Miecz: Różnice pomiędzy wersjami
(W imieniu: Build an authentic vintage fire station! Ding ding ding! There’s a fire in town! The fire brigade drives to the scene from this detailed and realistic 1930’s fire station. Designed to fit with other modular buildings like 10211 Grand Emporium and 10185 Green Grocer, the station features rare LEGO® pieces and innovative construction techniques. It includes a ‘30s-style fire truck, 4 minifigures, a fire-dog, an opening station garage door, and a removable building roof for interior acc) Znacznik: anulowanie |
M (→Geneza i prehistoria: zamiana {{abbr}} na {{w}}) |
||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 9 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Highlander.jpg|thumb|200px|Miecz jednoosobowy dwuręczny i jego dzierżyciel]] |
|||
[[Plik:Highlander.jpg|thumb|200px|Miecz jednoosobowy dwuręczny i jego dzierżyciel]] '''Miecz''' – kawał ostrego żelastwa służącego do zadawania [[śmierć|śmierci]], [[ból]]u, zniszczenia i chaosu w odmętach Valhalli. == Geneza i prehistoria == Miecze powstały zapewne w wyniku ewolucji najbardziej epokowej [[broń|broni]] ludzkości – [[kij]]a. Zauważono jednak, że za słabo napierdala i trzeba go ulepszyć. Jakiś geniusz doszedł więc kiedyś do [[logika|wniosku]], że jak coś jest twardsze od kija to będzie skuteczniejsze<ref>Metoda prób i błędów. Głównie błędów </ref>. A jak się jeszcze to zaostrzy… to już w ogóle bród, smród i orzeszki<ref>Fistaszki oczywiście</ref> Na początku nie znano metalu, toteż miecze robiono z [[lód|lodu]]. Te lodowe były w pewnej kwestii nawet lepsze – można je było bardzo łatwo ostrzyć. Wodzowie i wielcy wojownicy na tych terenach robili swoje miecze z własnego [[gówno|kału]]. Nie wiadomo, czy takowa broń miała jakieś dodatkowe bonusy poza uzyskaniem wartości −10 {{abbr|HP|Health Points, ang. punkty życia}} do higieny. Ta kara brzmi strasznie, ale w owych czasach higiena była równie istotna jak dziś [[ortografia]] na forum [[onet.pl|Onetu]]. Stąd też powstała zamienna nazwa [[wykałaczka]]. Następnie tworzono już prawdziwe miecze z metalu. Z tym, że ten metal nie był stalą. Co więcej, nie był nawet [[żelazo|żelazem]]. Były z brązu<ref>Brąz to, wbrew pozorom, nie barwa kredki</ref>. Nie był to może szczyt techniki, ale lepsze niż patyki, jak i sprzęt kamienny. W [[Egipt|Egipcie]], gdzie te miecze były popularne, ciężko było o jakikolwiek [[lód]] (biedni władcy, nie mogli oznaczyć swojego „sprzętu”). Bardzo popularne w Starożytnym [[Rzym]]ie były miecze o nazwie ''gladius''. Służyły do zadawania pchnięć. Jak to wyglądało? Taki legionista rzucał miecz pod [[noga|nogi]] [[przeciwnik]]a, ten się pochylał, żeby go podnieść. A legionista po cichutku zachodził przeciwnika od tyłu i go pchał tak<ref>Nie zboczeńcu, to nie to, o czym myślisz!!!</ref>, by ten się przewrócił. Nawet ja znalazłbym skuteczniejsze jego zastosowanie… == Wczesne średniowiecze == Potem był okres wczesnego średniowiecza. [[Niemcy|Germanie]], [[Wikingowie]]… oni upodobali sobie tę broń. Wiele mieczy miało nadane [[imię|imiona]] nawiązujące do potencjalnych możliwości broni i właściciela: ''Brzeszczotem po [[jądra|jajach]]'', ''Kosi kosi łapci''. Inną metodą było przypisywanie nazw, które tylko właściciel mógł wymówić: ''Eyjafjallajokull'' czy ''Kwas Deoksyrybonukleinowy''. W tych czasach żyły jeszcze [[krasnoludy]], a popisem ich umiejętności było wyrycie runu ''Na pohybel skur{{cenzura3}}nom!'' na ostrzu Sihill<ref>dane z Wydziału Ekonomicznego w Oxfordzie</ref>. == Średniowiecze == W średniowieczu zaczęto robić coraz większe miecze – 1,5-ręczne, 2-ręczne, 2,5-ręczne, czy 4-ręczne (dwuosobowe). Wbrew pozorom nie były one aż takie ciężkie. Przykładowo: 1,5 ręczny bastard ważył zaledwie 115-195 łutów<ref>Pomyślałeś, że podam tu przelicznik? Takiego wała! No dobra, mogę ci powiedzieć że to 1/16 grzywny, lub 1/32 funta hahahahaha…</ref>. Miecze były nieraz otaczane czcią, budowano im pomniki, świątynie, oddzielne sauny czy ładniejsze ławeczki w parkach. {{przypisy}} {{broń}} [[Kategoria:Broń biała]] [[en:Sword]] [[fi:Miekka]] [[ja:剣]] [[no:Sverd]] [[ru:Меч]] |
