Pisak: Różnice pomiędzy wersjami
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M |
|||
| (Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{słownik|[[Słownik:Flamaster|flamaster]]}} |
|||
'''Pisak''' ('''mazak''', '''flamaster''') – przyrząd piśmienniczy, przeważnie służący do nanoszenia zanieczyszczonego ołowiem tuszu na [[zeszyt|papier]]. Jest w tym zwykle mniej precyzyjny od pióra wiecznego, za to znacznie odeń wytrzymalszy, a swą stylistyką wyraźnie przeznaczony dla osób o minimalistycznych poglądach estetycznych. |
|||
== Wygląd == |
== Wygląd == |
||
Cienka, kolorowa rurka, która zapewne kiedyś doprowadzała wodę nad kambodżańskie obozowisko, ale przez rozszczelnienie na styku z pierwszym prysznicem została oddana do zutylizowania wraz z |
Cienka, kolorowa rurka, która zapewne kiedyś doprowadzała wodę nad kambodżańskie obozowisko, ale przez rozszczelnienie na styku z pierwszym prysznicem została oddana do zutylizowania wraz z setkami [[uran|podobnych]] [[codegen|elementów]]. Niezależnie od pochodzenia, pisaki są podobne do siebie jak [[chińczycy|ludzie je wyrabiający]], a dzięki przyjaźni gospodarczej Chin z resztą świata można je nabyć w dowolnym sklepie w zamian za łyżeczkę cukru. |
||
== Tryby pracy == |
== Tryby pracy == |
||
* '''Pisanie''' – standardowy tryb pracy, rokujący pewne nadzieje na wyczerpanie wkładu bez połamania obudowy. Daje średniej jakości pismo z tendencją do zamazywania już napisanych fragmentów, co skutkuje maksymalną oceną dostateczną z właśnie pisanej pracy. |
|||
* '''Bazgranie''' – jaki sprzęt, takie metody. Polega na niczym nieskoordynowanych ruchach nadgarstka weń wyposażonym po materiale zdatnym do zapisania. Podpowiedź: łatwo zmyć go z twarzy. Masowo używane w tym celu przez [[gimbus|gimbazjalistów]] znudzonych bieżącą lekcją. |
|||
* '''''Super Speed''''' – wystarczy krótkie zdanie: „Do końca testu pozostało 5 minut”, aby przybory piśmiennicze przeszły ze zwykłej pracy w ekstremalny tryb wytrzymałościowy, gdzie nawet tytanowo-wanadowe długopisy łamią się niczym zapałki. W tym swoistym piekle ważna jest szybka wymiana przegrzanych pisadeł w czym pakowane po 50 sztuk pisaki nie mają sobie równych. |
|||
* '''Kaligrafia/Pismo artystyczne''' – używane, gdy artysta jest zbyt najarany, by odróżnić tani badziew od obsydianowych rysików używanych dotychczas. Co ciekawe, po powrocie zdolności racjonalnego myślenia, niektórzy z nich sprzedają swoje bohomazy za bajońskie sumy jako sztukę nowoczesną. |
|||
== Inne zastosowania == |
== Inne zastosowania == |
||
| Linia 21: | Linia 22: | ||
* Gubienie zatyczek; |
* Gubienie zatyczek; |
||
* Rozkręcanie i zabawa wkładem połączone z przefarbowaniem wszystkiego wokół. |
* Rozkręcanie i zabawa wkładem połączone z przefarbowaniem wszystkiego wokół. |
||
== Zobacz też == |
|||
{{NonNews|[[NonNews:Mazak wiodący lud na barykady|Mazak wiodący lud na barykady]]}} |
|||
* [[długopis]] |
|||
* [[kredki]] |
|||
* [[ołówek]] |
|||
{{Szkoła}} |
{{Szkoła}} |
||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Artykuły biurowe]] |
|||
| ⚫ | |||
Aktualna wersja na dzień 20:00, 28 sie 2021
Pisak (mazak, flamaster) – przyrząd piśmienniczy, przeważnie służący do nanoszenia zanieczyszczonego ołowiem tuszu na papier. Jest w tym zwykle mniej precyzyjny od pióra wiecznego, za to znacznie odeń wytrzymalszy, a swą stylistyką wyraźnie przeznaczony dla osób o minimalistycznych poglądach estetycznych.
Wygląd[edytuj • edytuj kod]
Cienka, kolorowa rurka, która zapewne kiedyś doprowadzała wodę nad kambodżańskie obozowisko, ale przez rozszczelnienie na styku z pierwszym prysznicem została oddana do zutylizowania wraz z setkami podobnych elementów. Niezależnie od pochodzenia, pisaki są podobne do siebie jak ludzie je wyrabiający, a dzięki przyjaźni gospodarczej Chin z resztą świata można je nabyć w dowolnym sklepie w zamian za łyżeczkę cukru.
Tryby pracy[edytuj • edytuj kod]
- Pisanie – standardowy tryb pracy, rokujący pewne nadzieje na wyczerpanie wkładu bez połamania obudowy. Daje średniej jakości pismo z tendencją do zamazywania już napisanych fragmentów, co skutkuje maksymalną oceną dostateczną z właśnie pisanej pracy.
- Bazgranie – jaki sprzęt, takie metody. Polega na niczym nieskoordynowanych ruchach nadgarstka weń wyposażonym po materiale zdatnym do zapisania. Podpowiedź: łatwo zmyć go z twarzy. Masowo używane w tym celu przez gimbazjalistów znudzonych bieżącą lekcją.
- Super Speed – wystarczy krótkie zdanie: „Do końca testu pozostało 5 minut”, aby przybory piśmiennicze przeszły ze zwykłej pracy w ekstremalny tryb wytrzymałościowy, gdzie nawet tytanowo-wanadowe długopisy łamią się niczym zapałki. W tym swoistym piekle ważna jest szybka wymiana przegrzanych pisadeł w czym pakowane po 50 sztuk pisaki nie mają sobie równych.
- Kaligrafia/Pismo artystyczne – używane, gdy artysta jest zbyt najarany, by odróżnić tani badziew od obsydianowych rysików używanych dotychczas. Co ciekawe, po powrocie zdolności racjonalnego myślenia, niektórzy z nich sprzedają swoje bohomazy za bajońskie sumy jako sztukę nowoczesną.
Inne zastosowania[edytuj • edytuj kod]
Jak łatwo się domyślić, pisaki mają wiele innych zastosowań, które zwykle odkrywają dzieci oraz uczniowie:
- Malowanie ścian/sprzętów domowych;
- Farbowanie włosów własnych, zwierzęcych oraz dywanów;
- Gastroskopia stosowana;
- Sonda analna;
- Jednorazowe tatuaże;
- Konstrukcje z większej ilości pisaków;
- Gubienie zatyczek;
- Rozkręcanie i zabawa wkładem połączone z przefarbowaniem wszystkiego wokół.
