie zdradza. Najgroźniejszy osobnik w całej szkole. Dostaje specjalne misje od nauczycieli (za „małą” opłatą), które polegają na porwaniu i bezlitosnym karaniu uczniów za wybryki na lekcjach. Nikt nigdy nie widział sprzątaczki do zadań specjalnych, a nazywamy ją… Toaletowy Zabójca.

Woźnokracja

Zjawisko występujące wtedy, gdy woźne zaklepią sobie zbyt dobrą pozycję w szkole. Polega ono na tym, że woźne stają się bardzo egoistyczne i/lub złośliwe. Zjawisko najbardziej uciążliwe jest podczas korzystania z szatni. Przykłady:

• Konieczność noszenia kurtek i butów na zajęcia dodatkowe (jeśli zechcemy dostać się do szatni po tych zajęciach, to usłyszymy: Otworzy pani szatnię? – Nie, nie chce mi się.)
• Brak możliwości dostania się do szatni po dzwonku na lekcję.
• Po skończeniu lekcji konieczność czekania 10 minut po ostatniej lekcji, zanim woźna przywlecze się, znajdzie klucz i otworzy szatnię.
• Spróbuj tylko pokazać się jej na oczy bez butów zastępczych – decybele wydobywające się z jej gardzieli rozsadzą ci bębenki, a reszta szkoły zostanie zmieciona porywem wiatru o zapachu żółtego sera i herbaty.