Litwa
| Litwa | |
|---|---|
| Stolica | Wilno (zawsze nasze, tylko na chwilę im pożyczyliśmy!) |
| Prezydent | Git-ten-na-nas Się-nada |
| Premier | Ingrida Levelgrind |
| Ludność | Litwini (przynajmniej dwaj) i troszkę Polaków, którzy przespali 1946 rok |
| Język urzędowy | język dzikich ludów bagiennych |
| Ustrój | pierdolnik sejmowy |
| Religia | Wielkie Przymioty Wiejopatisa |
| Waluta | |
 | |
| Mapa Litwy. Za każdym razem, jak czytasz nazwę miejscowości w wersji polskiej, jednemu Litwinowi pęka żyłka. Każda obcojęzyczna nazwa litewskiego miasta to dla Litwina nazwa polska. Bawcie się do woli. | |
A mogłeś kupić mieszkanie
- Wielki Książę Witold, do brata stryjecznego, który mógł kupić mieszkanie a ożenił się z trzynastolatką z jakiegoś operetkowego kraiku
Wracają z wycieczki. Nocnej, nawiasem mówiąc.
- Sąsiad Adasia Miałczyńskiego o nocnych wypadach Litwinów za ruską granicę.
Litwa (znana także jako ojczyzna moja) – las na trasie Suwałki – Dyneburg z dostępem do plaży, mityczna ojczyzna wielu Polaków. Wiemy o niej tylko z zapisków Adomasa Mickevičiusa, naszego narodowego wieszcza. Wg tych zapisków Litwa jest jak zdrowie, a dowie się tylko ten, kto las opuści. Świecie, padnij trupem. Ale tylko tik truputi, nie chcemy zostać sami.
Język[edytuj • edytuj kod]
Główny artykuł: język litewski
Język litewski, wraz z językiem miłujących zimniok kuzynów z północy, zaliczany jest do grupy bałtyckiej. Nauka imiesłowów w języku litewskim zaliczana jest do czynności wywołujących reakcje bełtyckie.
Język litewski, a raczej to co z niego zostało po kontaktach ze swołoczą pochodzenia słowiańskiego, chełpi się tym że jest najstarszym językiem indoeuropejskim. Jeśli już kogokolwiek to obchodzi, to muszę tego kogokolwiek zmartwić - ale nie ma tak prosto! Proszę sprawdzić w google translate jak będzie po litewsku indyk!
Pośmiane? Zaraz idziemy dalej.
Onomastyka Braci Litwinów (-hehe powiedziałeś onomastka - CIULPK BYBI IR EIK NAHUI)
Charakterystyczne dla mieszkańców tego kraju jest dodawanie wszędzie, gdzie się da angielskich przyrostków „-as”, „-us” and „-is”. Žydrūnas Savickas – oto typowe nazwisko anglo-litewskie. Co gorsza, nawet polskie nazwiska zostają bezczelnie zangielszczone, np. Kazimieras Marcinkevičius. Wilno to Vilnius, Kowno to Kaunas, a kiła to syfilis.
Atrakcje[edytuj • edytuj kod]
Z czego słynie Litwa? Przejeżdżamy przez Królestwo Polskie, widząc pola i łąki. Gdy poruszamy się po terenach byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego nie widać niczego innego, niż lasy. Z tego właśnie dzisiaj jeszcze słynie Litwa. Jest tam mnóstwo puszcz, a największa z nich nazywa się Lietuva.
Jadąc ku Wilnu, czujemy się jak w wirtualnej podróży po zonie destrukcji atomowej. W celu destrukcji atomowej żołądka polecam zastosowanie kartaczy, które pełnosprytni wojskowi litewscy angażują do swoich sił powietrznych.
Nie sposób pominąć rzeki, która nazywa się jota w jotę jak polski piosenkarz Czesław. Mowa o rzece Niemen, do której każdy uczeń szkoły średniej udaje się po dziś dzień jak na kopczyk grochu.
Inną charakterystyczną cechą Litwy jest zerowy ruch samochodowy. Litwini posiadają jedynie auta marki BMW i Porsche (rejestracja samochodów innych marek została zakazana w 2005 roku przez tamtejsze ministerstwo spraw wewnętrznych), a z uwagi na ich cechy charakterystyczne (96% z nich ma ponad 15 lat i przebieg poniżej 30.000 km) większość czasu spędzają w garażach i warsztatach niż na drogach. Wymusza to na złodziejach oszczędności i prokuruje pomyłki. Jeden z warsztatów powiadomił zdumionego klienta, że jakkolwiek by przyniesionych przez niego części nie składać, i tak wychodzi wiata przystanku autobusowego w Warszawie. Na skutek powyższych czynników ruch na litewskich drogach składa się głównie z polskich rowerzystów (latem), polskich zbłąkanych turystów którzy zamiast do Góry Kalwarii dojechali do Kalvariji oraz dzików, wiewiórek i jeleni.
Geografia[edytuj • edytuj kod]
Geograficzne położenie Litwy, w środku wschodniej części Europy, sprawia, że Litwinki są kobietami o niesłychanej urodzie. Polacy odwiedzający swoje zaścianki mają niezmierne kłopoty z opanowaniem chuci ku tym rusałkom, co często kończy się podpisaniem z nimi unii małżeńskiej na wzór księcia i króla Jogajla. Po naszemu Władzia Jagiełły. Takie małżeństwa mają swój wspólny język, nie biją się o walutę i płodzą przeważnie gromadkę dzieci wielkości dynastii.
Skład etniczny[edytuj • edytuj kod]
Etniczny skład Litwy to nie tylko Litwini i Polacy. Ci którzy w szkole średniej przechodzili katorgę lekturową, czytając odcinkowego Sienkiewicziusa wiedzą, że po dziś dzień m.in. w Trokach żyją Tatarzy i Karaimowie, co jest ewenementem na skalę europejską. Skąd się tu wzięli potomkowie Wielkiego Temudżyna? Otóż nie są to Turcy, a rdzenne plemię krymskie, osiadłe w Litwie na skutek zabiegów Vytautasa, czyli po polsku ks. Witolda, szalonego władcy który był skory Tatarom (po litewsku Totoriai) i nadał im za walkę ramię w ramię z panem Michałem (po polsku Michałem) mnóstwo przywilejów. Po dziś dzień możemy odwiedzać w Europie jurty tatarskie, przyglądać się buńczukom nadziewającym niegdyś wrogów ojczyzny i zwiedzać niezliczone pomniki litewskiego bohatera narodowego – Lucjana Żeligowskiego. Pamiętajmy również o tym, że Litwini i Łotysze to pojęcia zamienne, miejsca ich krajów na mapie zmieniają miejsce na każde zawołanie. Ponadto, po prostu kochają być myleni ze sobą, ale Litwini najbardziej sobie cenią nazwanie ich Polakami, gdyż powszechne jest przekonanie, że Litwin to najlepszy gatunkowo Polak!
Granice Republiki Litewskiej stanowią świadome nawiązanie do kontynentu afrykańskiego. Podyktowane jest ono pokrewnymi standardami w rozwiązywaniu konfliktów etnicznych. Ponieważ Litwa istnieje dłużej niż większość zdekolonizowanych państw, można obecny kształt stosunków między narodami Afryki zrzucić na karb pierwowzorów litewskich, zamiast na ten przykład obwiniać biedne i zaszczute pretensjami imperia europejskie.
Sport[edytuj • edytuj kod]
Wszyscy Litwini grają w koszykówkę, a każdy litewski klub sportowy nazywa się Žalgiris.