|||
'''Miecz''' – kawał ostrego żelastwa służącego do zadawania [[śmierć|śmierci]], [[ból]]u, zniszczenia i chaosu w odmętach Valhalli. |
|||
== Geneza i prehistoria == |
|||
Miecze powstały zapewne w wyniku ewolucji najbardziej epokowej [[broń|broni]] ludzkości – [[kij]]a. Zauważono jednak, że za słabo napierdala i trzeba go ulepszyć. Jakiś geniusz doszedł więc kiedyś do [[logika|wniosku]], że jak coś jest twardsze od kija to będzie skuteczniejsze<ref>Metoda prób i błędów. Głównie błędów </ref>. A jak się jeszcze to zaostrzy… to już w ogóle cud, miód i orzeszki<ref>Fistaszki oczywiście</ref> Na początku nie znano metalu, toteż miecze robiono z [[lód|lodu]]. Te lodowe były w pewnej kwestii nawet lepsze – można je było bardzo łatwo ostrzyć. Wodzowie i wielcy wojownicy na tych terenach robili swoje miecze z własnego [[gówno|kału]]. Nie wiadomo, czy takowa broń miała jakieś dodatkowe bonusy poza uzyskaniem wartości −10 {{w|HP|Health Points, ang. punkty życia}} do higieny. Ta kara brzmi strasznie, ale w owych czasach higiena była równie istotna jak dziś [[ortografia]] na forum [[onet.pl|Onetu]]. Stąd też powstała zamienna nazwa [[wykałaczka]]. |
|||
Następnie tworzono już prawdziwe miecze z metalu. Z tym, że ten metal nie był stalą. Co więcej, nie był nawet [[żelazo|żelazem]]. Były z brązu<ref>Brąz to, wbrew pozorom, nie barwa kredki</ref>. Nie był to może szczyt techniki, ale lepsze niż patyki, jak i sprzęt kamienny. W [[Egipt|Egipcie]], gdzie te miecze były popularne, ciężko było o jakikolwiek [[lód]] (biedni władcy, nie mogli oznaczyć swojego „sprzętu”). |
|||
Bardzo popularne w Starożytnym [[Rzym]]ie były miecze o nazwie ''gladius''. Służyły do zadawania pchnięć. Jak to wyglądało? Taki legionista rzucał miecz pod [[noga|nogi]] [[przeciwnik]]a, ten się pochylał, żeby go podnieść. A legionista po cichutku zachodził przeciwnika od tyłu i go pchał tak<ref>Nie zboczeńcu, to nie to, o czym myślisz!!!</ref>, by ten się przewrócił. Nawet ja znalazłbym skuteczniejsze jego zastosowanie… |
|||
== Wczesne średniowiecze == |
|||
Potem był okres wczesnego [[Średniowiecze|średniowiecza]]. [[Niemcy|Germanie]], [[Wikingowie]]… oni upodobali sobie tę broń. Wiele mieczy miało nadane [[imię|imiona]] nawiązujące do potencjalnych możliwości broni i właściciela: ''Brzeszczotem po [[jądra|jajach]]'', ''Kosi kosi łapci''. Inną metodą było przypisywanie nazw, które tylko właściciel mógł wymówić: ''Eyjafjallajokull'' czy ''Kwas Deoksyrybonukleinowy''. W tych czasach żyły jeszcze [[krasnoludy]], a popisem ich umiejętności było wyrycie runu ''Na pohybel skur{{cenzura3}}nom!'' na ostrzu Sihill<ref>dane z Wydziału Ekonomicznego w Oxfordzie</ref>. |
|||
== Średniowiecze == |
|||
W średniowieczu zaczęto robić coraz większe miecze – 1,5-ręczne, 2-ręczne, 2,5-ręczne, czy 4-ręczne (dwuosobowe). Wbrew pozorom nie były one aż takie ciężkie. Przykładowo: 1,5 ręczny bastard ważył zaledwie 115-195 łutów<ref>Pomyślałeś, że podam tu przelicznik? Takiego wała! No dobra, mogę ci powiedzieć że to 1/16 grzywny, lub 1/32 funta hahahahaha…</ref>. Miecze były nieraz otaczane czcią, budowano im pomniki, świątynie, oddzielne [[Sauna|sauny]] czy ładniejsze ławeczki w parkach. |
|||
{{przypisy}} |
|||
{{broń}} |
|||
[[Kategoria:Broń biała]] |
|||
[[en:Sword]] |
|||
[[fi:Miekka]] |
|||
[[ja:剣]] |
|||
[[no:Sverd]] |
|||
[[ru:Меч]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 16:00, 20 kwi 2023
Miecz – kawał ostrego żelastwa służącego do zadawania śmierci, bólu, zniszczenia i chaosu w odmętach Valhalli.
