Biblia Szatana
Polecam, Piotr Fronczewski
- Jeden z naszych recenzentów na temat Biblii Szatana
Biblia Szatana – powieść sensacyjna autorstwa LaVeya wzorowana na Biblii. W przeciwieństwie do pierwowzoru nie ma tam żadnych aniołów, ludzi chodzących po wodzie, ani hobbitów. Za to można tam spotkać wątek erotyczny wzbogacony o kombinacje dwóch panów lub pań, oraz tak zwany trójkącik, ale to dopiero jak główny bohater zdobędzie dziewiętnaście kluczy i posiądzie pradawną inteligencję od starców w sukienkach.
Fabuła[edytuj • edytuj kod]
Głównym bohaterem powieści jest bohater bez imienia z traumatycznym dzieciństwem. Wychowywał się w małej wiosce wiodąc szczęśliwy żywot ze swoją żoną, dziećmi, oborą pełną gnoju i stodołą z kozami. Niestety wkrótce do jego rodzinnych progów zawitali źli ludzie, którzy zgwałcili mu wszystkie zwierzęta, zamordowali ukochaną a z latorośli zrobili buty. Nie miałby on nic przeciwko, gdyby nie to, że dotknęli najświętsze kozy, przez co muszą zginąć. Wkrótce spotyka kapłana Szatana, który również nie posiada imienia, Wiedziony nadzieją, że odzyska to co stracił, wyrusza na misję zdobycia dziewiętnastu kluczy, pobocznym zadaniem jest tworzenie ołtarzy z odciętych ludzkich kończyn, wymyślanie i nauczanie mądrości życiowych oraz zdobycie jak największej ilości partnerów obojga płci.
Po kilku przemyśleniach. nasz bohater postanowił spisywać swoje wszystkie teksty na kartkę w kratkę, jednak szybko okazało się, że nie ma na niej miejsca. Poza tym podczas burzy piaskowej na lodowej pustyni zawieruszyła się i przez to bezimienny musiał założyć notatnik. Wędrował, robił ołtarzyki, znalazł miłość swojego życia, kozę imieniem Owca. Jedyne, czego mu brakowało to ciepłe skórzane buty. Wyruszył więc do piekła, przyozdabiając swoją autobiografię w liczne opisy tortur, amputacji, zabaw ze strzykawką oraz samobójstwa. Szacuje się, że przeżył około dziesięć zmartwychwstań, dwadzieścia wskrzeszeń Owcy i czterdzieści dziewięć przyszyć dłoni do kostki. Czasem robił naszyjniki z oczu swoich wrogów, odwiedzał w nich burdele, gdzie damy podziwiały jego odwagę. Aż dotarł do piekła, gdzie spotkał samego Szatana objawiającego się pod postacią królika z szesnastoma głowami. Swoją wieczność spędzają na bałamuceniu dziewic i brudzeniu trocin odchodami, lubią też straszyć małe dzieci ukazywaniem się w lustrach z Alicją z krainy czarów, czy tam Agatką z krainy grzybów. Nieważne, oba imiona zaczynają się tak samo.
Bohaterowie[edytuj • edytuj kod]
- Bezimienny #1 – nasz protagonista, cywilizowany człowiek, mędrzec z empatią tak wielką, że zdoła pomieścić cały świat i starczy jeszcze pamięci, miłosierny, sprawiedliwy romantyk. Najbardziej pragnie pokoju na świecie, pomścić i wskrzesić swoją żonę, by następnie przerobić ją na sałatkę owocową oraz założyć harem z kozami.
- kapłan Szatana – miły staruszek rzucający na wszystkie strony mądrościami życiowymi, gdy główny bohater nie ma co jeść, wyczarowuje mu piekielny, czarny jak smoła budyń waniliowy.
- Owca – koza, która została tak nazwana, aby zmylić każdego, jej główna rola to picie magicznych eliksirów, irytowanie każdego naokoło oraz jęczenie, ile jeszcze drogi zostało.
- wrogowie – zmęczeni życiem staruszkowie chcący przejąć władzę nad światem. W sumie nic ciekawego, gdyby nie to, że to z ich kończyn budowane są ołtarze, a z oczu sprzedawana na bazarze biżuteria. Zajmują się byciem głupimi idiotami, modleniem się i ratowaniem kotków z drzew, ale zazwyczaj tym pierwszym.
- inni – jacyś tam są, ale nie mają imion. Poza tym to i tak tylko tło dla naszego wspaniałego i wielkiego herosa.
Przekaz[edytuj • edytuj kod]
Przekaz tej powieści jest prosty: trzeba cenić miłość, przyjaźń i pokój na świecie. Jednakże niektóre sceny pozostawiają wiele do interpretacji, na przykład ta, w której główny bohater zjada serce wroga. Organ ten symbolizuje miłość, więc prawdopodobnie bezimienny zakochał się w ofierze i chcąc zachować jej cząstkę, zjada serce. Tak samo jak częste sceny erotyczne, brakuje mu bliskości, po prostu pragnie przeprowadzić się do sielankowej wioski, gdzie mógłby wypasać świnie. Naszyjniki z oczu, jak zarówno tworzenie obrazów z własnych wymiocin to zamiłowanie do piękna, szczególnie tego niekonwencjonalnego.
Kontrowersje[edytuj • edytuj kod]
W związku z kontrowersjami dotyczącymi powieści dostępna jest tylko wersja ocenzurowana, w której wszystkie sceny zamieniono na mądrości życiowe. Nasi eksperci jednak wiedzą, że gdzieś w odmętach internetu, gdzie tylko smutni panowie w czarnych garniturach mają dostęp, istnieje pełna. Niestety zapomnieli oni linka, w każdym razie powodzenia w poszukiwaniach.
