Ekskomunika

Ekskomunika (z łac. eks – była + komuna) – najpotężniejsza kara wymierzana przez Kościół najzatwardzialszym grzesznikom. Grzesznik nie może wejść nawet do przedsionka kościoła, bo dostaje fochów i drgawki.

Wydanie

Tak to wyglądało za Jana Pawła II

Zazwyczaj ekskomunikę wydaje papież, jednak w uzasadnionych przypadkach może ją wydać ksiądz, tudzież inny purpurata, poprzez ogłoszenie publicznie faktu ekskomuniki. Wówczas grzesznik już więcej nie może zostać chrzestnym ani wziąć ślubu kościelnego. Po śmierci czeka go cywilna ceremonia pogrzebowa odprawiona przez zawodowych ceremoniałów świeckich (o koszt trzeba się zapytać).

Kościół zaprzecza , jakoby ekskomunika była wydawana przez kościelnych dostojników. Oficjalne stanowisko mówi, że ekskomunika wydaje się samoczynnie po dokonaniu haniebnego czynu.

Przyczyny ekskomuniki

Podane niżej przyczyny mogą się mijać z prawdą:

• Zezwolenie na wykonanie lub wykonanie aborcji
• Próba wymiany małżonka/i na nowszy model
• Zapłodnienie in-vitro
• Zbytnia dociekliwość w odkrywaniu dziwnych zachowań księży
• Poglądy na lewo od skrajnej prawicy
• Bycie Żydem (tak, Jezusa też to dotyczy)
• Krytyka Kościoła
• Natarczywe pytania, jaką furą jeżdżą księża
• Uczęszczanie na msze do ks. Natanka

Rzadziej przyczyną ekskomuniki jest zabójstwo, gwałt tudzież inna zbrodnia. Najrzadszą przyczyną jest jednak negowanie holokaustu.

Skutki ekskomuniki

• drgawki i wicie się na widok księdza i kościoła,
• świecki pogrzeb prowadzony przez mistrzów ceremonii (wartość usługi podana w cenniku)
• Utrata możliwości dania na tacę (argument przemawiający za łaską dla grzesznika)

Reakcje ekskomunikowanych

• Płacz
• Śmiech
• Radość
• Krzyk
• Poczucie wyższości
• Poczucie niższości
• Zdziwienie
• Przerażenie
• Poczucie ulgi z faktu, że już nic gorszego nie może ich spotkać
• Zupełny brak reakcji, tumiwisizm

Zobacz też

• manicheizm
• sekta