Język niemiecki

Język niemiecki – szyfr używany w czasach II wojny światowej zamiast złamanego kodu maszyny szyfrującej Enigma. Do tej pory kod ten nie został złamany. Według innych, to choroba gardła zwana przez nauczycieli owej choroby językiem. Niemiecki to także język urzędowy w krajach, typu: Niemcy, Austria, Szwajcaria oraz wielu innych. Aktualnie nieużywany w krajach wysoko rozwiniętych (Polska, Azerbejdżan, Bangladesz). W krajach nisko rozwiniętych wciąż stosowany jako prymitywna metoda tortur. Legendy niemieckie opowiadają historie o tym, jakoby język niemiecki narodził się ze szczekania wściekłego psa – bóstwa o imieniu IchbinKupa. IchbinKupa w odwecie za zamordowanie kochanki (Sieistpaskud) dał głos, który okazał się szorstki jak papier ścierny, choć współcześnie twierdzi się, że brzmiał niczym salwa z karabinu maszynowego na plutonie egzekucyjnym. Jego warczenie było tak okropne, że mordercy jego kochanki padli trupem na miejscu. Pragermanie zaczęli stosować tę technikę mówienia po to, by odstraszać wrogie im ludy tudzież w celach torturowania więźniów.

Współcześnie język niemiecki został rozwinięty przez takie językoznawczynie jak Teresa Orlowski czy Beate Uhse, które nakręciły szereg edukacyjnych filmów z pogranicza lingwistyki i biologii. W Polsce czołowym znawcą języka niemieckiego jest Jan Maria Rokita, specjalizujący się w słownictwie związanym z lotnictwem i wymiarem sprawiedliwości.

Język niemiecki w szkołach

W szkolnictwie termin język niemiecki oznacza próbę wpojenia uczniom dużych ilości trudnych do zapamiętania i odtworzenia informacji, ze względu na to, że w dzisiejszym świecie panuje przekonanie: „Język wroga trzeba znać!” „Dwa języki – łatwiej o pracę”. Wymiar trzech godzin w tygodniu, jest dla uczniów mordęgą, która równoważy się z mordęgą ich dziadków na wojnie, w obozach pracy (w sumie żadna różnica).

Przykłady szyfru

Przykłady są nie do zrozumienia.

• Anjas Schreibtisch steht vor dem Fenster.
• Wili ist darüber traurig.
• Du…

Du hast…

Du hast mich…

Du hast mich gefragt…

Du hast mich gefragt und ich hab' nichts gesagt.

• Scheisse!

To akurat możesz zrozumieć.

• Joachims Handy, das auf Fluss gelegt worden ist, ist von Helmut kaputt gemacht worden.
• Wenn ist das Nunstück git und Slotermeyer? Ja! Beiherhund das Oder die Flipperwaldt gersput!

Analiza niemieckiego słowa

Oto przykładowa analiza niemieckiego słowa.

Pewnego dnia, Hotentoci (Hottentotten) zatrzymują mordercę (Attentäter), oskarżonego o zabójstwo pewnej matki (Mutter) hotentockiej (Hottentottenmutter), która w dodatku jest matką miejscowego głupka i jąkały (Stottertrottel). Taka matka po niemiecku zwie się Hottentottenstottertrottelmutter, zaś jej zabójca nazywa się Hottentottenstottertrottelmutterattentäter. Policja schwytała mordercę i umieściła go prowizorycznie w kufrze na kangury (Beutelrattenlattengitterkoffer), lecz więźniowi udaje się uciec. Rozpoczynają się poszukiwania. Po chwili do wodza przybiega hotentocki wojownik krzycząc:

– Złapałem zabójcę! (Attentäter).

– Tak? Jakiego zabójcę? – pyta wódz.

– Beutelrattenlattengitterkofferattentäter – odpowiada wojownik.

– Jak to? Tego zabójcę, który jest w klatce z plecionki, na kangury? – pyta hotentocki wódz.

– Tak – odpowiada tubylec – to jest ten Hottentottenstottertrottelmutterattentäter (zabójca hotentockiej matki głupka i jąkały).

– Aha! – rzecze wódz Hotentotów – trzeba było od razu mówić, że schwytałeś Hottentottenstottertrottelmutterbeutelrattenlattengitterkofferattentäter!

Niemiecka gramatyka

Uważana za bardzo łatwą i logiczną, co potwierdza stare porzekadło
Gdyby nie te der die das
to by byli Niemcy z nas.

W gramatyce niemieckiej obowiązuje zasada Arbeit macht frei!, dlatego najważniejszy jest porządek wyrazów w zdaniu. Porównaj:

• Ich frage dich.
• Jetzt frage ich dich.
• Ich weiss, dass ich dich jetzt frage.
• Ich sehe sie an.
• Ich will sie ansehen.
• Ich habe sie angesehen.
• Sie ist angesehen worden.
• Ich habe gehört, dass sie angesehen worden sei.

I pryska mit o słynnym niemieckim porządku, a pojawia się znana skądinąd Polnische Wirtschaft.

