Bonifacy VIII: Różnice pomiędzy wersjami
(k) |
M (Dodaję szablon {{stopka}}) |
||
| (Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 10 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Giotto - Bonifatius VIII.jpg|thumb|Na fresku Bonifacy VIII. To pewno ten z żołędziem na głowie]] |
|||
'''Bonifacy VIII''' (właśc. '''Benedetto Gaetani''', ur. ok. [[1235]] w [[Anagni]], zm. [[11 października]] [[1303]] w [[Rzym]]ie) – od roku [[1294]] [[papież]] po abdykacji Celestyna V, do którego ustąpienia sam się przyczynił. Bonifacy był pierwszym papieżem, który ogłosił rok 1300 rokiem jubileuszowym dla wszystkich pielgrzymów odwiedzających grób świętego Piotra<ref>Dla Włochów pobyt trzydziestodniowy, dla pozostałych piętnastodniowy – żeby nie było</ref>. Villani, kronikarz Florencji, napisał na podstawie własnych obserwacji, że do Rzymu przybywało codziennie około 30 000 pielgrzymów, zaś ofiary były tak duże, że dwóch kleryków przez cały czas musiało zbierać pieniądze grabiami. |
|||
Pontyfikat Bonifacego upłynął pod znakiem konfliktu z królem [[Francja|Francji]] Filipem Pięknym<ref>No co, [[ciacho|facet]] nie może być ładny? Nie czepiajcie się!</ref>. Zaczęło się od tego, że Filip finansował działania wojenne z podatku nałożonego na duchownych. |
|||
{{stubrel}} |
|||
<br clear=all> |
|||
Bonifacy potępił te praktyki bullą ''Clericis laicos'' z 1296. W odpowiedzi Filip zakazał wywożenia złota i innych cennych towarów z Królestwa Francji. W roku 1302 Bonifacy wydał bullę ''Unam Sanctam'', w której zawarł fundamentalne poglądy dla przyszłości Kościoła. Bulla wywołała furię Filipa IV. Oskarżył on Bonifacego o nadużycia seksualne, biseksualizm, pedofilię, [[dendrofil]]ię, bluźnierstwa, uważanie eucharystii jedynie za ''mąkę i wodę'', niewiara w życie pozagrobowe, konszachty z diabłem, twierdzenie, iż grzechy cielesne nie są grzechami, zamordowanie Celestyna V, kupczenie godnościami kościelnymi, jedzenie mięsa w okresie postu, uzurpację urzędu papieskiego i herezję. Czyli standardowe zarzuty wobec hierarchów kościelnych XIII i XIV wieku. |
|||
{{papieże}} |
|||
Filip zwołał latem 1303 sąd nad Bonifacym, na który zawezwano również papieża. Bonifacy oczywiście się nie stawił. Król wysłał więc za nim swego przydupasa, Wilhelma Nogareta. Sługa dał papieżowi z liścia i Bonifacy umarł ze zdziwienia. |
|||
Ciało Bonifacego VIII zostało zakonserwowane w miodzie i przewiezione do Międzynarodowego Biura Miar i Wag. Jego twarz miała pełnić rolę wzorca jednostki zdziwienia, tzw. kilodziwu, definiowanej jako natężenie zaskoczenia wywołujące ustanie czynności życiowych mężczyzny w średnim wieku. Z nieznanych przyczyn jednostka nie weszła do codziennego użytku. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[papież]] |
|||
* [[średniowiecze]] |
|||
{{przypisy}} |
|||
{{Religie}} |
|||
{{stopka}} |
|||
[[Kategoria:Średniowiecze]] |
|||
[[Kategoria:Historia chrześcijaństwa]] |
|||
[[Kategoria:Papieże]] |
|||
[[Kategoria:Włosi]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 15:15, 20 lut 2021
Bonifacy VIII (właśc. Benedetto Gaetani, ur. ok. 1235 w Anagni, zm. 11 października 1303 w Rzymie) – od roku 1294 papież po abdykacji Celestyna V, do którego ustąpienia sam się przyczynił. Bonifacy był pierwszym papieżem, który ogłosił rok 1300 rokiem jubileuszowym dla wszystkich pielgrzymów odwiedzających grób świętego Piotra[1]. Villani, kronikarz Florencji, napisał na podstawie własnych obserwacji, że do Rzymu przybywało codziennie około 30 000 pielgrzymów, zaś ofiary były tak duże, że dwóch kleryków przez cały czas musiało zbierać pieniądze grabiami.
Pontyfikat Bonifacego upłynął pod znakiem konfliktu z królem Francji Filipem Pięknym[2]. Zaczęło się od tego, że Filip finansował działania wojenne z podatku nałożonego na duchownych.
Bonifacy potępił te praktyki bullą Clericis laicos z 1296. W odpowiedzi Filip zakazał wywożenia złota i innych cennych towarów z Królestwa Francji. W roku 1302 Bonifacy wydał bullę Unam Sanctam, w której zawarł fundamentalne poglądy dla przyszłości Kościoła. Bulla wywołała furię Filipa IV. Oskarżył on Bonifacego o nadużycia seksualne, biseksualizm, pedofilię, dendrofilię, bluźnierstwa, uważanie eucharystii jedynie za mąkę i wodę, niewiara w życie pozagrobowe, konszachty z diabłem, twierdzenie, iż grzechy cielesne nie są grzechami, zamordowanie Celestyna V, kupczenie godnościami kościelnymi, jedzenie mięsa w okresie postu, uzurpację urzędu papieskiego i herezję. Czyli standardowe zarzuty wobec hierarchów kościelnych XIII i XIV wieku.
Filip zwołał latem 1303 sąd nad Bonifacym, na który zawezwano również papieża. Bonifacy oczywiście się nie stawił. Król wysłał więc za nim swego przydupasa, Wilhelma Nogareta. Sługa dał papieżowi z liścia i Bonifacy umarł ze zdziwienia.
Ciało Bonifacego VIII zostało zakonserwowane w miodzie i przewiezione do Międzynarodowego Biura Miar i Wag. Jego twarz miała pełnić rolę wzorca jednostki zdziwienia, tzw. kilodziwu, definiowanej jako natężenie zaskoczenia wywołujące ustanie czynności życiowych mężczyzny w średnim wieku. Z nieznanych przyczyn jednostka nie weszła do codziennego użytku.
