Chiny: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 8: | Linia 8: | ||
ps. usunełam to poniewaz to co tu pisze to nie humor, lecz proba ublizenia innemu narodowi. |
|||
== Gospodarka == |
|||
wiekszosc osob, ktore to czyta nie bylo w chinach wiec latwo im wmowic rozne rzeczy odbiegajace od rzeczywistosci, ktore ktos ujol w "humorem". |
|||
Chiny eksportują głównie [[zupka chińska|zupki chińskie]], reklamowane jako najlepsze odżywki do włosów przetłuszczających się. Niestety, wredni kapitaliści produkują ich podróbki w [[Radom|Radomiu]], co jest dowodem na egoizm kultury zachodniej. Wbrew powszechnej opinii, Chińczycy utrzymują, iż legendarny wynalazca [[zupka chińska|zupek chińskich]], [[Momofuku Ando]] pochodził z Chin, gdyż brat wujka jego kuzynki był Chińczykiem. |
|||
== Wojna z Japończykami == |
== Wojna z Japończykami == |
||
Wersja z 11:44, 6 cze 2009
Zanim zaczniesz rewolucję, bo jest właśnie moda, to sprawdź, gdzie zrobili Twojego iPoda.
- Tede reklamując Chiny jako tanią siłę roboczą
– Czym się różni jeden Chińczyk od drugiego?
– Niczym.
- Popularny kawał
Jakie trzy rzeczy powinien zrobić w życiu prawdziwy Chińczyk? - Buty, Spodnie i Magnetofon.
Chiny – kameralny kraj, upchnięty między Japonią i Tybetem. Tutaj ludzie kłaniają się na ulicach obrazom wielkiego Mao Tse Tunga.
ps. usunełam to poniewaz to co tu pisze to nie humor, lecz proba ublizenia innemu narodowi. wiekszosc osob, ktore to czyta nie bylo w chinach wiec latwo im wmowic rozne rzeczy odbiegajace od rzeczywistosci, ktore ktos ujol w "humorem".
Wojna z Japończykami
W latach 30. ubiegłego wieku rozpoczęła się bratobójcza wojna między Chińczykami a Japończykami. Władcy Zachodu kibicowali oczywiście Chińczykom, bo stanowili oni duży procent wyborczy. Chociaż Japończyków było kilkakrotnie mniej, to liczny naród chiński nie potrafił zorganizować skutecznej obrony. Padło wiele miast, w tym Nankin, gdzie wredne Japońce zmasakrowały ludność. Ostatecznie Japończycy opuścili tamtejsze tereny, zostawiając spaloną ziemię i wysuszone pola ryżowe.
Kolebka Prasłowian
Od wielu lat toczą się spory o to, gdzie znajduje się prawdziwa ojczyzna Słowian. Część antropologów, archeologów i etnografów widziało ją nad brzegami Dunaju, część – na stepach naddnieprzańskich, część nawet nad brzegami Missisipi. Wszystkie te koncepcje nosiły stygmat tymczasowości. Nauka współczesna jest coraz bardziej przekonana, że kolebka Prasłowian kołysała się znacznie dalej. Przyjrzyjmy się faktom, które dają wiele do myślenia: Wysoka konsumpcja ryżu (m. in. do popularnych gołąbków). Dużo żywności pochodzącej z owadów (patrz wyżej), zwłaszcza z biedronek. Ogólnie, a zwłaszcza w szczególności, niski wzrost oraz ciemne owłosienie m. in. na głowie, chód kaczkowaty. Pewna ilość ludzi podobnych z wyglądu, gadających do siebie w telewizji niezrozumiałym językiem. Ptasia epidemia. Pokłady glinki i tradycje w wyrobie fajansów. W związku z powyższym pewna liczba fajansiarzy. Co najmniej dwie duże rzeki uchodzące do morza. Kiedyś tam podobna liczba ludności (ok. 40 mln.) Znaczne przywiązanie rządu do PR i PR do rządu. Uwaga, ważne! Zamiłowanie do zupy z kury z makaronem. Przykłady zresztą można by mnożyć. Istnieją również silne dowody na to, że imię Rzepicha to typowa dla języków zachodniosłowiańskich twarda wymowa imienia Lepicha (symptomatyczny zlepek głosek -ich- lub -chi- oraz zanik nosowego n w wygłosie!), skąd już tylko dwa czy trzy kroki do stwierdzenia, że prasłowiańska ceramika kultury pucharów lejkowatych posiada bezpośrednie związki z ceramiką chińską i jest z nią bardzo blisko skoligacona. Ponadto znaczące podobieństwa w brzmieniu nazw własnych, zwłaszcza miejscowości. Zwróćmy uwagę na podobieństwo nazw: Pekin – Nakło, Szanghaj – Suwałki, Toruń – Makau (w ostatnim przykładzie bardzo zbliżona artykulacja głoski „l” palatalizowanego przedniojęzykowo-zębowo-nosowa). Cóż, wypada jedynie czekać z na upragniony moment, gdy na zegarze dziejów wybije odpowiednia godzina a prasłowiańska dolina Jangcy powróci do Macierzy i nastąpi prawdziwie ostateczne zjednoczenie wszystkich ziem odzyskanych.
Zobacz też
