Pogaństwo: Różnice pomiędzy wersjami
M |
|||
| (Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 7 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Wiking.jpg|300px |
[[Plik:Wiking.jpg|300px|thumb|Rasowy poganin prosto z wyciętego [[święty gaj|świętego gaju]]]] |
||
'''Pogaństwo''' – w ogólnym przypadku jest to kłanianie się drzewkom i zwierzątkom w charakterze [[bóg|bóstw]]. Należy jednak nadmienić, że nie można składać im krwawych ofiar z dzieci, gdyż w takim wypadku to jest już [[okultyzm]]. |
|||
== Historia pogaństwa == |
== Historia pogaństwa == |
||
Pogaństwo pojawiło się w ludzkiej historii, gdy tylko człowiek zszedł z drzewa i zaczął się interesować czymś więcej niż napełnieniem sobie |
Pogaństwo pojawiło się w ludzkiej historii, gdy tylko człowiek zszedł z drzewa i zaczął się interesować czymś więcej niż napełnieniem sobie żołądka. Pierwszymi poganami z prawdziwego zdarzenia byli jednak [[Sumerowie]], którzy czcili wielu bogów, których umieszczali między innymi w rzekach czy, osobliwie, we własnym [[król]]u. Zwłaszcza ta druga rzecz chętnie przyjęła się w innych kulturach, między innymi w Egipcie czy Rzymie. |
||
Na wyższy level pogaństwa wzbili się starożytni [[Grecja|Grecy]]<ref>Nowożytni byliby zapewne zbyt leniwi, aby to zrobić</ref>, którzy natworzyli osobnych bogów dla każdej, nawet małej rzeczki czy pagórka. Grecy posiadali chociażby boga domowego progu, którego imię zostało jednak zapomniane, dlatego dziś nie możemy się już do niego modlić, nawet gdybyśmy chcieli. W dodatku [[bogowie greccy]] wyróżniali się typowo grecką mentalnością – byli leniwi i gnuśni. Tak leniwi i gnuśni, że spodobali się leniwym i gnuśnym Etruskom zwanym [[Włochy|Rzymianami]], którzy postanowili ich przejąć<ref>Tak, byli zbyt leniwi na wymyślanie własnych bogów!</ref> |
Na wyższy level pogaństwa wzbili się starożytni [[Grecja|Grecy]]<ref>Nowożytni byliby zapewne zbyt leniwi, aby to zrobić</ref>, którzy natworzyli osobnych bogów dla każdej, nawet małej rzeczki czy pagórka. Grecy posiadali chociażby boga domowego progu, którego imię zostało jednak zapomniane, dlatego dziś nie możemy się już do niego modlić, nawet gdybyśmy chcieli. W dodatku [[bogowie greccy]] wyróżniali się typowo grecką mentalnością – byli leniwi i gnuśni. Tak leniwi i gnuśni, że spodobali się leniwym i gnuśnym Etruskom zwanym [[Włochy|Rzymianami]], którzy postanowili ich przejąć<ref>Tak, byli zbyt leniwi na wymyślanie własnych bogów!</ref> |
||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
* Poganin nie morduje. Poganin składa ofiarę bogom krwi. |
* Poganin nie morduje. Poganin składa ofiarę bogom krwi. |
||
* Poganin nie [[gwałt|gwałci]]. Poganin składa ofiarę bogom płodności. |
* Poganin nie [[gwałt|gwałci]]. Poganin składa ofiarę bogom płodności. |
||
== Zobacz też == |
|||
* [[voodoo]] |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
{{Religie}} |
|||
[[Kategoria:Religie]] |
[[Kategoria:Religie]] |
||
Aktualna wersja na dzień 13:44, 3 wrz 2021
Pogaństwo – w ogólnym przypadku jest to kłanianie się drzewkom i zwierzątkom w charakterze bóstw. Należy jednak nadmienić, że nie można składać im krwawych ofiar z dzieci, gdyż w takim wypadku to jest już okultyzm.
Historia pogaństwa[edytuj • edytuj kod]
Pogaństwo pojawiło się w ludzkiej historii, gdy tylko człowiek zszedł z drzewa i zaczął się interesować czymś więcej niż napełnieniem sobie żołądka. Pierwszymi poganami z prawdziwego zdarzenia byli jednak Sumerowie, którzy czcili wielu bogów, których umieszczali między innymi w rzekach czy, osobliwie, we własnym królu. Zwłaszcza ta druga rzecz chętnie przyjęła się w innych kulturach, między innymi w Egipcie czy Rzymie.
Na wyższy level pogaństwa wzbili się starożytni Grecy[1], którzy natworzyli osobnych bogów dla każdej, nawet małej rzeczki czy pagórka. Grecy posiadali chociażby boga domowego progu, którego imię zostało jednak zapomniane, dlatego dziś nie możemy się już do niego modlić, nawet gdybyśmy chcieli. W dodatku bogowie greccy wyróżniali się typowo grecką mentalnością – byli leniwi i gnuśni. Tak leniwi i gnuśni, że spodobali się leniwym i gnuśnym Etruskom zwanym Rzymianami, którzy postanowili ich przejąć[2]
Osobnym rozdziałem są wszystkie pogaństwa rodem z Europy Zachodniej, zawsze jednak tamtejsi idole charakteryzują się cechami właściwymi dla danego narodu. I tak, bogowie galijscy są tchórzliwi, wikińscy i germańscy brutalni, celtyccy to maniacy seksualni, a słowiańscy lubią wypić. Weźmy chociażby takiego Peruna...
Pogaństwo a religia[edytuj • edytuj kod]
Jak wiadomo, każda religia jest przekonana o własnej słuszności, dlatego każda inna religia to pogaństwo. Zresztą jest to logiczne, bo gdyby nie była pogaństwem tylko religią to prowadziłaby do zbawienia, a wtedy religia, która ma być jedyną drogą do zbawienia tylko kolejną, nie byłaby więc jedyną słuszną, przez co nie warto byłoby w nią wierzyć.
Należy przy tym nadmienić, że często zdaniem hierarchów kościelnych można być poganinem bardziej i poganinem mniej. Na przykład w teologii katolickiej najbliżsi prawdy są katolicy, bardziej pogańscy są inni chrześcijanie, bardziej kościoły mormońskie i Świadkowie Jehowy, jeszcze bardziej Żydzi i muzułmanie, a reszta to w ogóle dno.
Oczywiście jest też grupa poniżej dna czyli Blashyrczanie.
Ciekawostki[edytuj • edytuj kod]
- Poganin nie upija się do nieprzytomności. Poganin składa ofiarę bogom alkoholu.
- Poganin nie wypala traw. Poganin składa ofiarę bogom ognia.
- Poganin nie morduje. Poganin składa ofiarę bogom krwi.
- Poganin nie gwałci. Poganin składa ofiarę bogom płodności.