Każdy wyraz ma rodzaj podobny jak w języku polskim – męski, żeński lub nijaki, który określa się odpowiednim rodzajnikiem, odpowiednio: der, die lub das. Niemiecka logika nakazuje zatem, aby obok siebie istniały np. der Bank i die Bank. W liczbie mnogiej niezależnie od rodzaju stosuje się rodzajnik die. Z tego powodu uczniowie na sprawdzianach starają się użyć jak najwięcej słów w liczbie mnogiej.

Wszystkie rzeczowniki zapisujemy wielką literą, stąd wyjątkowo uciążliwe czytanie tekstu, bo właściwie nie wiadomo, gdzie zdanie się zaczyna a gdzie kończy.

Język niemiecki cechuje bardzo mała liczba zapożyczeń – mówi się np. Fernsehen zamiast Television, albo Taschenrechner zamiast Kalkulator, co znacznie ułatwia nauczenie się tegoż języka.

Literatura w języku niemieckim

Język niemiecki, z oczywistych przyczyn, nigdy nie doczekał się prawdziwej literatury. Pogłoski o tym, aby jakikolwiek pisarz tworzył w tym języku, powstały w wyniku wielkiego spisku, zwanego Rewolucją Kulturalną. Podczas owej Rewolucji, Nazistowskie Niemcy dokonywały brutalnej germanizacji polskich pisarzy, po czym za pomocą Enigmy zapisywano ich dzieła na nowo.

Na szczęście dziś już wiemy, jaka była prawdziwa ojczyzna zdradzonych twórców i ich dzieł. Tomasz Mann, pisząc „Czarodziejską górę”, spoglądał w dół ze szczytu Gubałówki. Johann Wolfgang von Goethe był Polakiem – nawet Faust, bohater jego najdłuższej powieści, był Polakiem, jak również nie ulega wątpliwości, że jego kochanka, piękna Małgorzata, nie mogła być Niemką.

Ważniejsze wyrażenia

• Guten Morgen! – „Dobry ranek!”
• Ich habe ein kleines Schweinchen gesehen, das auf der Wiese gelaufen ist. (-> Yś chabe ajn klajnes szfajśen gezejen, das ałf der Wize gelaufen yst.) – „Widziałem piękną Niemkę, która biegła po łące”.
• Komm nach Hause kinder machen – „Wpadaj, chata wolna!”
• Ja wohl! Ja wohl! Ich liebe Alkohol! (Jawol! Jawol! Yś libe alkohol!) – „Wlazł kotek na płotek…”
• Deutsch isst Suppe!, czyli typowy uczeń do nauczyciela niemieckiego.
• Deutsch ist einfach., tak nauczyciel niemieckiego mówi do ucznia na pierwszej lekcji (w historii życia ucznia) niemieckiego.
• Polizei! Hände hoch! (Policaj! Hende hoch!) – „Policja! Ręce do góry!”
• Alle raus!!! (Ale rałs!!!) – „Uprzejmie proszę wszystkich o wyjście.”
• Ja, ja! Natürlich! (-> Ja, ja! Naturlyś!) – „Tak, tak! Oczywiście!”
• Verpiss dich! (Fepys dyś) – „Proszę, idź stąd!”
• Heil Hitler! (Ajlitla!) – powitanie w Niemczech
• Ich habe Durchfall! (Yś chabe Durśfal!) – „Mam ochotę na zupę!”
• Ich bin Laden – „Nazywam się Sklep”
• Nicht schiessen! – „Nie strzelajcie!”
• Lade nach! – „Przeładowuję!”
• Ich gehe in die Diskothek (Yś geje in di diskotek) – „Jestem gejem z dyskoteki”
• Meine Muter ist Komputer – odpowiedź na pytanie o rodzinę.
• Ich habe Hunger – „Dej wursta”
• Welches Schwein hat das gemacht?! – „Uprzejmie pytam, kto dopuścił się takiego czynu?!”

Wyjątek:

• Ich bin Karabin – zwrot używany przez rodziców, którzy nie umieją odpowiedzieć na pytanie z j. niemieckiego, zadane przez dziecko.

Znane powiedzenia

• Guten Morgen Butem w morde.

• Was war das? Jeszcze raz?

• Ich liebe Deutschland, ich liebe Wurst, ich habe groß Wurst und klein Schpadel. Verstehen?
• Hast du żeś widzioł jak zweitausen prosięta po podwórku laufen?
• Meine liebe Kaśka, ich schreibe Brief do Ciebie, jestem w szpitalu krank, przyślij mich zwei złoty.
• Achtung Baby, mein Trabant ist fantastich.
• Hi! Ich bin Bruno!
• Was ist das? Kapusta i kwas.
• Skund sich?
• Deutschland, Deutschland über alles! Über alles in der Welt!
• Heute gestohlen – morgen in Polen!
• Deutsche! Kaufen Sie nicht bei Juden!

• Rowen kopen?
• Ich habe grabki, ich bin ogrodnik.

Zobacz też

• Język watykański
• Polski język niemiecki