Karabinek Beryl: Różnice pomiędzy wersjami
M (Drobna poprawa interpunkcyjna.) Znacznik: edytor wizualny |
|||
| (Nie pokazano 41 wersji utworzonych przez 25 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Rifle wz.1996 Beryl.jpg|320px|thumb|W sumie to tylko przemalowany kałasz. Ale najważniejsze, że nasz!]] |
|||
{{ek|niech ktoś mi to cos przeniesie do brudnopisu, to przerobie na artykul jutro}} |
|||
'''Karabin szturmowy wz. 96 „Beryl”''' – [[Polska|polska]] zabawka plastikowa, samoczynnie zacinająca się podróba [[Karabinek AK-74|AK-74]]. |
|||
== Historia == |
|||
''''''karabinek szturmowy Beryl'''''' |
|||
Karabinek Beryl powstał w roku [[1996]] jako bezpośredni efekt kandydowania Polski do [[NATO]], gdyż Wojsko Polskie po 50 latach używania [[Karabinek AK|kałaszy]] nagle potrzebowało broni na amerykańską amunicję (aby ew. móc z niej strzelać do naszych dawnych [[Rosja|rosyjskich]] sojuszników). Warunków tych nie spełniał produkowany od końca lat 80. [[Karabinek Tantal|Tantal]] (choć trzeba zauważyć, że ogólnie karabin ten nie spełniał żadnych warunków, nawet ruskich, nie mówiąc o [[NATO|natowskich]]), który był zasilany ruską amunicją kal. 5.45 mm. Co prawda na całym świecie, a w szczególności tam, gdzie jeżdżą polscy żołnierze, amunicję do kałasza można kupić na pierwszym lepszym targu w hurtowych ilościach, no ale jak [[Stany Zjednoczone Ameryki|Amerykanie]] tak każą, to cóż można zrobić? |
|||
== Budowa == |
|||
---- |
|||
Jako że nasi rodzimi konstruktorzy broni od czasów [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] nie stworzyli niczego naprawdę nowego, tak też Beryl jest po prostu kolejną, tępą przeróbką [[Karabinek AK-74|AK-74]]. Zmiany wobec pierwowzoru ograniczają się do wymiany lufy, zastąpienia imitacji drewna plastikiem, pomalowania tego wszystkiego na czarno i wstawienia składanej kolby oraz szyny dla celownika optycznego. Jakimś niesamowitym sposobem twórcom Beryla nie udało się praktycznie niczego spieprzyć i dzięki temu nie jest on w niczym gorszy od ponad sześćdziesięcioletniego kałasza. Nie jest też raczej w niczym lepszy, ale to i tak jest duży sukces. Poza tym Beryl posiada ogranicznik długości serii, ponieważ ma go [[karabin M16|M16]]. W konstrukcję ogranicznika włożono mnóstwo pracy i pomysłowości nie zważając na to, że przy szybkostrzelności 650–700 strzałów na minutę jest on całkowicie zbędny, ponieważ nawet słabo wyszkolony [[żołnierz]] poradzi sobie ze strzelaniem krótkimi seriami bez takiego gadżetu. |
|||
== Beryl w akcji == |
|||
Karabin Beryl jest indywidualną bronią samoczynno-zacinającą się. |
|||
Beryla od razu zaczęto produkować w dużych ilościach, dlatego też mógł stanowić podstawową broń piechura w czasie misji w [[Afganistan]]ie i [[Irak]]u. Polscy żołnierze bardzo się z tego cieszyli, gdyż pokazywać się amerykanom ze starymi kałaszami to okropny obciach, a Beryl po zamontowaniu [[celownik]]a optycznego (których o dziwo mamy już sporo, i dobrze, bo używając przyrządów mechanicznych ciężko trafić w drzwi od stodoły) wygląda prawie jak jakaś dobra broń. Zmyłka ta jest na tyle skuteczna, że nabierają się na nią nawet islamscy partyzanci. Ponoć na rynku z [[Bagdad]]u Beryl jest wart ok. 600 [[dolar]]ów, podczas gdy egzemplarz [[karabin G36|H&K G36]], jednego z najlepszych karabinów szturmowych świata, kosztuje 800. Musi to o czymś świadczyć. Być może jakieś znaczenie ma odziedziczona po kałachu niezawodność. W odróżnieniu od większości konstrukcji zachodnich wszelkie kałachopodobne załadowane w miarę sprawną amunicją strzelają bez względu na warunki i traktowanie. Beryl też. |
|||
Ma on zmienić nastawienie amerykańskich wojaków, którzy z politowaniem patrzyli na kilkudziesięcioletnie samopały zwane też "Kałachami".<br> |
|||
Zmieniony mechanizm spustowy z ogranicznikiem długości serii uniemożliwia bezmyslne strzelanie ogniem ciągłym, |
|||
z czego słynie polskie wojsko. <br> |
|||
Zasilanie z jakże solidnych magazynków o pojemności 30 naboi, które są tak zaawansowane technicznie,że z pewnością wytrzymają jakże ciężką próbe, wystrzelenia trzech serii pod rząd. <br> |
|||
Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki i szczerbinki, karabin Beryl posiada też genialne mocowonia do celowników optycznych,<br> |
|||
które są bardzo potrzebne poniewaz z otwartych przyrządów cieżko trafić w drzwi od stodoły. <br> |
