7TP

Kupą, mości panowie, a zwycięstwo będzie nasze!

W czasie kampanii wrześniowej czołg 7TP walczył z przeważającymi siłami wroga z siłom i godnościom osobistom

Typowy gimnazjalista o czołgu 7TP

Kiedy bendom polskie czougi w wocie? Chciaubym pojeścić 7tp!!!11

Większość polskich graczy w World of Tanks

Czołg wspaniały, tylko pancerz kurewski

Pan Marszałek ze znaną sobie swadą o czołgu 7TP

O mein Gott!

Załoga PzKpfw I o czołgu 7TP

Bes sęsu

Jasiu Śmietana o polskiej koncepcji rozwoju sił pancernych

7TP (skrót od siedmiotonowy polski, tudzież siedem tanich piw (odnoszący się do kosztów produkcji, czyli 231000 ówczesnych złotych, obecnie 2310000) lub siedem trafionych Panzerów) – polski czołg lekki z okresu drugiej światowej rozpierduchy, zwany również polską wunderwaffe czy też pancerną pięścią (no, może piąstką) Wojska Polskiego.

Kulisy powstania

Polska w latach 30. XX wieku rosła w siłę, a ludzie żyli dostatnie próbowała na wszelkie sposoby dołączyć do grona rozwiniętych państw Europy Zachodniej. W tamtych zamierzchłych czasach, kiedy nie istniała jeszcze Unia Europejska, każdy szanujący się autokrata posiadał oddziały pancerne zdolne w kilka minut rozpędzić wiec opozycji lub stłumić robotnicze powstanie. Marszałek Śmigły-Rydz zdecydował więc podnieść prestiż Polski (a przede wszystkim swój) na arenie międzynarodowej i postanowił podjąć trud budowy własnych sił pancernych.

Dociekliwy czytelnik zauważy pewnie, że Polska posiadała już wcześniej wozy opancerzone, takie jak francuskie FT-17 lub tzw. tankietki. W artykule mowa jest jednak o czołgu a nie o pojazdach przegrywających wymianę ognia ze snopowiązałką.

Konstrukcja

W założeniach konstrukcyjnych 7TP miał również dobrze komponować się z nadwiślańską przyrodą

7TP był produkowany w Polsce na licencji angielskiego Vickersa, jednak brak wystarczających nakładów finansowych wymusił na projektantach zastosowanie całkiem innych niż w pierwowzorze rozwiązań technicznych. Zamiast nitowanego, stalowego pancerza używanego w większości tego typu konstrukcji, zastosowano azbest oraz gipsokarton (co ciekawe, niemieckie Panzery i tak miały problemy z jego przebiciem). Dwusuwowy silnik od glebogryzarki oraz zawieszenie wykonane z ramy roweru Wigry 3 pozwalało na okrążanie i niszczenie całych niemieckich kolumn pancernych (jednym czołgiem). Armata Bofors kaliber 200 volt 37 mm ze specjalną, gwintowaną lufą (wykonaną w amerykańskiej technologii „on eye”) pozwalała na precyzyjne niszczenie Panzer I z odległości 20 km, strzelając kamieniami. Koszt produkcji tego cuda zamykał się we wspomnianych już na wstępie 7 tanich piwach. Radzieccy uczeni z Instytutu Moskiewskiego obliczyli, że gdyby wydali cały budżet Ministerstwa Obrony na produkcję 7TP, to do końca roku 1940 mieliby ich tyle, że ja pierdolę spokojnie powstrzymaliby niemiecki atak i wojna skończyłaby się wcześniej.