Islandia

I to jest to, z czego słynie Islandia! Mięso rekina, zwane tutaj hákarl suszone na sznurach, które tu widzimy. To mięso, od momentu zawieszenia, wisi tak około czterech, do pięciu miesięcy, a w tym czasie dokonuje się proces fermentacji. Proszę mi uwierzyć, wszyscy to tutaj jedzą. Ale powiem, że ten zapach jest po prostu, powalający. Mogą państwo żałować, że tego nie czują. A teraz, Ólafur, tutejszy rybak, przygotował dla mnie porcję hákarlu, a ja jej teraz skosztuję. Wygląda smakowicie, choć zapach mógłby zrazić niejednego smakosza. No to jak to mówią we Francji, błou apetit!

Robert Makłowicz o tym z czego słynie Islandia

Islandia – kraj wyspiarski leżący na końcu świata, a dokładniej w północno-zachodniej Europie. Zimny przez cały rok. Jego mieszkańcy są bardzo mądrzy i dobrzy dla obcokrajowców z innych krajów Europy Zachodniej i Północnej, a także Południowo-Zachodniej, Środkowo-Zachodniej i niektórych krajów Środkowej. Islandią rządzi parę osób w byłym budynku szkoły. Na Islandii co trzeci poławiacz wielorybów jest kobietą. Islandia ma 103 tysiące kilometrów kwadratowych powierzchni, ale tylko 300 tysięcy mieszkańców, a więc Polacy wyczuli szansę na odrobienie strat z epoki kolonialnej i obecnie są największą mniejszością narodową na wyspie.

Polacy skutecznie zajęli się eksploatacją wyspy doprowadzając do odpływu 80% pieniędzy Islandii i doprowadzając kraj na skraj bankructwa. Na całe szczęście Wielka Brytania dała Islandii bailout i Islandia znów jest krajem mlekiem i miodem płynącym, choć lepiej by rzec tranem i lawą.

Ustrój polityczny

Islandia jest krajem demokratycznym o parlamentarno-gabinetowym systemie rządów. Gabinetowym, bo w 1884r. 64 wielorybników z Reykjavika włamało się do gabinetu jedynego na wyspie lekarza i postanowiło stamtąd rządzić państwem. Ponieważ rządzili dobrze (wprowadzili 4 ustawy: o łapaniu wielorybów; o polowaniu na wieloryby;o zabijaniu wielorybów i o wielorybnictwie) parlament postanowił sprawować władzę wspólnie razem z nimi. Tak powstał Althing.

Islandia jest też jedynym demokratycznym krajem rządzonym przez dyktatora, którym jest Ólafur Ragnar Grímsson. Jest "prezydentem" od roku 1996. W 2000 i 2008 wybory zostały odwołane, gdyż "nie miał kontrkandydata". Wszyscy wiemy dlaczego. Tak czy siak Ólafur cieszy się szacunkiem na całym świecie w przeciwieństwie do innych tyranów takich jak Robert Mugabe Yoweri Museveni albo znacznie nam bliższy Aleksander Łukaszenka.

Gospodarka

Zatrudnienie w tym kraju przedstawia się następująco:

• 10% – łapacze wielorybów.
• 10% – polujący na wieloryby.
• 10% – mordercy wielorybów.
• 10% – wielorybnicy.
• 10% – rybacy pracujący na pierwszą zmianę.
• 10% – rybacy pracujący na drugą zmianę.
• 10% – rybacy pracujący na dwie zmiany.
• 10% – rybacy zajmujący się wielorybnictwem.
• 10% – wielorybnicy zajmujący się rybactwem.
• 5% – ludzie niewiedzący, czym się zajmują.
• 3% – piłkarze ręczni.
• 1% – Björk do spółki z Sigur Rósem.
• 1% – inne zawody.

Ciekawostki

• Islandczycy nie dziedziczą nazwisk po sobie. Tak więc jeśli Ólafur Ragnar Grímsson będzie mieć syna i zechce go nazwać Eidur, to jego syn będzie się nazywać np. Eidur Ólafursson, czyli Eidur syn Ólafura a jeśli będzie miał córkę i zechce ją nazwać Jóhanna, to będzie się ona nazywać Jóhanna Ólafurdóttir, czyli Jóhanna córka Ólafura. Łatwo więc wydedukować, iż prezydent Islandii nazywa się de facto i de iure Ólafur syn Gríma.
• Islandczycy w książkach adresowych są zapisywani alfabetycznie względem imienia a nie nazwiska, któych jak już wspomnieliśmy tak właściwie to nie posiadają.
• W Islandii nie można nazwać dziecka imieniem, które nie odmienia się zgodnie z islandzkimi przypadkami. Np. Specjalna Komisja ds. Dziewictwa i Niepokalania Języka Islandzkiego dodała do listy imion zakazanych imię Magnus, poularne imię w innych krajach skandynawskich, które według nich nie pasuje do języka islandzkiego. Co ciekawe, imię Magnús jest zatwierdzonym i dozwolonym imieniem...
• Islandczycy nigdy nie zamykają mieszkań.
• Jedyną bronią islandzkiej policji jest gaz obezwładniający.
• Ostatnie zabójstwo w Islandii - 1968 r.
• W ubojniach pod Rejkiawikiem pracują wyłącznie Polacy i Słowacy - rdzenni mieszkańcy trudnią się kierownictwem.