Ewangelia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
(Allahu Thumburihhtu!)
Znacznik: przez API
M (rekat)
Linia 32: Linia 32:
{{Religie}}
{{Religie}}


[[Kategoria:Religia]]
[[Kategoria:Chrześcijaństwo]]

Wersja z 11:34, 2 maj 2019

Ewangelia – zbiór czterech tomów opowiadań dla dorosłych z gatunku gore. Jest to pierwszy w historii zbiór opowiadań, które prezentują taki sam problem oczami różnych osób – nastoletniego rybaka, lekarza, nastolatka-turysty stalkujacego św. Pawła oraz znienawidzonego przez normalnych ludzi celnika. Książka opowiada o historii schizofrenika imieniem Jezus i prezentuje problem nietolerancji panującej w ówczesnym Izraelu. W utworze znajdują się niektóre wątki poboczne jak pierwszy opisany kryzys imigracyjny w historii (ucieczka Maryi i Józefa do Egiptu, historia Marii Magdaleny oraz powołanie pierwszej grupy masońskiej składającej się dwunastu apostołów).

Gatunek

Ewangelia zawiera liczne elementy fantastyczne (np. nagłe uschnięcie drzewa figowego, uzdrowienie chorej dziewczynki i wskrzeszenie Łazarza), fantastyczno-naukowe (motyw z zapłodnieniem Maryi metodą in vitro), thrillera (spisek przeciwko głównemu bohaterowi). Sam utwór ma także wątki romantyczne (pasujące do taniego harlequina), które z niewiadomych powodów nie są publikowane. Wydawnictwa publikujące Ewangelię zawsze nie umieszczają sprostowania nazywanego „Ewangelią św. Piotra”. Fragmenty tej Ewangelii ukazały się dopiero w 2006 roku za sprawą amerykańskiego powieściopisarza Dana Browna. Treść zakazanego rozdziału wraz z naukową interpretacją ukazała się pod nazwą „Kod Leonarda da Vinci”.

Opis fabuły

Wiele wydań Ewangelii zawiera bogate rysunki – wśród nich np. pochód Jezusa do Jerozolimy

Ewangelia opowiada o historii Jezusa oczami czterech osób. Trzy pierwsze tomy są ze sobą zbieżne w wielu fragmentach, z kolei ostatnia część jest suplementem opowiadającym o podrywaniu Samarytanki przez Jezusa oraz prezentujący jak należy nakrywać do ostatniej wieczerzy. Pierwszy i trzeci tomik opowiadają także skróconą historię dzieciństwa Jezusa, w tym trolowanie wysoko postawionych kapłanów przez dwunastoletniego Jezusa. Wszystkie części kończą się opisami morderstwa Jezusa, powieszonego na krzyżu (w jednej z reedycji zamiast krzyża pojawia się pal) oraz proces hibernacji na trzy dni, podczas których ojciec Jezusa zamienia się w Morfeusza i podłącza Jezusa do oprogramowania nazywanego piekłem. Każda z części kończy się pobudką Jezusa i udzieleniem ostatnich wskazówek swoim uczniom.

Fragmenty używane podczas szkolnych analiz

  • A teraz przyprowadźcie tu tych moich wrogów, którzy nie chcieli, abym został ich władcą. Straćcie ich na moich oczach! (Łk. 19,17)[1]
  • Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. (Mt. 6,5) – sam fragment jest ciekawy, gdyż według przeciwników kościoła biskupi i moherowe berety robią coś zupełnie innego niż mówi Biblia. Biskupi uspokajają i przyznają, że chodzi tutaj wyraźnie o judaizm czyli o złych Żydów.
  • I nauczając dalej mówił: «Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok». (Mk. 12,38-40) – jak widać, Jezus ostrzegał nas przed Żydami i ich uczonymi z religii i ekonomii.
  • Lecz Jezus rzekł: «Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie». (Mt. 19,14) – popularny fragment, promowany przez biskupa Józefa Wojciechowskiego.
  • Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma (Mt. 25,29) – już 2000 lat temu przewidziano historię III RP.

Kontynuacje i kontrowersje

Ewangelia doczekała się wkrótce swojej kontynuacji nazywanej „Dziejami Apostolskimi”, poruszającą historię apostołów szerzących naukę Jezusa. Wkrótce doszły także listy apostolskie i Apokalipsa (czyli zapis snów Jana-apostoła, scenariusz do „Egzorcysty”). Wkrótce fani opublikowali swoje własne kontynuację oraz swobodne analizy. Już za czasów Mateusza, Marka, Łukasza i Jana inni apostołowie i bohaterowie powieści napisali swoje własne interpretacje. Duże kontrowersje przyniósł tomik Judasza, opisujący związek homoseksualny jego i Jezusa oraz broniący jego zdrady podczas porwania Jezusa. Wkrótce potem powstały różne kontynuacje i analizy – w Polsce dużą popularnością cieszą się interpretacje telewizyjne na Telewizja Trwam. W Ameryce wydawana jest kontynuacja zatytułowana jako „Księga Mormona”.

Pewnie kontrowersje wzbudza wydanie interpretacji wydawnictwa „Watchtower”, która zarzuca tłumaczom Ewangelii przekręcenie imienia ojca głównego bohatera, z Jahwe na Jehowa. Inne kontrowersje wzbudza Instytut Koszerności z Jerozolimy, która zarzuca pierwotnym autorom profanacje wypromowanej przez nich postaci „Mesjasza”. Dużą burzę wywołała także historia Jezusa z Arabii Saudyjskiej zawartej w bestsellerze Koran – w niej zaprezentowano drugi obraz Jezusa jako proroka. Obecnie trwają pracę nad utworzeniem ogólnego kanonu historii Jezusa – w tym celu papież Jan XXIII powołał program „Ekumenizm” mający na celu zjednoczenie wszystkich wydawnictw i dążenie do monopolu na historię Jezusa.

Przypisy

  1. Wiemy doskonale, że wyrwane z kontekstu i że Jezus wcale tego nie powiedział. Ale pasuje nam pod artykuł.