Worek na kapcie

Szablon:T stworzenie hodowlane służące do przechowywania trampek z metką. Duże skupiska tych stworzeń można zaobserwować w okresach od września do czerwca w szatni.

Migracje

Stworzenia te często migrują. Zostają wyprowadzane przez swoich właścicieli zwykle w kwietniu i grudniu. Czasami przenoszone są przez obcych osobników bez wiedzy właściciela w inne miejsce. Rzadkie okazy giną bezpowrotnie łącznie z zawartością.

Budowa

Zwierzęta te mają długi ogon łączący się z odbytem w dwóch miejscach. Worki na kapcie niczym kameleony potrafią wtapiać się w tłum. Mają wszystkie możliwe umaszczenia, od laleczek Barbie po proste, jednokolorowe. Mają bardzo krótkie futerko lub śliską skórę. Kształt ich ciała zmienia się pod wpływem ułożenia w nim posiłku. Odżywiają się obuwiem. Paszcza i odbyt są połączone w jeden otwór. Wytworzyły przez to jelito kalne i jelito przełykowe. Jelito kalne w godzinach popołudniowych wydala pokarm. Jelito przełykowe w godzinach porannych transportuje pokarm do jamy brzuchowej, która przechowuje pokarm, a następnie transportuje go do jelita kalnego. Do procesu konsumpcji potrzebna jest istota ludzka.

Inne zastosowania

Jednym z wielu (dokładnie w pizdu do kwadratu) zastosowań worka na kapcie jest wykorzystanie go w celu samoobrony. Gdy jego trzewia nie pochłonęły jeszcze swej ulubionej, obuwniczej zawartości, jest to idealny materiał do ćwiczeń skrytobójstwa (myślicie że Agent 47 od razu używał metalowej linki?). W wariancie wypełnionym natomiast stanowi śmiercionośną broń miotaną bądź – po dresiarsku – niezastąpione narzędzie wpierdolu. Już w najdawniejszych wzmiankach o Wielkich Przedwiecznych i początkach świata worek na kapcie odgrywał najważniejszą rolę Boskiego Oręża.

To jest tylko zalążek artykułu związany ze szkołą. Jeśli cały czas odrabiasz prace domowe – rozbuduj go.