Wolne Miasto Gdańsk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(→‎Historia: zostawię w ten sposób)
(Jako gdańszczanin składam veto)
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
{{sur|niemieckiego tworu|inne rozwinięcia skrótu [[WMG]]}}
{{sur|niemieckiego tworu|inne rozwinięcia skrótu [[WMG]]}}
{{Państwo infobox
|państwo = Danzig
|stolica = Danzig
|symbol =
|symbol nazwa =
|ustrój = <del>nazizm</del> miłość do Polski
|język =
|ludność = znacząca przewaga Polaków (4%) i nieznaczna mniejszość Niemców (96%)
|religia =
|bohater narodowy =
|waluta =
|mapa = Free_City_Danzig_1930.svg
}}
{{Cytat|My nie znamy pojęcia pokoju za wszelką cenę!|[[Józef Beck]] deklaruje obronę [[Gdańsk|niemieckiego miasta]] przed Niemcami}}
{{Cytat|My nie znamy pojęcia pokoju za wszelką cenę!|[[Józef Beck]] deklaruje obronę [[Gdańsk|niemieckiego miasta]] przed Niemcami}}
'''Wolne Miasto Gdańsk''' ([[język niemiecki|właśc.]] '''Freie Stadt Danzig''' ur. [[15 listopada]] [[1920]], zm. [[1 września]] [[1939]]) – przedwojenne państwo niemieckie, za które polscy żołnierze [[Oblężenie Westerplatte|dzielnie walczyli]] w imię utrzymania Polski przy [[Morze Bałtyckie|Bałtyku]]. Jedyna słuszna przyczyna wybuchu [[II Wojna Światowa|II wojny światowej]]. W okresie rządów [[Adolf Hitler|austriackiego malarza]] liczba [[swastyka|swastyk]] wywieszanych na budynkach była większa niż w [[Berlin]]ie.
'''Wolne Miasto Gdańsk''' ([[język niemiecki|właśc.]] '''Freie Stadt Danzig''' ur. [[15 listopada]] [[1920]], zm. [[1 września]] [[1939]]) – przedwojenne państwo niemieckie, za które polscy żołnierze [[Oblężenie Westerplatte|dzielnie walczyli]] w imię utrzymania Polski przy [[Morze Bałtyckie|Bałtyku]]. Jedyna słuszna przyczyna wybuchu [[II Wojna Światowa|II wojny światowej]]. W okresie rządów [[Adolf Hitler|austriackiego malarza]] liczba [[swastyka|swastyk]] wywieszanych na budynkach była większa niż w [[Berlin]]ie.
Linia 18: Linia 5:
== Ludność ==
== Ludność ==
Odsetek ludności niemieckiej Wolnego Gdańska wzrasta wprost proporcjonalnie do poziomu klasy, dla której został wydany podręcznik do historii. W przypadku podręcznika dla [[szkoła podstawowa|podstawówek]] procent ludności niemieckiej określany jest jako nie większy niż 5%, jednak już w repetytoriach maturalnych liczba ta wynosi ponad 50%, zaś [[Wikipedia]] uważa, że Niemców mieszkających w Wolnym Gdańsku było aż 85%, ale [[Niemcy (ludzie)|Niemcy]] twierdzą, że było ich 96%.
Odsetek ludności niemieckiej Wolnego Gdańska wzrasta wprost proporcjonalnie do poziomu klasy, dla której został wydany podręcznik do historii. W przypadku podręcznika dla [[szkoła podstawowa|podstawówek]] procent ludności niemieckiej określany jest jako nie większy niż 5%, jednak już w repetytoriach maturalnych liczba ta wynosi ponad 50%, zaś [[Wikipedia]] uważa, że Niemców mieszkających w Wolnym Gdańsku było aż 85%, ale [[Niemcy (ludzie)|Niemcy]] twierdzą, że było ich 96%.

== Stosunki z II Rzecząpospolitą ==
Stosunki między Wolnym Gdańskiem, a [[II Rzeczpospolita|przedwojenną Polską]] należały do najgorszych w Europie, w połowie lat trzydziestych [[Józef Piłsudski]] i [[Józef Beck]] potrafili się dogadać nawet z Hitlerem, podczas gdy władze Wolnego Gdańska ani myślały o planach wspólnego ataku na [[ZSRR]]. Mimo wszystkiego, wielcy polscy przedwojenni patrioci zadeklarowali [[Liga Narodów|Lidze Narodów]] obronę Gdańska w razie <del>udawanej wojenki</del> napaści [[Trzecia Rzesza|Trzeciej Rzeszy]].


== Historia ==
== Historia ==
Linia 27: Linia 11:


=== Wersja oryginalna ===
=== Wersja oryginalna ===
''Poparcie dla nazistów w Danzig było duże, tak więc mieszkańcom bardzo zależało na zjednoczeniu z Niemcami. Żeby wszystko wyglądało imponująco, Hitler kazał rozpocząć inwazję od ostrzelanie polskiego magazynu amunicji ze starego jak świat pancernika „Schleswig-Holstein”, który nadawał się na pływające muzeum. Nie przewidział jednak, że po kilku salwach Polacy wyciągną karabiny maszynowe i ostrzelają żołnierzy idących po to, by im zaproponować kapitulację. Stwierdził więc, że nie ma co się bić o mały półwysep i postanowił odciąć ich, zajmując całą Polskę.''
''Poparcie dla nazistów w Danzig było duże, tak więc mieszkańcom bardzo zależało na zjednoczeniu z Niemcami. Żeby wszystko wyglądało imponująco, Hitler kazał rozpocząć inwazję od ostrzelanie polskiego magazynu amunicji ze starego jak świat pancernika „Schleswig-Holstein”, który nadawał się na pływające muzeum. Nie przewidział jednak, że po kilku salwach Polacy wyciągną karabiny maszynowe i ostrzelają żołnierzy idących po to, by im zaproponować kapitulację. Stwierdził więc, że nie ma co się bić o mały półwysep i postanowił odciąć ich, zajmując całą Polskę.

