Rzeczpospolita Obojga Narodów
| Rzeczpospolita Obojga Narodów | |
|---|---|
 | |
| Całe szczęście, że to nie flaga Rzeczpospolitej | |
| Stolica | |
| Król | Pierwszy: Drugi Zyziu Ostatni: Stasiu alias Aug z Poniatowic |
| Ludność | Ok. 14 milionów, z czego: – 7 milionów Polaków; – 4 miliony Litwinów; – 3 miliony jakieś hołoty |
| Powierzchnia | W c j duża
|
| Język urzędowy | Polski, Łacina, Ruski |
| Ustrój | Monarchia |
| Religia | Mafia kościelna i jej odmiany |
| Waluta | Różna w różnych częściach kraju, głównie złote grosze |
Szlachta nie pracuje!
- Popularna do dziś dewiza Rzeczpospolitej
Ach... Rzeczpospolita, najsilniejszy kraj w Europie...
- Polak o Rzeczpospolitej
... który upadł przez tą głupią szlachtę!
- Polak o Rzeczpospolitej cd.
Polacy podporządkowali nas w zdradziecki sposób!
- Litwin o Rzeczpospolitej
HUUSAARIAAAAA!!!11!!1one!jeden!!
- Gimbus o wojsku Rzeczpospolitej
Rzeczpospolita Obojga Narodów (znana także jako Rzeczpospolita, I Rzeczpospolita, Rzplita oraz Nasza wielka Polska) – państwo imperialne, jaką była Polska w latach 1596–1795. Wtedy Polska była wielkim mocarstwem znajdującym się w centrum Europy podzielonym między skłóconą szlachtą Korony i Litwy. Co ciekawe, w nazwie pojawia się termin „Obojga Narodów”, chociaż krajem rządzili również Węgrzy, Ruski, Germańce i tym podobni. Rzeczpospolita charakteryzowała się całkiem sporym zróżnicowaniem kulturowym.
Historia
Początki
Pierwszym krokiem do utworzenia wspólnego państwa polsko-litewskiego była zawarta w 1385 unia w Krewie. Na przestrzeni całych dwóch wieków unia ta była na zmianę zacieśniana, osłabiana, przepijana, przegrywana w kartach, a nawet zrywana. Dopiero w drugiej połowie XVI wieku, kiedy nagle wszyscy uświadomili sobie, że Zyziu Drugi August nie ma syna, przystąpiono do działań mających na celu utrwalenie międzypaństwowego związku. Federacyjna Rzeczpospolita Obojga Narodów[1] powstała w efekcie Unii europejskiej Lubelskiej z 1569. Zawarcie unii między Polską i Litwą było jednym z głównych osiągnięć króla Zyzia Augusta. Po jego śmierci w 1572 doszło do bezkrólewia, podczas którego zreformowano system prawny kraju. Znacznie zwiększyły się wpływy szlachty, a także wprowadzono wolną erekcję elekcję jako sposób wyboru monarchy. Jako pierwszego wybrano Henrysia z Francji, który i tak wolał swoją ojczystą ziemię zamiast nas, przez co został zadźgany nożem z ręki zakonnika/zakonnicy.
U szczytu potęgi
Złoty wiek Rzeczypospolitej (nie mylić z Królestwem Polskim!) przypadł na koniec XVI i początek XVII wieku. W tym okresie skutecznie opieraliśmy się atakom Szwecji, Rosji i Tatarów. W 1654 roku Ruskie uchlali się na tyle, że odplili ofensywę przeciw Polsce, a w 1655 roku rozpoczął się potop szwedzki. Szwedzi splądrowali, spalili i zgwałcili większość kraju, a król Jan Kazimierz został zmuszony do ucieczki na Śląsk. Wprawdzie Szwedzi ostatecznie wycofali się z Rzeczypospolitej, ale państwo zostało osłabione, a także utraciło zwierzchność nad Inflantami i Prusami Książęcymi[2]. Jedynie częściowym powodzeniem zakończyła się wojna z Rosją, w efekcie której straciliśmy liczne ziemie na wschodzie (SMOLEŃSK KA!!!). Dalszy upadek pozycji państwa wiązał się z rządami Michała Korybuta Wiśniowieckiego i wojną z Imperium Osmańskim, po której tym razem straciliśmy w 1672 roku Podole i Ukrainę.
Nagła zmiana
Pod koniec XVII wieku, doszło do dość nietypowej sytuacji: otóż na froncie polsko-osmańskim był sobie hetman Jan III Sobieski, którego go obchodziła polityka. Jednakże niespodziewanie przyszła do niego królewska delegacja z oświadczeniem, że król Michał udławił się kiszonym ogórkiem został wybrany na nowego króla. Za jego panowania Rzeczpospolita zawarła sojusz z Habsburgami i razem z nimi przystąpiła do walki z Imperium Osmańskim. W 1683 Osmanie zostali pokonani pod Wiedniem, co zakończyło okres ich ekspansji w Europie. Po pokoju w Karłowicach w 1699 odzyskaliśmy utracone kiedyś ziemie, ale nie udało nam się przejąć żadnych innych terytoriów.