|||
Ponadto fakt iz polska broń może posiadac celowniki optyczne, |
|||
które wszedzie indziej są już dosyc powszechnym zjawiskiem, <br> |
|||
podnosi morale zołnierzy, którzy sa dowartościowani że dorównują prawie amerykanom i czują się prawie jak wyborowi strzelcy. <br> |
|||
Niemniej polska armiia, która jest bardzo zaawansowana technicznie, |
|||
bardzo docenia mozliwość korzystania z wz. 96 Beryl gdyż jest on bronia praktyczną i niezawodną. <br> |
|||
Warto też podkreślić że MON postanowił zmienic kaliber etatowej bronii WP na 5,56 mm, <br> |
|||
gdyż amunicja 7,62 x 39 mm jest znacznie cięższa i utrudnia polskiemu wojakowi marsz w oporządzeniu, którego pas po 5 kilometrowym marszu znajduje się mniej więcej na szyi żołnierza. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Pistolet P-64]] |
|||
* [[Vis]] |
|||
* [[Wojsko Polskie]] |
|||
{{Broń}} |
|||
---- |
|||
[[Kategoria:Broń strzelecka|Beryl]] |
|||
[[Kategoria:Polska broń]] |
|||
Polscy zołnierze uważają że Beryl jest swojski i ma wszystko czego potrzeba i jest wypasiony. Według nieoficjalnych informacji z Iraku roku 2002 za każdy <br> znaleziony egzemplarz karabinu Beryl terroryści płacili około 600 USD swoim ludziom, w tym samym czasie jeden egzemplarz karabinu HK G36 z mechanicznymi przyrządami celowniczymi kosztował na targu w Bagdadzie około 800 USD. <br> '''To chyba o czymś świadczy prawda? ''' |
|||
--[[Użytkownik:213.158.196.98|213.158.196.98]] 19:58, 13 kwi 2008 (UTC)''Szymanik'' |
|||
Aktualna wersja na dzień 09:57, 21 maj 2021
Karabin szturmowy wz. 96 „Beryl” – polska zabawka plastikowa, samoczynnie zacinająca się podróba AK-74.
Historia[edytuj • edytuj kod]
Karabinek Beryl powstał w roku 1996 jako bezpośredni efekt kandydowania Polski do NATO, gdyż Wojsko Polskie po 50 latach używania kałaszy nagle potrzebowało broni na amerykańską amunicję (aby ew. móc z niej strzelać do naszych dawnych rosyjskich sojuszników). Warunków tych nie spełniał produkowany od końca lat 80. Tantal (choć trzeba zauważyć, że ogólnie karabin ten nie spełniał żadnych warunków, nawet ruskich, nie mówiąc o natowskich), który był zasilany ruską amunicją kal. 5.45 mm. Co prawda na całym świecie, a w szczególności tam, gdzie jeżdżą polscy żołnierze, amunicję do kałasza można kupić na pierwszym lepszym targu w hurtowych ilościach, no ale jak Amerykanie tak każą, to cóż można zrobić?
Budowa[edytuj • edytuj kod]
Jako że nasi rodzimi konstruktorzy broni od czasów powstania warszawskiego nie stworzyli niczego naprawdę nowego, tak też Beryl jest po prostu kolejną, tępą przeróbką AK-74. Zmiany wobec pierwowzoru ograniczają się do wymiany lufy, zastąpienia imitacji drewna plastikiem, pomalowania tego wszystkiego na czarno i wstawienia składanej kolby oraz szyny dla celownika optycznego. Jakimś niesamowitym sposobem twórcom Beryla nie udało się praktycznie niczego spieprzyć i dzięki temu nie jest on w niczym gorszy od ponad sześćdziesięcioletniego kałasza. Nie jest też raczej w niczym lepszy, ale to i tak jest duży sukces. Poza tym Beryl posiada ogranicznik długości serii, ponieważ ma go M16. W konstrukcję ogranicznika włożono mnóstwo pracy i pomysłowości nie zważając na to, że przy szybkostrzelności 650–700 strzałów na minutę jest on całkowicie zbędny, ponieważ nawet słabo wyszkolony żołnierz poradzi sobie ze strzelaniem krótkimi seriami bez takiego gadżetu.
Beryl w akcji[edytuj • edytuj kod]
Beryla od razu zaczęto produkować w dużych ilościach, dlatego też mógł stanowić podstawową broń piechura w czasie misji w Afganistanie i Iraku. Polscy żołnierze bardzo się z tego cieszyli, gdyż pokazywać się amerykanom ze starymi kałaszami to okropny obciach, a Beryl po zamontowaniu celownika optycznego (których o dziwo mamy już sporo, i dobrze, bo używając przyrządów mechanicznych ciężko trafić w drzwi od stodoły) wygląda prawie jak jakaś dobra broń. Zmyłka ta jest na tyle skuteczna, że nabierają się na nią nawet islamscy partyzanci. Ponoć na rynku z Bagdadu Beryl jest wart ok. 600 dolarów, podczas gdy egzemplarz H&K G36, jednego z najlepszych karabinów szturmowych świata, kosztuje 800. Musi to o czymś świadczyć. Być może jakieś znaczenie ma odziedziczona po kałachu niezawodność. W odróżnieniu od większości konstrukcji zachodnich wszelkie kałachopodobne załadowane w miarę sprawną amunicją strzelają bez względu na warunki i traktowanie. Beryl też.