''Władze Danzig nie pozostały bierne na te wydarzenia. Widząc szansę, na zjednoczenie z ojczyzną, wysłały miejską policję, by ta zamknęła polską pocztę. Listonosze jednak przerazili się perspektywą bezrobocia, tak więc chwycili karabiny i zaczęli strzelać do policjantów. Z pomocą musiały przyjść lokalne oddziały SS wyposażone w samochody pancerne. Po krótkiej walce udało się zaoferować pracownikom korzystne warunki zwolnienia. Tymczasem załoga magazynu amunicji ani myślała się poddawać. Nikogo to jednak nie interesowało i życie miasta toczyło się, jak gdyby nigdy nic. Załoga pancernika ze śmiechem robiła zakłady, ile wytrzymają. Wygrał Hans.''


== Życie kulturalne ==
== Życie kulturalne ==

Aktualna wersja na dzień 18:39, 11 lip 2023

My nie znamy pojęcia pokoju za wszelką cenę!

Józef Beck deklaruje obronę niemieckiego miasta przed Niemcami

Wolne Miasto Gdańsk (właśc. Freie Stadt Danzig ur. 15 listopada 1920, zm. 1 września 1939) – przedwojenne państwo niemieckie, za które polscy żołnierze dzielnie walczyli w imię utrzymania Polski przy Bałtyku. Jedyna słuszna przyczyna wybuchu II wojny światowej. W okresie rządów austriackiego malarza liczba swastyk wywieszanych na budynkach była większa niż w Berlinie.

Ludność[edytuj • edytuj kod]

Odsetek ludności niemieckiej Wolnego Gdańska wzrasta wprost proporcjonalnie do poziomu klasy, dla której został wydany podręcznik do historii. W przypadku podręcznika dla podstawówek procent ludności niemieckiej określany jest jako nie większy niż 5%, jednak już w repetytoriach maturalnych liczba ta wynosi ponad 50%, zaś Wikipedia uważa, że Niemców mieszkających w Wolnym Gdańsku było aż 85%, ale Niemcy twierdzą, że było ich 96%.

Historia[edytuj • edytuj kod]

Wersja IPN-u[edytuj • edytuj kod]

Gdańsk od zawsze był polski. Gdańsk miał polską duszę. W Gdańsku nawet koty szczekały po polsku. W pewnym momencie jednak Niemcy postanowiły odebrać nam nasze odwiecznie polskie miasto (warto jeszcze zaznaczyć, jak polskie ono było) i pod pretekstem respektowania woli marginalnej mniejszości niemieckiej, nadciągnęły z potężnym pancernikiem „Schleswig-Holstein”, po czym rozpoczęły atak na polskie wartości też, ale przede wszystkim na Westerplatte. Dzielni obrońcy powstrzymali najazd i już prawie zniszczyli III Rzeszę, ale jednak przegrali i Niemcy zajęli polski Gdańsk. Nie poddała się jednak załoga poczty polskiej, która heroicznie odpierała ataki SS wspieranego przez SA, Wehrmacht, kolaborantów, Luftwaffe, Heer, Kriegsmarine i Aviomarin. Niestety było ich zbyt niewielu, by uratować Gdańsk, Polskę, świat i nasze dusze przed grzechem.

Wersja oryginalna[edytuj • edytuj kod]

Poparcie dla nazistów w Danzig było duże, tak więc mieszkańcom bardzo zależało na zjednoczeniu z Niemcami. Żeby wszystko wyglądało imponująco, Hitler kazał rozpocząć inwazję od ostrzelanie polskiego magazynu amunicji ze starego jak świat pancernika „Schleswig-Holstein”, który nadawał się na pływające muzeum. Nie przewidział jednak, że po kilku salwach Polacy wyciągną karabiny maszynowe i ostrzelają żołnierzy idących po to, by im zaproponować kapitulację. Stwierdził więc, że nie ma co się bić o mały półwysep i postanowił odciąć ich, zajmując całą Polskę.

Władze Danzig nie pozostały bierne na te wydarzenia. Widząc szansę, na zjednoczenie z ojczyzną, wysłały miejską policję, by ta zamknęła polską pocztę. Listonosze jednak przerazili się perspektywą bezrobocia, tak więc chwycili karabiny i zaczęli strzelać do policjantów. Z pomocą musiały przyjść lokalne oddziały SS wyposażone w samochody pancerne. Po krótkiej walce udało się zaoferować pracownikom korzystne warunki zwolnienia. Tymczasem załoga magazynu amunicji ani myślała się poddawać. Nikogo to jednak nie interesowało i życie miasta toczyło się, jak gdyby nigdy nic. Załoga pancernika ze śmiechem robiła zakłady, ile wytrzymają. Wygrał Hans.

Życie kulturalne[edytuj • edytuj kod]

Nie było. Mieszkańcy płakali za Polską.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]