Ekskomunika

Ekskomunika (z łac. eks – była + komuna) – najpotężniejsza kara wymierzana przez Kościół najzatwardzialszym grzesznikom. Z góry skazuje grzesznika na potępienie i powoduje zesłanie do świeckiego urzędu do spraw religii z pominięciem Sądu Ostatecznego. Grzesznik nie może wejść nawet do przedsionka kościoła, bo dostaje fochów i drgawek.

Wydanie

Tak to wyglądało za Jana Pawła II

Zazwyczaj ekskomunikę wydaje sam papież, jednak w uzasadnionych przypadkach może ją wydać ksiądz, tudzież inny purpurata, poprzez rzucenie klątwy na złoczyńcę.

Kościół zaprzecza jednak, jakoby ekskomunika była wydawana przez kościelnych dostojników. Oficjalne stanowisko mówi, że ekskomunika wydaje się samoczynnie po dokonaniu haniebnego czynu.

Przyczyny ekskomuniki

• Zezwolenie na wykonanie lub wykonanie aborcji
• Próba wymiany małżonka/i na nowszy model
• Zapłodnienie in-vitro
• Poglądy na lewo od skrajnej prawicy
• Krytyka Kościoła
• Natarczywe pytania, jaką furą jeżdżą księża
• Uczęszczanie na msze do ks. Natanka
• inne

Rzadziej przyczyną ekskomuniki jest zabójstwo, gwałt tudzież inna zbrodnia. Najrzadszą przyczyną jest jednak negowanie holokaustu.

Skutki ekskomuniki

• świecki pogrzeb prowadzony przez mistrzów ceremonii (wartość usługi podana w cenniku)
• drgawki i wicie się na widok kościoła i krzyża,
• Pójście do piekła
• Wieczne potępienie
• Utrata możliwości dania na tacę (argument przemawiający za łaską dla grzesznika)

Reakcje ekskomunikowanych

• Płacz
• Śmiech
• Radość
• Krzyk
• Poczucie wyższości
• Poczucie niższości
• Zdziwienie
• Przerażenie
• Poczucie ulgi z faktu, że już nic gorszego nie może ich spotkać
• Zupełny brak reakcji, tumiwisizm

Zobacz też

• manicheizm
• sekta