Egzamin

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

– This is madness!
– Madness? This is exam!

Postacie z filmu 300 o egzaminie

Jam jest alfą i omegą

Egzamin o egzaminie

– Jak ci poszedł egzamin?
– Nie wiem, nie czytałem.

Przeciętni polscy uczniowie o egzaminie

Egzamin – forma wypowiedzi ustnej lub pisemnej, mająca na celu ukazanie niewiedzy[1] każdego, kto się jej podejmie. Przeprowadzany jest przeważnie w ośrodkach o profilu edukacyjnym, lecz istnieje także jego forma zwana egzaminem z życia. Z tego ostatniego też otrzymuje się papierek z wynikiem wyrażonym cyframi arabskimi, ale w nieco innej formie.

Rodzaje egzaminów

  • Pisemny wielokrotnego wyboru – najbardziej ceniony przez zdających, ponieważ polega na przypadkowym skreślaniu odpowiedzi w wariancie A, B lub C. Taki proceder daje nikłą szansę zdania egzaminu.
    • Pisemny wielokrotnego wyboru z ujemnymi punktami – nie zaznaczasz nic i wychodzisz na zero.
  • Pisemny z pytaniami otwartymi – o wiele bardziej złożony twór. Trudność polega na tym, że trzeba w nim formułować pełne zdania (najlepiej własne).
  • Ustny – najtrudniejsza forma egzaminu, ponieważ nie daje możliwości ściągania, trzeba formułować zdania oraz wypowiadać je w zapomnianej już poprawnej polszczyźnie.

Metody zdawania egzaminów

  • Na chybił-trafił – zdający zakreśla dowolne odpowiedzi w dowolnej kolejności. Można także zakreślić wszystkie odpowiedzi.
  • Na snajpera – zdający odrzuca jedną czy dwie odpowiedzi i wybiera z pozostałych.
  • Na rząd – zdający zakreśla wszystkie te same odpowiedzi (np. same „A”), wiedząc, że jakiś procent tych odpowiedzi będzie poprawny.
  • Na sąsiada – metoda ta polega na zakreślaniu tych samych odpowiedzi co inny/inni zdający.
  • Na lizusa – zdający tak podchodzi nauczyciela/wykładowcę, że ten mimo wszystko podaje mu odpowiedź.
  • Na przezornego – zdający już przed egzaminem znał odpowiedzi i w trakcie jego trwania wpisuje je mechanicznie.
  • Na upierdliwego – zdający przeszkadza innym zdającym tak długo, dopóki nie podadzą mu odpowiedzi.
  • Na zakochanego – zdający siada koło istoty zakochanej w nim samym i bezczelnie wykorzystuje to uczucie, aby zdobyć pożądane odpowiedzi.
  • Na emo – zdający udaje zrozpaczoną istotę, która była w dzieciństwie zgwałcona przez krowę, płacze, żali się oceniającemu, a ten w przypływie uczucia zawyża ocenę.
  • Na inną grupę – zdający zmienia grupę w zależności od tego, gdzie są łatwiejsze pytania. Wersja ekstremalna polega na zmienianiu grupy w zależności od pytania w obrębie tego samego egzaminu – przykładowo udziela odpowiedzi na pytanie pierwsze z grupy drugiej, następnie pytanie drugie z grupy pierwszej…
  • Na SMS-a/MMS-a – zdający wysyła wiadomość SMS lub MMS znajomemu, który szuka odpowiedzi w dostępnych mu źródłach.
  • Na Pandę – Pan da… Pan da…
  • Na debila – zdający przystępuje do egzaminu z nadzieją że będą na nim podane odpowiedzi.
  • Na bogacza – zdający kupuje odpowiedzi od nauczyciela po czym zdaje egzamin na 6. Uwaga: W każdym przypadku niezbędnym narzędziem pracy jest ściąga!
  • Na Pana Boga – modlimy się o olśnienie, a następnie piszemy ciurkiem wszystko co wiemy na zadany temat bez względu na to, jak sformułowano pytanie.
  • Na mądrzejszego od Boga – wykazujemy błąd w pytaniu, zmieniamy je na własne i sami sobie odpowiadamy.

Zobacz też

Przypisy

  1. W przypadku geniuszy: niewystarczającej wiedzy