Użytkownik:BZPN/brudnopis/Joseph Odermatt (Piotr III): Różnice pomiędzy wersjami
M (Typowekonto przeniósł stronę Joseph Odermatt (Piotr III) do Użytkownik:BZPN/brudnopis/Joseph Odermatt (Piotr III): wolałbym raczej to włączyć w część większego artykułu o Kościele Palmariańskim) |
Polskacafe (dyskusja • edycje) M (sorry ze ci ruszam ale do brudnopisu sie kategorii nie wstawia) |
||
| Linia 19: | Linia 19: | ||
{{religie}} |
{{religie}} |
||
[[Kategoria:Papieże]] |
[[:Kategoria:Papieże]] |
||
[[Kategoria:Antypapieże]] |
[[:Kategoria:Antypapieże]] |
||
Aktualna wersja na dzień 20:36, 10 paź 2024
Joseph Odermatt (ur. 13 marca 1966 w Stans, Szwajcaria) – (anty)papież Kościoła Palmariańskiego, znany jako Piotr III. Człowiek, który wpadł na pomysł, że jeśli nie możesz być papieżem w Watykanie, to zrób sobie własny Watykan w Hiszpanii. Zasłynął tym, że założył tiarę, której nie odważyłby się nosić nawet sam Jan Paweł II – głównie dlatego, że Palmariańska Tiara ma więcej ozdób niż choinka na Placu św. Piotra.
Droga do pontyfikatu[edytuj • edytuj kod]
Joseph Odermatt od dzieciństwa czuł, że ma specjalne powołanie. Gdy inni chłopcy bawili się w piaskownicy, Joseph budował miniaturowe katedry z piasku i udzielał komunii kolegom. W 2011 roku wstąpił do Kościoła Palmariańskiego, co zszokowało wielu – głównie dlatego, że większość ludzi nie miała pojęcia, że taki kościół w ogóle istnieje. Piotr III, zdeterminowany, by zaprowadzić "nowy porządek" w swojej niszowej społeczności, wspiął się na szczyt kościelnej hierarchii szybciej niż szwajcarskie kolejki linowe.
W 2016 roku, po abdykacji swojego poprzednika, papieża Grzegorza XVIII (tego, który ożenił się z byłą zakonnicą i ukradł z kościoła 2 miliony euro oraz BMW X6), Odermatt przyjął imię Piotr III, bo przecież branie imienia z numerkiem sugerującym, że jesteś następcą św. Piotra, zawsze dodaje prestiżu.
Kościół Palmariański[edytuj • edytuj kod]
Kościół Palmariański, jak sam siebie określa, to jedyna prawdziwa kontynuacja Kościoła katolickiego. Piotr III utrzymuje, że Stolica Apostolska została opanowana przez heretyków, masonów i osoby, które wciąż uważają, że wybory papieskie to reality show. Siedzibą tego kościoła jest nie Rzym, ale małe miasteczko El Palmar de Troya w południowej Hiszpanii, gdzie Piotr III sprawuje duchową pieczę nad kilkuset wiernymi.
Rządy Piotra III[edytuj • edytuj kod]
Piotr III jest znany z twardej ręki i jeszcze twardszych zasad. Jego dekretów nikt nie podważa, bo liczba ekskomunikowanych w Kościele Palmariańskim jest większa niż liczba samych wiernych. Zasłynął m.in. tym, że zakazał wiernym korzystania z internetu (bo w internecie są "herezje").