Zmierzch Rzeczpospolitej
Gdzieś tak koło końca XVII wieku zaczęły narastać jeszcze większe niż dotychczas problemy wewnętrzne. Wszystko zaczęło się pieprzyć, kiedy na tron zasiadła saksońska dynastia Augustów – tylko jeden zrobił pożytek dla narodu rozwijając jedyną w Europie i drugą na świecie produkcję porcelany; reszta zrobiła tyle, co nic, a nawet mniej[3]. Całkowicie zdestabilizowane państwo otoczone przez całkiem mocne systemy władzy było europejskim wyjątkiem i w wyniku nijakich intryg zaczęło wchodzić w strefę wpływów wschodniego sąsiada. W 1772 doszło do jego I rozbioru, dokonanego przez Rosję, Prusy i Austrię[4].
Próbę radykalnej reformy Rzeczypospolitej podjęto za czasów ostatniego króla. W latach 1788–1792 obradował Sejm Czteroletni, który w 1791 uchwalił Konstytucję 3 Maja. Próba ta jednak nie powiodła się i konstytucja została podarta spalona odwołana po wojnie z Rosją. Od 1768 roku Rzeczpospolita była formalnie protektoratem Imperium Rosyjskiego[5]. Jej ostateczna likwidacja nastąpiła w 1795 wraz z III rozbiorem po abdykacji Stasia.
Władza
Ustrój
Jak podaje Wikipedia: „Ustrój Rzeczypospolitej Obojga Narodów określa się jako monarchię mieszaną. Organami władzy był monarcha, element arystokratyczny reprezentowany przez Senat oraz element demokratyczny reprezentowany przez Izbę Poselską”. Napisano tam również: „Głównym organem państwa był Sejm walony walny złożony z trzech stanów sejmujących: króla, senatu i Izby Poselskiej.” Dodatkowo „podstawowe zasady i elementy ustroju Rzeczypospolitej określano od 1573 mianem złotej wolności. Składały się na nie:
- nietykalność osobista (tylko dla szlachty);
- wolna
erekcjaelekcja monarchy przez ogół szlachty; - sejm;
- pacta conventa (łac. warunki uzgodnione);
- wolność wyznawanej religii (z wyjątkiem muzułmanów – wzrosła liczba zamachów[6]),
- liberum veto (łac. wolne nie pozwalam) –
największe gprawo każdego pojedynczego deputowanego do sprzeciwienia się decyzji większości na sejmie. Pozwalało unieważnić wszystkie postanowienia podjęte na danej sesji;o, jakie wymyślono - rokosz –
drugie największe gprawo szlachty do buntu przeciwko królowi w przypadku gdy ten złamie prawo lub naruszy zagwarantowane jej przywileje;o, jakie wymyślono - konfederacja – prawo do tworzenia lokalnych lub ogólnopaństwowych związków szlachty w celu osiągnięcia określonych celów politycznych (poprzez np. wojnę).”
Szlachta
Najbardziej znana jest szlachta, gdyż to przez nią upadła Polska znana jest chociażby z książki „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza. Z informacji w niej podanych szlachta to leniwa banda idiotów, którzy nic, tylko jedzą, tańczą, piją, fajki palą, ewentualnie idą trochę pomachać szabelkami. Szlachtę polsko-litewską można porównać do samurajów, którzy również walczyli o ziemie i honor – różnica tkwi w tym, że my nie popełnialiśmy z byle błahostki harakiri czy seppuku oraz że byliśmy religijni. Poza tym polska magnateria miała w zwyczaju wraz magnaterią litewską ciągnąć tyle hajsu od króla, ile wlazło. Kiedy zaś król chciał wprowadzić jakiś podatek, odpowiedź brzmiała prawie zawsze tak samo: liberum veto.
Administracja
Administracja była jasna i prosta jak budowa cepa: ile szlachta kupiła/szantażowała/zdobyła, tyle miała. Z ziem szlachty składały województwa, a z województw powstawały tak zwane „prowincje”. Oprócz tego nasza ziemia była tak ładna, że powstały tak zwane krainy, których było pechowo 13. Wśród nich znalazły się również Inflanty (Łotwa, Estonia i tym podobne), Prusy, Ruś oraz kolonie na Tobago i w Gambii[7].
Gospodarka
Gospodarka była taka jak dzisiaj, a nawet gorsza. Charakteryzowała się handlem (głównie kupnem i wydawaniem pieniędzy), rolnictwem i produkcją piwa/wódki – w zależności od regionu. Dodatkowo jako jedyni w Europie wytwarzaliśmy porcelanę na masową skalę. Poza tym mieliśmy górnictwo. I tyle.
Wojsko
Wojsko Rzeczypospolitej składało się głównie z szlachty, która grała rolę nowoczesnego rycerza. Poza tym armia składała się także z biednej i marnej piechoty, świetnej konnicy, husarii, najemników i paru pijaków żądnych przygód. Największą rolę odgrywała tutaj husaria, która była tak mocna, że przeciwnicy na własnej skórze musieli się przekonać o tym, jaka jest wykusta. Można było też usłyszeć o lisowczykach, kozakach i wojsku kwarcianym, ale opisanie ich spowodowałoby zanudzenie czytelnika.
Teoria spiskowa
Istnieje teoria spiskowa mówiąca o tym, że Rzeczpospolita Obojga Narodów nie była obojga, a nawet trojga narodów. Otóż nieliczni twierdzą, że w 1685 oni doprowadzili do powstania trzeciego narodu: Wielkiego Księstwa Ruskiego. Jedni uważają to za herezję, drudzy za podstęp i korupcję, trzeci za niepodważalną prawdę, a resztę go to obchodzi. Nonsensopedia jako najprawdziwsza encyklopedia nie uznaje tej teorii, tak samo jak nie uznaje istnienia Albanii.