Geneza i prehistoria[edytuj • edytuj kod]
Miecze powstały zapewne w wyniku ewolucji najbardziej epokowej broni ludzkości – kija. Zauważono jednak, że za słabo napierdala i trzeba go ulepszyć. Jakiś geniusz doszedł więc kiedyś do wniosku, że jak coś jest twardsze od kija to będzie skuteczniejsze[1]. A jak się jeszcze to zaostrzy… to już w ogóle cud, miód i orzeszki[2] Na początku nie znano metalu, toteż miecze robiono z lodu. Te lodowe były w pewnej kwestii nawet lepsze – można je było bardzo łatwo ostrzyć. Wodzowie i wielcy wojownicy na tych terenach robili swoje miecze z własnego kału. Nie wiadomo, czy takowa broń miała jakieś dodatkowe bonusy poza uzyskaniem wartości −10
Następnie tworzono już prawdziwe miecze z metalu. Z tym, że ten metal nie był stalą. Co więcej, nie był nawet żelazem. Były z brązu[3]. Nie był to może szczyt techniki, ale lepsze niż patyki, jak i sprzęt kamienny. W Egipcie, gdzie te miecze były popularne, ciężko było o jakikolwiek lód (biedni władcy, nie mogli oznaczyć swojego „sprzętu”). Bardzo popularne w Starożytnym Rzymie były miecze o nazwie gladius. Służyły do zadawania pchnięć. Jak to wyglądało? Taki legionista rzucał miecz pod nogi przeciwnika, ten się pochylał, żeby go podnieść. A legionista po cichutku zachodził przeciwnika od tyłu i go pchał tak[4], by ten się przewrócił. Nawet ja znalazłbym skuteczniejsze jego zastosowanie…
Wczesne średniowiecze[edytuj • edytuj kod]
Potem był okres wczesnego średniowiecza. Germanie, Wikingowie… oni upodobali sobie tę broń. Wiele mieczy miało nadane imiona nawiązujące do potencjalnych możliwości broni i właściciela: Brzeszczotem po jajach, Kosi kosi łapci. Inną metodą było przypisywanie nazw, które tylko właściciel mógł wymówić: Eyjafjallajokull czy Kwas Deoksyrybonukleinowy. W tych czasach żyły jeszcze krasnoludy, a popisem ich umiejętności było wyrycie runu Na pohybel skur
nom! na ostrzu Sihill[5].
Średniowiecze[edytuj • edytuj kod]
W średniowieczu zaczęto robić coraz większe miecze – 1,5-ręczne, 2-ręczne, 2,5-ręczne, czy 4-ręczne (dwuosobowe). Wbrew pozorom nie były one aż takie ciężkie. Przykładowo: 1,5 ręczny bastard ważył zaledwie 115-195 łutów[6]. Miecze były nieraz otaczane czcią, budowano im pomniki, świątynie, oddzielne sauny czy ładniejsze ławeczki w parkach.
Przypisy
- ↑ Metoda prób i błędów. Głównie błędów
- ↑ Fistaszki oczywiście
- ↑ Brąz to, wbrew pozorom, nie barwa kredki
- ↑ Nie zboczeńcu, to nie to, o czym myślisz!!!
- ↑ dane z Wydziału Ekonomicznego w Oxfordzie
- ↑ Pomyślałeś, że podam tu przelicznik? Takiego wała! No dobra, mogę ci powiedzieć że to 1/16 grzywny, lub 1/32 funta hahahahaha…
