Alex Insam: Różnice pomiędzy wersjami
M (Poprawki same się robią…) |
|||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 7 użytkowników) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Zwrócił na siebie uwagę prawie wygrywając Mistrzostwa Świata Juniorów w 2017 roku. Trener Włochów [[Łukasz Kruczek]] dostrzegł w nim potencjał i na koniec sezonu pozwolił mu na występy wśród zawodowców, i to na mamucich obiektach (mimo iż rok wcześniej zaliczył glebę na skoczni w Wiśle). Ku rozpaczy starszych kolegów, ów młodzian szybko pokazał, kto tu ma największy potencjał, bijąc w pierwszym występie rekord Włoch w długości skoku<ref>Vikersund 2017</ref>, a następnie jeszcze go poprawiając<ref>Planica 2017</ref>. |
Zwrócił na siebie uwagę prawie wygrywając Mistrzostwa Świata Juniorów w 2017 roku. Trener Włochów [[Łukasz Kruczek]] dostrzegł w nim potencjał i na koniec sezonu pozwolił mu na występy wśród zawodowców, i to na mamucich obiektach (mimo iż rok wcześniej zaliczył glebę na skoczni w Wiśle). Ku rozpaczy starszych kolegów, ów młodzian szybko pokazał, kto tu ma największy potencjał, bijąc w pierwszym występie rekord Włoch w długości skoku<ref>Vikersund 2017</ref>, a następnie jeszcze go poprawiając<ref>Planica 2017</ref>. |
||
== Sezon 2017/2018 == |
|||
| ⚫ | |||
Niezłe starty w Letnim Grand Prix niestety nie przełożyły się na wyniki w zimie. Aluś zadomowił się w piątej i (od święta) czwartej dziesiątce konkursów PŚ. Ale spokojnie, geniusz trenerski Kruczka nie takie problemy już rozwiązywał. Metoda małych kroczków podziałała i po jakimś czasie przystojniak ze słonecznej Italii zaczął plasować się regularnie w czwartej dysze, by potem, w Willingen, nawet zapunktować. Nieźle poszło mu też na olimpiadzie w Pjongczangu, gdzie na dużej skoczni zajął 23. miejsce i wydawało się, że nastąpił przełom. Niestety uroda to nie wszystko i w dalszej części sezonu wrócił do kiepskiego skakania, choć - w porównaniu z resztą włoskiej kadry – prezentował się nader przyzwoicie. |
|||
== Sezon 2018/2019 == |
|||
Tym razem polsko-włoski sztab trenerski nie popełnił błędu z poprzedniego sezonu i wszystkie siły skierował na zimowe starty Alexa, odpuszczając sobie lato i pozostałych nielotów z kraju pizzy (których skierowano do [[Puchar Kontynentalny|Kontynentala]]). Na razie wyniki Insama pozostawiają wiele do życzenia, ale wszystko jeszcze przed nim: nie ma obaw, że ktoś z włoskiej kadry go wygryzie, a mając takiego trenera, sukces jest właściwie kwestią czasu. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Andrea Morassi]] |
|||
* [[Zeno di Lenardo]] |
|||
| ⚫ | |||
{{stub|skok|kat|Insam, Alex}} |
{{stub|skok|kat|Insam, Alex}} |
||
{{skoczkowie}} |
{{skoczkowie}} |
||
[[Kategoria:Włoscy skoczkowie narciarscy|Insam, Alex]] |
[[Kategoria:Włoscy skoczkowie narciarscy|Insam, Alex]] |
||
[[Kategoria:Skoczkowie narciarscy|Insam, Alex]] |
|||
Aktualna wersja na dzień 13:33, 22 lip 2021
Alex Insam (ur. 19 grudnia 1997 w Bressanone) – włoski skoczek narciarski, nadzieja włoskich skoków o urodzie amanta filmowego. Następca Bjerna Rumorena w roli etatowego ulubieńca dziewczyn (i nie tylko) na skoczniach świata. Jego starsza siostra jest czołową skoczkinią w kraju, więc chcąc nie chcąc, Alex musiał pokazać, że nie jest gorszy[1].
Początki[edytuj • edytuj kod]
Zwrócił na siebie uwagę prawie wygrywając Mistrzostwa Świata Juniorów w 2017 roku. Trener Włochów Łukasz Kruczek dostrzegł w nim potencjał i na koniec sezonu pozwolił mu na występy wśród zawodowców, i to na mamucich obiektach (mimo iż rok wcześniej zaliczył glebę na skoczni w Wiśle). Ku rozpaczy starszych kolegów, ów młodzian szybko pokazał, kto tu ma największy potencjał, bijąc w pierwszym występie rekord Włoch w długości skoku[2], a następnie jeszcze go poprawiając[3].
Sezon 2017/2018[edytuj • edytuj kod]
Niezłe starty w Letnim Grand Prix niestety nie przełożyły się na wyniki w zimie. Aluś zadomowił się w piątej i (od święta) czwartej dziesiątce konkursów PŚ. Ale spokojnie, geniusz trenerski Kruczka nie takie problemy już rozwiązywał. Metoda małych kroczków podziałała i po jakimś czasie przystojniak ze słonecznej Italii zaczął plasować się regularnie w czwartej dysze, by potem, w Willingen, nawet zapunktować. Nieźle poszło mu też na olimpiadzie w Pjongczangu, gdzie na dużej skoczni zajął 23. miejsce i wydawało się, że nastąpił przełom. Niestety uroda to nie wszystko i w dalszej części sezonu wrócił do kiepskiego skakania, choć - w porównaniu z resztą włoskiej kadry – prezentował się nader przyzwoicie.
Sezon 2018/2019[edytuj • edytuj kod]
Tym razem polsko-włoski sztab trenerski nie popełnił błędu z poprzedniego sezonu i wszystkie siły skierował na zimowe starty Alexa, odpuszczając sobie lato i pozostałych nielotów z kraju pizzy (których skierowano do Kontynentala). Na razie wyniki Insama pozostawiają wiele do życzenia, ale wszystko jeszcze przed nim: nie ma obaw, że ktoś z włoskiej kadry go wygryzie, a mając takiego trenera, sukces jest właściwie kwestią czasu.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny skoków narciarskich. Jeśli już zgoliłeś mleczne wąsy – rozbuduj go.
