Nikita Chruszczow: Różnice pomiędzy wersjami
(won z kucykami) |
Znacznik: rewert ręczny |
||
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 4: | Linia 4: | ||
{{cytat|Oh, '''Nikita'''!|Elton John o '''Nikicie'''}} |
{{cytat|Oh, '''Nikita'''!|Elton John o '''Nikicie'''}} |
||
{{cytat|'''Chruszczow''' był po prostu niezłym rockandrollowcem|[[Michaił Gorbaczow]] o '''Chruszczowie''', 14 grudnia 1991}} |
|||
'''Nikita Chruszczow''' (ur. [[17 kwietnia]] [[1894]] w Kalinówce koło Kurska, zm. [[11 września]] [[1971]] w [[Moskwa|Moskwie]]) – słynny [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] [[modelka|model]] i [[aktor]], znany z wiekopomnej [[reklama|reklamy]] [[but]]ów „Nikecharosze” oraz „Dżugaszwili”. |
'''Nikita Chruszczow''' (ur. [[17 kwietnia]] [[1894]] w Kalinówce koło Kurska, zm. [[11 września]] [[1971]] w [[Moskwa|Moskwie]]) – słynny [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] [[modelka|model]] i [[aktor]], znany z wiekopomnej [[reklama|reklamy]] [[but]]ów „Nikecharosze” oraz „Dżugaszwili”. |
||
Linia 29: | Linia 30: | ||
{{Komunizm2}} |
{{Komunizm2}} |
||
{{stopka}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Chruszczow, Nikita}} |
{{DEFAULTSORT:Chruszczow, Nikita}} |
||
Linia 38: | Linia 40: | ||
[[ru:Никита Сергеевич Хрущёв]] |
[[ru:Никита Сергеевич Хрущёв]] |
||
[[Kategoria:Politycy Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego]] |
[[Kategoria:Politycy Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego]] |
||
[[Kategoria:Ukraińscy politycy]] |
|||
[[Kategoria:Dyktatorzy]] |
[[Kategoria:Dyktatorzy]] |
||
[[Kategoria:Wojskowi]] |
Aktualna wersja na dzień 18:27, 21 paź 2021
Ten artykuł dotyczy rosyjskiego komunisty. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Oh, Nikita!
- Elton John o Nikicie
Chruszczow był po prostu niezłym rockandrollowcem
- Michaił Gorbaczow o Chruszczowie, 14 grudnia 1991
Nikita Chruszczow (ur. 17 kwietnia 1894 w Kalinówce koło Kurska, zm. 11 września 1971 w Moskwie) – słynny radziecki model i aktor, znany z wiekopomnej reklamy butów „Nikecharosze” oraz „Dżugaszwili”.
Urodził się jako niezły model i takim pozostał do końca życia. Reklamował różne ciuchy, często-gęsto występując na wybiegu ze swoim najlepszym kumplem i przyjacielem – Wiesławem.
Zasłynął podczas prezentacji nowej kolekcji butów Dżugaszwili w październiku 1962 roku. Wtedy to na forum Rady Bezpieczeństwa ONZ w szokujący sposób zareklamował buty z tej kolekcji, a zwłaszcza modele o nazwie Kuba i Rakieta. Początkowo planował wystąpić z programem artystycznym pt: Dżugaszwili życie ci umili, ale wychodząc na wybieg zrezygnował z tego pomysłu i w spontanicznym porywie, najzwyczajniej w świecie zdjął but i zaczął walić nim w pulpit skandując jedne z przygotowanych na tę okazję wierszy. W rezultacie następnego dnia wszystkie gazety świata opublikowały materiał z tej akcji, zaś wyżej wymienione buty zaczęły się sprzedawać w zawrotnym tempie i Związek Radziecki po raz kolejny mógł wyjść z kryzysu gospodarczego, który był wynikiem spisku imperialistyczno-burżuazyjnych mocarstw zachodnich.
W późniejszym okresie życia zajął się propagowaniem upraw bawełny na stepach Azji Środkowej, czym chciał wspomóc wielką akcję utrącania monopolu USA w tym sektorze gospodarki. Za to wszystko został uhonorowany przez partię wyjątkowym przywilejem spokojnej śmierci w daczy pod Moskwą, bez ingerencji osób trzecich i czwartych.
Osiągnięcia[edytuj • edytuj kod]
- W 1963 chciał zagrać z Kennedym w krykieta, dlatego zainstalował u swojego druha Fidela na Kubie swoje radzieckie rakietki. Niestety, Kennedy'emu się ów pomysł nie spodobał, przez co Nikita był gromko obrażony.
- W państwie powszechnej szczęśliwości nie było biedy, ale i tak obowiązkowo Nikita dla każdego budował dom. W końcu od przybytku głowa nie boli.
- Wszystkie, nawet nieurodzajne pola, zasiewał kukurydzą. W końcu mogło zabraknąć chleba, ale kukurydzy nigdy.
- Jego osiągnięciem życia było wzniesienie pewnego niewysokiego murka pod Berlinem. Tak naprawdę Nikita chciał w ten sposób odgraniczyć się od swojej teściowej, która, jak się okazało, mieszkała w Berlinie Zachodnim, ale jako pretekst do jego wybudowania wygodnie posłużyła masowa migracja niewdzięcznych mieszkańców Berlina Wschodniego.